آنتون چخوف از طریق داستان هایی مانند «استپ» و «بانوی با سگ» و نمایشنامه هایی مانند مرغ دریایی و عمو وانیا، بر اعماق طبیعت انسان، اهمیت پنهان رویدادهای روزمره و خط باریک بین کمدی و تراژدی تأکید کرد. . چخوف در 15 ژوئیه 1904 بر اثر بیماری سل در بادن وایلر آلمان درگذشت.
آنتون پاولوویچ چخوف در 29 ژانویه 1860 در تاگانروگ روسیه به دنیا آمد. پدرش، پاول، یک خواربارفروش بود که مکرراً مشکلات مالی داشت. مادرش، یوگنیا، عشق خود به داستان سرایی را با چخوف و پنج خواهر و برادرش در میان گذاشت.
هنگامی که تجارت پاول در سال 1875 شکست خورد، او خانواده را به مسکو برد تا به دنبال کار دیگری بگردد در حالی که چخوف تا پایان تحصیل در تاگانروگ ماند. چخوف سرانجام در سال 1879 به خانواده خود در مسکو پیوست و در دانشکده پزشکی ثبت نام کرد. چخوف در شرایطی که پدرش هنوز از نظر مالی در تنگنا بود، با نوشتن صدها قطعه کمیک کوتاه با نام مستعار برای مجلات محلی، خانواده را با نویسندگی مستقل خود حمایت کرد. برای مطالعه جدیدترین اخبار هنرمندان با ما همراه باشید.
در اواسط دهه 1880، چخوف به عنوان یک پزشک مشغول به کار شد و شروع به انتشار آثار جدی داستانی به نام خود کرد. قطعات او در روزنامه New Times و سپس به عنوان بخشی از مجموعه هایی مانند Motley Stories (1886) ظاهر شد. داستان او «استپ» موفقیت مهمی بود و نویسنده‌اش جایزه پوشکین را در سال 1888 به ارمغان آورد. مانند بیشتر آثار اولیه چخوف، تأثیر رئالیست‌های اصلی روسی قرن نوزدهم، مانند لئو تولستوی و فئودور داستایوفسکی را نشان داد.
چخوف در این دوره آثاری نیز برای تئاتر نوشت. اولین نمایشنامه های او مسخره های کوتاه بود. با این حال، او به زودی سبک خاص خود را توسعه داد، که ترکیبی منحصر به فرد از کمدی و تراژدی بود. نمایشنامه هایی مانند ایوانف (1887) و دیو چوب (1889) داستان هایی را در مورد مردان تحصیل کرده طبقات بالا روایت می کنند که با بدهی، بیماری و ناامیدی اجتناب ناپذیر در زندگی کنار می آیند.
چخوف بسیاری از بزرگترین آثار خود را از دهه 1890 تا چند سال آخر زندگی خود نوشت. او در داستان‌های کوتاه خود از آن دوره، از جمله «بخش شماره ۶» و «بانوی با سگ»، درک عمیقی از ماهیت انسان و راه‌هایی که رویدادهای عادی می‌توانند معنای عمیق‌تری داشته باشند، آشکار کرد.
چخوف در نمایشنامه‌های خود در این سال‌ها بیشتر بر روحیه و شخصیت‌ها تمرکز کرد و نشان داد که آنها می‌توانند مهم‌تر از طرح‌ها باشند. به نظر می رسد اتفاق زیادی برای شخصیت های تنها و اغلب ناامید او رخ نمی دهد، اما درگیری های درونی آنها اهمیت زیادی پیدا می کند. داستان های آنها بسیار خاص است و تصویری از جامعه روسیه قبل از انقلاب را ترسیم می کند، در عین حال بی زمان.
از اواخر دهه 1890 به بعد، چخوف با کنستانتین استانیسلاوسکی و تئاتر هنری مسکو در تولید نمایشنامه هایش از جمله شاهکارهایش مرغ دریایی (1895)، عمو وانیا (1897)، سه خواهر (1901) و باغ آلبالو (1904) همکاری کرد. .
چخوف در سال 1901 با اولگا نیپر، بازیگر تئاتر هنر مسکو ازدواج کرد. با این حال، در این مرحله به دلیل بیماری سل که از دوران جوانی او را تحت تاثیر قرار داده بود، سلامت او رو به افول بود. هنگامی که در یک استراحتگاه درمانی در بادن وایلر آلمان اقامت داشت، در ساعات اولیه 15 ژوئیه 1904 در سن 44 سالگی درگذشت.
چخوف را یکی از برجسته ترین شخصیت های ادبی زمان خود می دانند. نمایشنامه‌های او هنوز در سرتاسر جهان روی صحنه می‌روند و مجموعه آثار او بر نویسندگان مهم مجموعه‌ای از ژانرها از جمله جیمز جویس، ارنست همینگوی، تنسی ویلیامز و هنری میلر تأثیر گذاشته است.
