خانه تاب آوری و تاب آوری خانه: تاب آوری و کیفیت زندگی هر دو بر هم تاثیر گذارند. خانواده تاب آور می تواند لذت بیشتری از زندگی ببرد و شادی بیشتری را تجربه کند.
تاب آوری را توانایی فرد برای مدیریت چالش ها و فشارهای زندگی تعریف کردیم. توانایی ای که در آن، فرد قادر به پاسخ مناسب در برابر سختی هاست. اما بحث دیگری که به تاب آوری مرتبط است؛ کیفیت زندگی می باشد. کیفیت زندگی به درک فرد از موقعیت خود در زندگی اشاره دارد. اینکه در سیستم های ارزشی و فرهنگی ای که در آن زندگی می کند؛ رفاه کلی، اهداف، انتظارات و نگرانی هایش چیست.
عوامل چندگانه ای در کیفیت زندگی یک فرد نقش بازی می کنند. مانند سطح رضایت شغلی، ثروت، درآمد، اوقات فراغت و غیره. در این میان عواملی غیر محسوس نیز وجود دارند که بر روی کیفیت زندگی فرد تاثیرگذارند. از جمله این موارد، تاب آوری فرد است.
تاب آوری و کیفیت زندگی، دو مقوله از هم جدا نیستند. در یکی از مطالعات انجام شده نشان داده شد که کیفیت زندگی یک مفهوم به طور گسترده پذیرفته شده برای ارزیابی پیامدهای سلامتی بلندمدت، مانند سلامت جسمانی، وضعیت روانی، و سایر مسائل مرتبط با سلامتی است. عوامل زیادی مانند سبک دلبستگی، معیشت و درآمد و سبک سازگاری بر کیفیت زندگی افراد تاثیر گذاشته است. در عین حال، مطالعات قبل از آن نشان داده است که تاب آوری پیش بینی کننده کیفیت زندگی حتی در دانش آموزان نیز می باشد. برخی از محققان گزارش کرده اند که تاب آوری می تواند برای درک کیفیت زندگی مفید باشد و مشخص شده است که تاثیر مثبتی بر جنبه های کیفیت زندگی دارد.
محیط های پر استرس و انباشت استرس، عملکرد تاب آوری را تضعیف می کند؛ و این نشان می دهد که سطوح استرس ممکن است به عنوان یک واسطه در رابطه بین تاب آوری و پیامدهای سلامتی عمل کند. در واقع شخص تاب آور سعی می کند تا واکنش مناسبی در برابر شرایط سخت داشته باشد و روی نقاط قوت خود متمرکز باشد. اما اگر فردی مهارت های تاب آوری خود را افزایش نداده باشد، نمی تواند شرایط سخت را تحمل کرده و گاهی میزان استرس آنقدر زیاد می شود که سلامت جسمی و روحی او به خطر می افتد.
اگر فردی احساس می کند کیفیت زندگی او در برخی زمینه ها ضعیف است، بررسی نحوه تعریف او از کیفیت زندگی خوب، اولین گام به سمت بهبود است. در حالی که تصور همه از زندگی با کیفیت بالا متفاوت است، برخی نشانگرهای جهانی برای آن وجود دارد. این نشانگرها ممکن است شامل دسترسی به مراقبت های بهداشتی خوب، روابط عاشقانه، کار معنادار یا داوطلبانه، وقت گذاشتن برای سرگرمی هایی که از آن لذت می برید، استراحت خوب، غذای سالم و توانایی انجام یک شکل لذت بخش از ورزش باشد. همگی این موارد به بهبود کیفیت زندگی کمک می کنند.
پس می توان گفت تاب آوری و کیفیت زندگی رابطه ای دو طرفه دارند و هر دو بر یکدیگر تاثیر گذارند. افرادی که بدانند چطور فشارهای زندگی را کنترل کنند و با مثبت اندیشی و استفاده از نقاط قوت، سختی حاصل از فشارها را کاهش دهند؛ کمتر به سمت رفتارهای خطرناک مانند مصرف مواد مخدر، قلدری و رفتارهای خشن دیگر می روند. این افراد علاوه بر رفتار سالم، جسم سالم تری خواهند داشت. این موارد بر ادراک آنان اثرگذار بوده و در نتیجه موقعیت بهتری از نظر کیفیت زندگی برای آنان فراهم می کند.
یک خانواده تاب آور متشکل از افرادیست که تاب آوری یکی از عادت های آنان است. آنها با تاب آوری یاد گرفته اند که چطور با داشتن یک نگرش مثبت، زندگی را برای خود معنا کنند. در حقیقت، آنها با دانستن نحوه مثبت اندیشی، تمرکز خود را از مشکلات به سمت وجود شاخصه های مرتبط با کیفیت زندگی می برند. با این کار می توانند از زندگی خود لذت بیشتری ببرند.
