عنوان “وکیل خانواده یا وکیل طلاق؟”، صرفا به این جهت انتخاب شد که گفته شود، هدف وکیل خانواده باید سعی در “وصل و وصال” زوجین باشد اما اگر نهایتا موکل تقاضای طلاق نمود، وکیل دادگستری می بایست بهترین و سریع ترین مسیر را برای طلاق در پیش گیرد. طولانی شدن پروسه طلاق، غالبا، جسم و روان خواهان طلاق را آزرده تر خواهد ساخت. مقاومت در برابر طلاق اگر صرفا برای اذیت و آزار طرف مقابل باشد، آسیب ها و هزینه هایش برای دو طرف بیشتر خواهد بود. البته در طلاق، معمولا زوجه (زن) رنج و آسیب بیشتری متحمل می گردد. اگر هم فرزند داشته باشند که این خود مصیبتی بزرگ است زیرا آسیب های طلاق والدین برای فرزندان چندین برابر است.
وکیل خانواده، می بایست قبل از اقدام به طرح دعوا و دفاع از موکل، در پی رفع خصومت و برقراری صلح وآشتی برآید اما از آنجایی که وکیل دادگستری باید واقع نگر هم باشد، لذا اصولا در پی پیروزی موکل خود در پرونده است. با اینهمه صداقت داشتن وکیل، در کنار تخصص و تجربه ی واقعی، اکثرا نتایج بهتری را به همراه خواهد داشت. وکیل الزاما نباید پرونده طلاق را به طلاق ختم کند؛ گاهی پیروزی وکیل دادگستری در شکست است البته بدیهی است که نه هر شکستی؛ شکستی که نتیجه اش ایجاد تفاهم وصلح و سازش میان زوجین گردد عین پیروزی و بالاترین پیروزی است. همانطور که وکیل خانواده بودن و بخصوص وکیل پرونده طلاق بودن، گاهی، عین مصیبت وگرفتاری است! گاهی، موکل دشمن وکیلش می شود و طرف مقابل، دشمنی دیگر! با اینهمه، هدف و نیت متعالی وکیل، در کنار سایر ویژگی های منحصر به فرد یک وکیل، راهگشا و کارساز خواهد بود.
