اف.ای.تی.اف. نماد بن بستی است که سیاست برای اقتصاد ایجاد کرده
غلامرضا انصاری، معاون اقتصادی وزیر خارجه هشدار داده که عدم تصویب لوایح FATF، مانند تیر خلاص به سیستم بانکی کشور است که به علت تحریم‌ها به‌شدت آسیب دیده است. انصاری تاکید کرد کشورهایی که حتی از چین هم با ما دوست‌تر هستند به ما اعلام کرده‌اند که پس از عبور ضرب‌الاجل آخر اف.ای.تی.اف، نمی‌توانند هیچ‌گونه نقل و انتقال بانکی با ما انجام دهند، اعم از اینکه بانکی درتحریم باشد، یا نباشد.
موضعی که در چند سال گذشته نظام سیاسی کشور در قبال لوایح FATF داشته، نمادی از بلایی است که سیاست بر سر اقتصاد کشور آورده و نظام بانکی کشور را در وضعیتی برزخی قرار داده است. اکنون یک سال شده که مجمع تشخیص مصلحت نظام، بررسی ۲ مصوبه مجلس درباره الحاق ایران به کنوانسیون پالرمو و کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم (CFT) را در دست دارد، ولی هنوز تکلیف این لوایح مشخص نشده. ساختار سیاسی کشور در عالی ترین سطح خود، یا درکی از عواقب قرار گرفتن ایران در لیست سیاه FATF ندارد و یا اهمیتی به نابودی نظام بانکی کشور نمی دهد.
گروه ویژه اقدام مالی یا همان اف.ای.تی.اف. در آخرین هشدار خود به ایران، ضرب‌العجلی چهارماهه تعیین کرده که در صورت نپیوستن ایران به FATF، کشورمان قطعا وارد فهرست سیاه این نهاد می شود و FATF از کشورهای عضو خواهد خواست تا به بررسی دقیق‌تر معاملات با ایران و حسابرسی سخت تر شرکت های تامین سرمایه فعال در ایران بپردازند. فرهاد دژپسند، وزیر امور اقتصادی و دارایی تاکید کرده خروج از فهرست سیاه اف.ای.تی.اف بسیار دشوار خواهد بود و برای خروج از این لیست، باید برنامه اقدام بنویسیم که امکان دارد شرایط سختری در آن مطرح شود.
به رغم هشدارهای مسئولان دولتی و کارشناسان اقتصادی، مخالفان تصویب لوایح FATF هیچ راه حلی برای برون رفت از وضعیت موجود ارائه نمی دهند و مسئولیتی هم در خصوص عواقب خطرناک تصمیمشان نمی پذیرند. حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنور که اکنون رئیس کمیسیون امنیت و سیاست‌خارجی مجلس نیز هست، بدون توجه به کارکرد لوایح FATF برای نظام بانکی کشور، تأکید می کند که تصویب این لوایح تأثیری در رفع تحریم‌ها ندارد و اصرار بر تصویب اف ای تی اف از سوی غربی ها برای این است که با شناسایی مشتریان و خریداران خارجی در معاملات تجاری کشورمان در شرایط تحریم، راه دور زدن تحریم ها بر روی ایران بسته شد.
مخالفان با پیوستن ایران به FATF دلایل مختلفی را عنوان می کنند ولی سوال اینجاست که آیا این مخالفان، اصولا درکی از چالش‌هایی دارند که اساس اقتصاد کشور را تهدید می کند؟ آیا این مخالفان بر این گمان هستند که اقتصاد کشور در انزوای بین المللی و منطقه ای، امکان بقا خواهد داشت؟ حتی اگر این مخالفان در فکر منافع جناحی و سیاسی خود باشند، آیا نباید نگران این واقعیت باشند که سقوط اقتصاد کشور به معنی سقوط و اضمحلال جناح مورد نظر آنها نیز خواهد بود؟
لوایح FATF موضوعی است که به تصویب خانه ملت رسید ولی اجرای آن تاکنون به مصلحت نظام تشخیص داده نشده است. اکنون دلسوزان مردم و نظام باید ضرورت حیاتی پیوستن به FATF را به طور مستقیم با مردم طرح کنند و این امر را به یک مطالبه عمومی تبدیل نمایند. وظیفه کارشناسان اقتصادی به خصوص اتاق بازرگانی و نمایندگان بخش خصوصی است که موضوعات تخصصی همچون مطالبات اف.ای.تی.اف. را به شکلی همه‌فهم با ملت طرح کنند و نشان دهند که انزوای بانکی کشور چه صدماتی به وضعیت معیتشی مردم می زند. مردم باید بدانند که نظام سیاسی کشور از تصمیم گیری در خصوص مهمترین مسائل اقتصادی کشور سر باز می زند. چرا؟
