سلام عزیزان در این سری آموزشها با پایگاه داده Sql Server آشنا میشوید.
آموزش SQL Server به عنوان رایج ترین دیتابیس یا پایگاه داده ای می توان جزء آموزش های ضروری دانست.
در این مطلب می خواهیم به بررسی اجمالی این بپردازیم که sql چیست؟ و چه کارایی ها دارد
پایگاه SQL زبان استاندارد دسترسی و تغییر اطلاعات در پایگاه داده ها است به عبارت دیگر برای اینکه بگوئیم sql چه چیزی است باید گفت: "زبانی است سطح بالا مبتنی بر زبان سطح پایین و ریاضی جبر رابطهای که برای ایجاد، تغییر، و بازیابی دادهها و همچنین عملیات بر روی آنها بهکار میرود."
دیتابیس SQL مخفف Structured Query Language[1] یا همان زبان جستجوی ساخت یافته است.SQL به شما این امکان را می دهد تا به اطلاعات موجود در پایگاه دادها دسترسی پیدا کرده و آنها را تغییر دهید.SQL دارای استاندارد ANSI (American National Standards Institute[2]) می باشد.
اگرچه SQL دارای استاندارد ANSI است اما نسخه های مختلفی از آن موجود می باشد.
با این وجود برای همخوانی با استاندارد ANSI، همه این نسخه ها حداقل از دستورات اصلی همچون (SELECT, UPDATE, DELETE, INSERT, WHERE) به شکل مشابهی پشتیبانی می کنند.
زبان استاندارد دسترسی به پایگاه داده می باشد. در این آموزش خواهید آموخت که چگونه از SQL برای دسترسی و تغییر داده ها در (MySQL, SQL Server, Access, Oracle, Sybase, DB2 و سایر سیستم های پایگاه داده ای) استفاده کنید.
select
* from
Customer
یک پایگاه داده اغلب از شامل یک یا چند جدول است. هر جدول با یک اسم شناخته می شود. (مثلا: "Customersلنگر" یا "Ordersلنگر") جداول شامل record ها یا سطر هایلنگر حاوی داده می باشند.
در این آموزش ما از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind که در MS Access و MS SQL Server نیز موجود می باشد استفاده خواهیم کرد.
غالب عملیاتی که نیاز به انجام آنها بر روی یک پایگاه داده دارید توسط عبارات SQL انجام می شوند.
عبارت SQL زیر تمام رکورد های جدول "Customers" را انتخاب می کند:
select * from Customer
در این آموزش ما همه چیز را در مورد عبارات SQL به شما خواهیم آموخت.
با یاد داشته باشید که ...
دیتابیس · SQL به بزرگی و یا کوچکی حروف حساسلنگر نمی باشد: یعنی فرقی میان select و یا SELECT وجود ندارد.
در این آموزش تمام SQL Keywordsلنگر با حروف بزرگ نوشته خواهند شد.
آیا استفاده از";" بعد از عبارات SQL لازم است یا خیر؟
بعضی از سیستم های پایگاه داده ای در پایان هر عبارت SQL نیازمند ";" هستند.
استفاده از ";" یک روش استاندارد برای جدا سازی عبارات SQL در سیستمهای پایگاه داده ای می باشد که اجازه می دهد بیش از یک عبارت SQL در هر ارتباط با سرور اجرا شود.
در این آموزش از ";" در پایان هر عبارت SQL استفاده خواهد شد.
نوع داده مشخص می کند که یک ستون چه نوع مقداری را در خود جای می دهد.
هر ستون در یک جدول پایگاه داده باید یک نام و یک نوع داده مشخص داشته باشد.
توسعه دهندگان (developer) های SQL باید در هنگام ایجاد جدول تعیین کنند که چه نوع داده در داخل هر ستون از جدول ذخیره خواهد شد. نوع داده یک برچسب و نوعی راهنما برای SQL است تا بداند چه نوع داده ای قرار است داخل هر ستون قرار گیرد و همچنین تعیین می کند SQL باید چگونه با داده های ذخیره شده برخورد کند.
از SQL Aliases برای نام گذاری موقتی یک جدول یا ستون استفاده می شود.
از SQL Aliases برای نام گذاری موقتی یک جدول یا ستون در پایگاه داده استفاده می شود.
اساسا نام های مستعار برای راحت تر خواندن نام ستون ها استفاده می شود.
