همه ما آشنایی های نسبی ای درباره کشور کره شمالی داریم. اتفاقا درباره آشنایی و میزان حمایت از نوع حکومت آنها را در یک نظرسنجی آوردم که به شرح زیر است:
اما قطعا از بعضی از موضوعات اتفاق افتاده در آن کشور اطلاعات کافی نداریم. پس می رویم تا کمی درباره این کشور و مردمش اطلاعات کسب کنیم.
دهه 19 میلادی، یک کشور که متشکل از دو کشور کره شمالی و جنوب بود، یک پادشاهی عظیم داشت. اما آن پادشاهی سقوط کرد. بعد از سقوط پادشاهی دیگر کره قوی نبود. از آن طرف ژاپن و چین در دشمنی مطلق بودند. میدان نبردشان هم کره بود. پس از اتفاقات عجیب و غریب زیاد، ژاپن کره را تسخیر کرد و 40 سال، کشوری به اسم کره وجود نداشت.
ژاپن لشگر کره را به عنوان فداییان لشگر ژاپن می دانست و در جنگ ها از آنها به عنوان سپر استفاده می کرد. ژاپن وحشیگری خودش را ادامه می داد و به زن و بچه های کره ای هم رحم نمی کرد.
تا اینکه در جنگ جهانی دوم ژاپن سقوط کرد و کره دوباره از ژاپن جدا شد. حالا ایندفعه آمریکا و شوروی وارد خاک کره شده بودند و از آن برای نگهداری نیروهای خود استفاده می کردند. شوروی بخش شمالی کره و آمریکا بخش جنوبی کره بود.
اتفاق جالبی که افتاد این بود که شوروی در بخش شمالی محبوب شده بود و آمریکا در بخش جنوبی، درحال آموزش ضدکمونیستی به مردم کره بود.
weeb pab cast
نفع آمریکا و شوروی در این بود که از کره بروند. اما بخاطر اینکه ممکن بود اگر یکی از آنها برود، آن یکی شروع به تبلیغ می کرد و کل کره را به نفع خودش می کرد.
گذشت و گذشت تا اینکه کره جنوبی اعلام کرد که یک کشور مستقل هست. از آن طرف کیم ایل سونگ که یکی از کمونیست ها بود، با کمک شوروی، اعلام به استقلال کرد.
اوایل همه چیز خوب بود و آنها جنگی را اعلام نکرده بودند. تا اینکه کره جنوبی فرهنگ آمریکایی اش افزایش یافت و ضد کمونیست تر شد. کره جنوبی هم بیشتر در فرهنگ کمونیستی و مبارز بودن فرو رفت.
گذشت تا اینکه دو کره در مسائل سیاسی و اجتماعی یکدیگر دخالت کردند. خصومت انها شدیدتر و شدیدتر شد. به همین خاطر بود که کره شمالی حمله ای را به سمت کره جنوبی آغاز کرد.
این جنگ تشدید شد تا اینکه آمریکا دخالت کرد و کره شمالی را شکست داد و شروع به پیشروی کرد. از آن طرف چین و شوروی پشت کره شمالی در آمدند و شروع به جنگیدن با آمریکا کردند. این جنگ بسیار وحشتناک بود و در آن سه سال، سه میلیون کشته و میلیون ها زخمی داد.
تا اینکه دو جبهه با هم صلح کردند و جنگ تمام شد. اما آتش آن مبارزه هنوز در آنان داغ است و فقط با یک جرقه می توانند آتش بگیرند و همدیگر را آتش بزنند.
جالب است که این دو کشور هنوز همدیگر را به رسمیت نمی شناسد!
پرچم این کشور از یک ستاره تشکیل شده که به معنی کمونیسم است. دو نوار سفید دارد که نشانه پاکی است. دو نوار آبی نیز دارد که نشان از صلح جویی آنان است که واقعا پارادوکس عجیبی را بین شعار و واقعیت رقم زده است.
اسم کره هم از گوگوریو (高句麗) می آید که کوریو هم نوشته می شود و پس از سال ها، به کره تغییر کرد.
