شما از کدام دسته هستید؟ زمانی که قصد سفر کردن با خودرو به شهر دیگری دارید. فقط به فکر رسیدن به مقصد هستید یا به فکر لذت بردن از مسیر هستید؟ این دو سناریو برای اکثر ما آشنا و قابل درک است. شاید در نگاه اول پاسخ‌مان لذت بردن از مسیر باشد. ولی به نظر من وابسته به هدفی که پشت اون سفر قرار گرفته است، این دو موضوع مدام جابجا می‌شوند. اگر هدفمان از قبل مشخص شده باشد که لذت بردن از مسیر را دنبال کند یا سریع تر رسیدن را، ساختار ذهنی و رفتاری ما هم به همان نسبت تغییر میکند.
این مثال ساده و قابل فهم، الگویی از یک کسب و کار میتواند باشد. در بسیاری از کسب و کارها، رهبران و هدایت کنندگان، بسته به اینکه دنبال چه چیزی هستند، یکی از این دو مسیر را انتخاب می‌کنند. آیا فقط برای دستیابی به یک سری اهداف و منافع مالی در حال تلاش و هدایت هستند. یا اینکه برای نگهداشتن یک سازمان در مسیری بلندمدت و سود آور تلاش می‌کنند. البته موضوع به همین سادگی هم نخواهد بود، بلکه وابسته به عوامل مختلفی قابلیت تعیین کردن را دارند. ولی در کل اهدافی که یک رهبر برای کسب و کار دنبال میکند، باعث میشود که کلیه افراد اون کسب و کار به حرکت برسند.
مسابقات رالی و کسب وکارها
رالی، مسابقاتی به شدت استقامتی و مهارت محور است. در رالی تیم‌هایی پشت هر خودرو قرار دارند، که هماهنگی‌ها، اقدامات تعمیراتی و مکانیکی، حمل لوازم جانبی و... را انجام می‌دهند. اما دو نفر نقش به شدت مهمی دارند. «راننده و نقشه خوان» این دو نوعی نقش رهبر و خط شکن را دارند. هر دو باید با یکدیگر هماهنگ باشند. سرعت عمل بسیار زیاد، ریسک پذیری و تصمیم گیری‌های لحظه‌ای و حیاتی از نظر من برای این تیم دو نفره وجود دارند. قدم گذاشتن در مسیر کسب و کار دقیقا مشابه حرکت کردن خودروی رالی در کوهستان و یا کویر آن هم در شب توسط همان دو نفر است. کسب و کار محلی پر از چالش، درگیری، تصمیم گیری، هدایتگری، هماهنگی، مهارت و تکرار و تمرین است.
اگر در این مسیر بدون مهارت و تمرین قبلی قدم بگذاریم، هیچ مشکلی ندارد ولی با ریسک بسیار بزرگی روبرو خواهیم شد و آن هم شکست با طعمی منحصر به فرد و تکرار نشدنی خواهد بود. کافیست چند ویدیو از مسابقات رالی دو نفره را مشاهده کنید تا شدت همکاری و هماهنگی دو نفر را در هدایت کردن درک کنید.
مشخصا پس از انتخاب کردن، باید ادامه داد. من در مسیر خودم فقط ادامه داده‌ام، هرچند روزهایی هستند که مستاصل کننده و کسل کننده هستند. ولی باید ادامه داد و مداوم علائم و شرایط را بررسی و تحلیل کرد. دقیقا مشابه اقدامی که دو نفر راننده رالی کوهستانی انجام می‌دهند. برای اولین بار در مسیری حرکت می‌کنند که پرشتاب بودن و عمل کردن به موقع، باعث رسیدن به هدفشان میشود. این مسیر در کسب و کار پر از پیچ و خم و خطرات زیادی است. اگر به موقع فرمان ندهیم و یا به موقع پدال گاز را فشار ندهیم، ممکن است با درختی برخورد کنیم و یا واژگون شویم و یا حتی دیگر نتوانیم به مسیرمان برگشت کنیم.
در پایان اگر شما هم در این باره نظری دارید، حتما در بخش نظرات مطرح کنید تا با هم تبادل داشته باشیم.
