بیش از 2000 سال پیش، تمدن لیکیا بخش کوچکی از جنوب غربی ترکیه امروزی را اشغال کرد. جنگجویان شجاع، استادان دریانوردی و بازرگانان ماهر، لیسیایی ها اثری پاک نشدنی بر چشم انداز و تاریخ منطقه بر جای گذاشتند.
به لطف کار بزرگی که کیت کلو بریتانیا در دهه 90 انجام داد، یکی از زیباترین مسیرهای پیاده روی در جهان علامت گذاری شد: مسیر لیسیا. مسیری 540 کیلومتری بین جنگل ها، شهرها، خرابه ها و مقبره های باستانی، صخره ها و دریا. همیشه دریا، شاهد ظهور و سقوط تقریباً همه مردم بزرگی که بر جهان پهناور حکومت کرده اند.
پس از گذراندن بخش اول مسیر لیسیا، بین فتحیه و کالکان، نسیم ملایمی که از دریای مدیترانه میآید، واکر را بیدار میکند تا بتواند به راهپیمایی ادامه دهد که هنوز شگفتیهای بزرگی برای او به همراه نداشته است.
پس از ترک کالکان، مسیر به طور قابل توجهی (حدود 750 متر) بالا می رود و به یکی از مکان های متعدد در مسیر لیسیا می رسد که به نظر می رسد زمان قرن ها پیش متوقف شده است. این روستای کشاورزی برزیگان است که با یک ردیف انبارهای چوبی کوچک از مسافر استقبال می کند.
سیب های هر محصول قبل از انتقال به بازارهای مختلف در آنجا نگهداری می شوند. مردم برزیگان دوستانه و مهمان نواز هستند و همیشه آماده کمک به کوهنوردانی هستند که این صعود پرهزینه را تحمل کرده اند. با کلیک کردن از روش های بلیط استانبول را مشاهده کنید و این مسیر را طی کنید.
کالکان، شروع بخش دوم مسیر لیسیان. گتی ایماژ
در مسیر پایین به گوکچهورن، تعدادی بز وحشی مراقب غریبه هایی هستند که جرأت می کنند به دارایی های آنها تجاوز کنند. آنها آنها را اذیت نمی کنند، زیرا می دانند که آنها یک ماجراجوی ساده زودگذر هستند و پس از رفتن آنها به سلطنت ادامه می دهند.
پس از عبور از گوکچهورن، مسیر از میان جنگلهای کاج، کوهها و تپههای کوچک پوشیده از درختان پوشیده از توت ادامه مییابد. یک مسیر انحرافی کوچک به یکی دیگر از جواهرات باستان شناسی مسیر لیکیا منتهی می شود: خرابه های فلوس.
تابوتها و مقبره های ماسه سنگی بدون نظم ظاهری و آزاد از دست انسان در اینجا ظاهر می شوند. آثار باستان شناسی حتی مورد قدردانی قرار نمی گیرند و انسان تعجب می کند که چگونه پس از چند هزار سال در چنین وضعیت خوبی حفظ شده است.
دور از مقبره ها، و بسیار زنده، ساکنان Kaş هستند، شهری ساحلی که اخیراً با آوازهای آژیر گردشگری بیدار شده و به مکانی ایده آل برای استراحت چند روزه در مسیر لیسیا تبدیل شده است.
در Kaş تعداد زیادی قایق تفریحی وجود دارد که می توان آنها را برای بیرون رفتن و گشت و گذار در این بخش زیبای مدیترانه کرایه کرد، که خلیج های پنهان و آب های شفافی را ارائه می دهد که آرامش و غواصی را به شما پیشنهاد می کند.
کاش، مکان ایده آل برای استراحت. گتی ایماژ
همچنین وقت آن است که پاداش تلاش روزهای قبل را با یک بشقاب غذای دریایی خوب در یکی از بهترین رستوران های ترکیه ای منطقه بدهید. روحی بی میهنسی 70 سال است که بهترین غذای حاصل از ترکیب پیشنهادی غذاهای دریایی با مواد ترکی را سرو می کند.
بدن خورشید، استراحت و غذای خوب را کاتالیز کرده است و همه چیز را به انرژی قدرتمندی تبدیل می کند که باعث می شود دوباره مسیر را برای حرکت به سمت Üçagiz آسان کنید.
مسیر بین دو شهر توسط سواحل باورنکردنی مانند Üzüm Iskelesi و ویرانه های Aperlae، یک شهر باستانی که در زمان های بسیار قدیم در اثر زلزله ویران شد و حتی امروز نیز تا حدی غرق شده به نظر می رسد محافظت می شود. خانه ها و قبرهای غرق شده در ساحل دریا.
توقف فوق العاده دیگری در راه. گتی ایماژ
Üçagiz شهر کوچکی است که بر روی یک تپه قرار دارد و قلعه آن سیمنا بهترین چشم انداز ممکن است. بسته به زمانی که از جاده عبور می کنید، مکان خوبی برای گذراندن شب یا خوردن چیزی است.
ایستگاه بعدی مورد توجه دمره است، شهری که به دلیل نزدیکی به یک معدن سنگ آهک طبیعی پررونق، تابوت های مرده در آن ساخته شده است. به همین دلیل است که در اطراف آن مقبره های خالی زیادی وجود دارد.
در حومه دمره، ویرانههای میرا، با قلعهای باشکوه و آمفیتئاتری که امروزه بین گلخانهها و مزارع زیر کشت قرار گرفته است، تمرین ذهنی جذابی را ایجاد میکند که تلاش میکند تصور کند این مکان چند هزار سال چگونه بوده است. سالها پیش.