واریس درمان ندارد و اگر درمان هم بشود مجددا عود خواهد کرد پس درمان واریس فایده ای ندارد.
این سخن گاهی متاسفانه حتی از زبان بعضی از افراد فرهیخته شنیده می شود.
یادآوری می کنم که علم پزشکی تقریبا هر 5 سال جدید می شود، به این معنی که اگر در این علم به روز نباشیم تمامی تحقیقات جدید علم پزشکی را ندیده گرفته ایم و نتوانستیم استفاده بهیه از توسعه این علم داشته باشیم.
سنگینی پا، درد شبانه شدید (کرامپ)، خارش و پوست خشک، ظاهر نا زیبا و سرانجام عوارضی مانند لخته شدن خون در پا و خونریزی پیش روی بیمارانی است که واریس شدید طنابی دارند اما سراغ درمان نمی روند.
شاید شما واریس را نادیده بگیرید اما عوارض واریس با شما خواهد بود.
طبق گفته دکتر مهرداد اقدسی ، متخصص واریس پا در تهران ، واریس به زبان ساده گشاد شدن و شل شدن رگها است. یعنی رگی که معمولا ظریف و پنهان است از حد عادی بزرگتر شده و دیده می شود (مویرگهای عنکبوتی) و یا ممکن است از سطح پوست بیرون زده و برجسته شود ( که به آن واریس طنابی گفته میشود.)
واریس ممکن است در هر جای بدن ایجاد شود. در بیماران با مشکل کبدی، در مری ایجاد می شود (واریس مری).
بواسیر یا همورویید در اصل گشاد شدن رگهای مقعد است. گشاد شدن رگهای اطراف رحم به نام (واریس لگن) و گشاد شدن رگهای بیضه (واریکوسل) است و گشاد شدن رگهای پا که موضوع بحث این مقاله است.
درمان سریع واریس به مجموعه روشهایی اطلاق می شود که از پیشرفت واریسی شدن رگها جلوگیری کرده و رگ واریسی موجود را تا حد امکان از بین ببرد.
در واقع درمان واریس به دو قسمت عمده تقسیم می شود:
۱. روشهای درمان پیشگیرانه
۲. روشهای درمان قطعی
در مراحل اول بیماری واریس و یا پس از انجام روشهای درمان اصلی برای پیشگیری از عود مجدد معمولا بکار گرفته می شود.
در مراحل اولیه واریس رعایت نکات سادهای مانند کم کردن وزن، احتراز از نشستن و ایستادن طولانی مدت، انجام ورزشهای متناسب هوازی و در مواردی استفاده از جوراب واریس می تواند تا حد زیادی از بروز و یا پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
از جمله روشهای رایج دیگر برای پیشگیری از واریس درمانهای خانگی واریس است که برای کم کردن شدت درد واریس در بعضی بیماران که امکان درمان ندارند و یا به دلایلی صلاح نیست درمان انجام شود ، توصیه می شود.