سیاست «عمق استراتژیک» و نتایج آن برای ایران
وقتی رهبران ما از سیاست «عمق استراتژیک» سخن می گویند، عملا به نفوذ نظامی و امنیتی ایران در منطقه اشاره دارند که البته این نفوذ از طریق نیروهای نیابتی ما در کشورهای مختلف حاصل میشود. واقعیت این است که ایران در پیگیری سیاست عمق استراتژیک تاحدی موفق بوده، ولی متاسفانه این سیاست به افزایش امنیت منطقه ای و بهبود وضعیت داخلی ایران نیانجامیده. در واقع سیاست عمق استراتژیک تاحدی باعث درماندگی دشمن شده، بدون اینکه هیچگونه پیروزی ارزشمندی برای ما به ارمغان بیاورد.
دکتر ظریف و دیگر همراهان حسن روحانی از لزوم امنیت و آبادانی منطقه ای سخن گفته اند و تاکید داشته اند بجای اینکه قوی ترین کشور در یک منطقه ویران باشیم، بهتر است یک کشور معمولی در یک منطقه قوی و آباد باشیم. ولی سیاست عمق استراتژیک عملا در مقابل این آرمان بوده و از ما یک کشوری ساخته که از لحاظ نظامی قوی و از لحاظ اقتصادی ضعیف است و خاورمیانه را هم به یک منطقه ویرانی تبدیل کرده که چشم انداز امنیتی مثبتی ندارد. البته ایجاد این وضعیت، فقط ناشی از پیگیری سیاست عمق استراتژیک نیست، ولی به هر حال این سیاست - در کنار دیگر فاکتورها - به وخیم تر شدن وضعیت اقتصادی داخل ایران و وضعیت ناامن منطقه افزوده است و...
