هیچ چی نیست . هیچ چی نشده . نگران نباش . جدی نگیر . چرا سریع به هم میریزی . واسه هیچی که این همه داغون نمیشن .
همه چی هست . چون اون هست . همیشه هست . لازم نیست درکش کنی . انقدر نیاز به خودت نسبت نده . تو داری درک میشی و تو سراسر درکی .
یه نقطه تعیین می کنه . نه بیشتر از یه نقطست و نه کمتر . خیال نکن همه چی هیچیه تا نیافتی به خیال این که هیچی همه چیه . حالا که وارد سراب شدی هم کافیه قبول کنی اینی که تو بهش میگی همه چی هیچیه . جاش کم کم پیدا میشه که هیچی همه چیه .
از اول که افتادی به دوم از نقطه رد شدی . حیف شد . کارت سخت شد . آخه دوم سخته . بیا برگرد اول . دیگه نرو . برگرد . اول منتظره همیشه . دوم هیچی نیست . اول همه چیه . حواستو پرت کردن که اول هیچی نیست بعد گول خوردی که دوم همه چیه . نقطه ی برگشت یه روزنست که الآن نمی بینیش . از یه روی نقطه که خودت و کارات بودی افتادی . حالا از طرف قبول نقطه برگرد .
ریشه ی بدبختیت تغییره . چرا بهش دست زدی ؟ تازه بازم داری ادامه میدی ؟ به هوش بیا . بسه . سرچشمه ی اصلی زندگیت فقط یکیه : پذیرش . اون قدر نباش که هرچی باشه توت جا شه . تو بی نهایت نبودی پس بی نهایت توت جا می شد . اومدی یه کم باشی دیگه از بی نهایت خبر نداری چون هیچی رو از دست دادی .
همین الآن ناراحتی ؟ :
1- تغییر رو ول کن
2- هر چی هست رو بپذیر . چه خوب باشه چه بد . بذار خوب و بد تو دامنت بشینن و ازشون پذیرایی کن . مهموناتو جدا نکن مهربون .
گول اونایی رو نخور که همه چی دارن ولی هیچ چی ندارن !
از اونایی باش که هیچ چی ندارن ولی همه چی دارن . به به