فرم دستور تخصیص نام مستعار برای ستون ها
SELECT column_name AS alias_name
FROM table_name;
فرم دستور تخصیص نام مستعار برای جداول
SELECT column_name(s)
FROM table_name AS alias_name;
در این آموزش از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind استفاده خواهیم کرد.
جدول زیر از میان جدول "Customers" انتخاب شده است:
clip_image001[28]
و قسمت دیگر از جدول "Orders" :
clip_image002[8]
مثال استفاده از Alias برای نام گذاری ستون های جدول
عبارت SQL زیر دو نام را برای ستون های Customer Name و Contact Name مشخص می کند. نکته: اگر در
نامی که می خواهید به ستون ها اختصاص دهید space وجود دارد حتما باید از double quotation یا square brackets استفاده کنید.
SELECT CustomerName AS Customer, ContactName AS [Contact Person]
FROM Customers;
در عبارت SQL زیر چهار ستون (آدرس، شهر، کد پستی و کشور) با هم تلفیق شده و همه آنها را تحت نام "آدرس" و در یک ستون دسته بندی کرده ایم:
SELECT CustomerName, Address+', '+City+', '+PostalCode+', '+Country AS Address
FROM Customers;
نکته: برای اجرای عبارت SQL فوق در MySQL از فرمان زیر استفاده نمایید:
SELECT CustomerName, CONCAT(Address,', ',City,', ',PostalCode,', ',Country) AS Address
FROM Customers;
عبارت SQL زیر تمام سفارشات مشتری Customer ID=4 یعنی (Around the Horn) را انتخاب می کند. در این قسمت ما همچنین جدول های "Customers" و "Orders" را انتخاب کرده و به ترتیب به آنها نام های مستعار "C" و "O" را می دهیم. (در اینجا از Alias جهت کوتاه کردن نام جداول استفاده شده است)
SELECT o.OrderID, o.OrderDate, c.CustomerName
FROM Customers AS c, Orders AS o
WHERE c.CustomerName="Around the Horn" AND c.CustomerID=o.CustomerID;
دستور فوق بدون استفاده از Alias به شکل زیر خواهد بود:
SELECT Orders.OrderID, Orders.OrderDate, Customers.CustomerName
FROM Customers, Orders
WHERE Customers.CustomerName="Around the Horn" AND Customers.CustomerID=Orders.CustomerID;
نام های مستعار در شرایط زیر کارآمد خواهند بود:
· زمانیکه بیشتر از یک جدول در query ارسالی وجود داشته باشد.
· زمانیکه از توابع در query ها استفاده شود.
· زمانیکه نام ستون ها بلند و غیر قابل خواندن باشد.
· زمانیکه دو یا چند ستون با یکدیگر تلفیق شوند.
دستور CREATE DATABASE برای ایجاد یک پایگاه داده استفاده می شود.
فرم دستور CREATE DATABASE
CREATE DATABASE dbname;
مثال استفاده از دستور CREATE DATABASE
عبارت SQL زیر پایگاه داده جدیدی به نام "my_db" ایجاد می کند:
CREATE DATABASE my_db;
برای اضافه کردن جداول پایگاه داده ای از دستور CREATE TABLE استفاده می کنیم.
با استفاده از دستور CREATE TABLE می توان یک جدول جدید در دیتابیس ایجاد کرد.
نحوه ی استفاده از این دستور به شرح زیر می باشد:
CREATE TABLE table_name (
column1 datatype,
column2 datatype,
column3 datatype,
....
);
پارامترهای column در دستور بالا، در واقع اسم ستون هایی که می خواهید در جدول مورد نظر ایجاد شود را مشخص می نماید.
پارامتر دوم، datatype، نوع داده ای یا مقداری که قابلیت ذخیره در ستون را دارد، مشخص می نماید (برای مثال varchar، integer، date و غیره ...).
مثال زیر یک جدول به نام "Persons" ایجاد کرده که 5 ستون به شرح زیر در آن تعریف می شوند:
CREATE TABLE Persons (
PersonID int,
LastName varchar(255),
FirstName varchar(255),
Address varchar(255),
City varchar(255)
);
ستون اول، PersonID، از نوع int بوده و می تواند مقداری از نوع عدد صحیح را در خود ذخیره کند.
ستون های LastName، FirstName، Address و City از نوع varcahr بوده و قادر است کاراکترهای از نوع حروف الفبا در خود نگه دارد. فیلدهای نام برده می توانند تا 255 کاراکتر در خود جای دهند (حداکثر طول آن ها برابر 255 می باشد).
آموزش SQL Server ادامه دارد