این کشور بخاطر قوانین و طرز فکرهایی که می پروراند، دیکتاتوری عجیبش و قوانین مسخره اش معروف شده که آنها را مرور می کنیم.
1- محدودیت های اجتماعی غیرقابل هضم:
یک کشور را تصور کنید که از نیمه شب به بعد برق کل کشور قطع شود و صبح هم با شیپور سراسری از خواب بیدار می شوی. هیچ کس حق گوش دادن و شنیدن موسیقی و فیلم و سریال خارجی را ندارد.
هیچ کس نمی تواند به جز آن مدل موهای محدودی که حکومت گفته،مدل موی دیگری بزند. استفاده از انجیل یک جرم است. هیچ کس حق استفاده از دوربین و گوشی دوربین دار را ندارد.
برای زندگی در پایتخت حتما باید نامه قضایی داشته باشید. دسترسی هیچگونه سایت خارجی در آن کشور موجود نیست. این کشور فقط می تواند کره شمالی باشد.
2- جدایی کره شمالی از دنیا:
کره شمالی تقریبا خودش را کلا از دنیا جدا می داند. طوری که اجازه دسترسی اطلاعات کشورش به کشورهای مختلف را نمی دهد. اطلاعاتی مانند قوانین و سبک زندگی.
هرچه از کره شمالی منتشر شده یا رسانه های حکومتی اش منتشر کرده یا فراری های کره شمالی آنها را گفته اند.
یکی دیگر از اقداماتش این است که آمدن یک نفر به کشور را رفتن از کشور را بسیار بسیار محدود کرده است. موبایل های با دوربین در آنجا برای جاسوسی نکردن کشورهای دیگر کلا ممنوعند. برای تمام سایت های خارجی فیلترهایی بسیار سنگین را درست کرده اند که ردکردن این فیلترشکن برای آن نفر بسیار بد تمام می شود. همچنین تمام رایانه ها باید با مجوز دولت خرید و فروش شود.
او حتی ورزش ها را در کشورش تغییر داده است. تمام اینها به این دلیل است که کیم جونگ اون و کمونیست های دیگر این کشور می خواهند نوع حکومت خود را بسیار محکم و سفت شروع کنند.
3- تا خرخره دیکتاتور:
در کنار قوانین سختگیرانه و ادعای کمونیست بودن، دیکتاتوری سنگینی بر کره شمالی حاکم است. طوری که دیکتاتورترین کشور دنیا معرفی شده است. آنها به راحتی در ملاعام کسانی که با حکومتشان مخالف هستند یا از یک دین دیگر هستند یا از قوانین مسخره‌شان تبعیت نمی کنند را به راحتی اعدام می کند.
اما ای کاش فقط به اینها ختم می شد.مرسوم ترین نوع مجازات، تبعید به اردوگاههای کار اجباری بوده است. آنجا به گونه ای است که هیچ کس راه فرار ندارد و در آنجا بسیار از انسان سختی می کشند. طوری که چندین نفر هر سال در آنجا از گرسنگی می میرند.
آنها یک قانون بسیار عجیب به نام مجازات سه نسل دارند. یعنی مجازات بعضی از جرمها این است که نه تنها خودش، بلکه والدین و اولادش هم مجازات می شوند. خودکشی یکی از این قوانین است. یعنی اگر کسی در اردوگاه های کار اجباری خودکشی کند، .والدین و فرزندانشان را هم به اردوگاه های کار اجباری می فرستند.
4- در قعر فقر:
این شاید برایتان جالب باشد که بدانید این کشور یکی از کشورهایی است که بمب اتم دارد. او نظامی بسیار آماده دارد که اگر جنگی صورت گرفت سریع حمله کند. البته همه می دانند که نود و نه درصد این آمادگی برای شکست دادن کره جنوبی با گرفتن یک آتوی کوچک است.
اما با این وضعیت، طبق شنیده ها از کسانی که کره شمالی را دیده اند، آنها به علف خواری و حتی انسان خواری روی آورده اند و برای کودهای کشاورزی، از مردم، ماهانه، مدفوعشان را می گیرند.
این کشور دیکتاتورترین کشور دنیا نام گرفته شده است.
در آخر قضاوت را با خودتان می گذارم...
