پلی اتیلن در واقع نوعی پلاستیک است که تقریبا همه خواص آن را در خود دارد. اما بین این دو ماده تفاوت‌هایی نیز وجود دارد که این تفاوت‌ها باعث شده است این دو به صورت جداگانه بررسی و طبقه‌بندی شوند.
پلی اتیلن به عنوان پرکاربردترین ماده پلاستیکی در جهان که بیشترین میزان تولید را در میان انواع پلاستیک دارد، در واقع یک پلیمر ترموپلاستیک است که از گاز اتیلن ساخته شده و به عنوان ماده اصلی برای تولید چندین محصول پلاستیکی استفاده می‌شود. پلی اتیلن با چگالی بالا که به عنوان پلاستیک HDPE) ) شناخته می‌شود، نوع متراکم‌تری از پلی اتیلن است که معمولا به دلیل سختی و ساختار کریستالی آن در ساخت لوله‌های آب و تخلیه استفاده می‌شود.
این بار که به خرید می‌روید، توجه داشته باشید که کیسه‌هایی که مواد غذایی شما را در خود جای داده‌اند، تولیده شده از نسخه کم‌چگال پلی اتیلن به نام پلی اتیلن با چگالی کم یا LDPE) ) هستند. تفاوت اصلی بین HDPE و پلی اتیلن یا PE این است که HDPE ماده اصلی تولید PE محسوب می‌شود.
پلاستیک HDPE از پلی اتیلن به عنوان ماده اصلی خود استفاده می‌کند و یک پلاستیک با چگالی بالا است که برای ساخت درب بطری، پارچ شیر و لوله برای تحویل آب در داخل خانه استفاده می‌شود. پلی اتیلن به عنوان ماده اولیه برای انواع پلاستیک‌های مبتنی بر پلی اتیلن استفاده می‌شود که برای ساخت بسیاری از وسایل از بطری‌های شامپو و ظروف سفید کننده گرفته تا پوشش‌های پلاستیکی نازک استفاده می‌شود. دانشمندان آلمانی و ایتالیایی به نام‌های کارل زیگلر و جولیو ناتا فرآیند ساخت پلاستیک پلی اتیلن را در دهه 1950 توسعه دادند.
در فرم جامد، پلاستیک پلی اتیلن بی ضرر است، اما به صورت مایع یا زمانی که به صورت بخار استنشاق می‌شود یا از طریق پوست جذب می‌شود، ممکن است سمی باشد. نسخه‌های کم و چگالی بالای پلاستیک پلی اتیلن در دمای ۱۱۰ و ۱۳۰ درجه سانتیگراد ذوب می‌شوند. هزینه ساخت پلی اتیلن بیشتر از پلاستیک پلی پروپیلن است و پس از پلی پروپیلن به عنوان یک ماده انتخابی برای لولاهای زنده در رتبه دوم قرار می‌گیرد.
انواع پلی اتیلن به شرح زیر است:
پس از پختن غذا، آشپزها معمولا باقیمانده غذا را با پوشش پلاستیکی می‌پوشانند و برای مصرف بعدی در یخچال نگهداری می‌کنند. پوشش پلاستیکی که در بالای ظروف کشیده می‌شود تا آنها را ببندد، از پلاستیک LDPE تشکیل شده است. پلی اتیلن متقاطع یا PEX در داخل دیوارهای خانه‌های جدید کاربرد بسیاری دارد و از آن به این منظور استفاه می‌شود که آب را به شیر آب، وان، سینک، دوش، توالت و سیستم‌های گرمایش و سرمایش تابشی برساند. پلاستیک UHMW به عنوان منبع پلاستیک برای جلیقه‌های ضد گلوله و انواع مختلف دستگاه پزشکی عمل می‌کند.
پلاستیک HDPE از پلاستیک غیر قابل انعطاف و محکم به رنگ شیر تشکیل شده است. این نوع پلاستیک مقاومت بالایی در برابر ترک‌ها دارد، و همچنین در برابر ضربه شدید مقاوم است و از سوی دیگر نقطه ذوب بالایی دارد. پلاستیک HDPE برای مواد غذایی و مواد شیمیایی، نوشیدنی‌ها و بسته‌بندی‌های مراقبت شخصی استفاده می‌شود. کوزه‌های شیر، روغن موتور، بطری‌های شامپو، بطری‌های صابون و بطری‌های سفید کننده همگی از پلاستیک HDPE ساخته شده‌اند. این نوع پلاستیک حاوی بیسفنول A یا BPA نیست( یک ماده شیمیایی آلی مصنوعی است که به محتویات ظروف، فتالات‌ها، فلزات سنگین یا مواد حساسیت‌زا نفوذ می‌کند، که استفاده از آن را برای ظروف نوشیدنی بی‌خطر می‌سازد). می‌توانید پلاستیک HDPE را به راحتی بازیافت کنید. تقریباً 8 تا 10 پارچ شیر برای تولید یک پوند پلاستیک HDPE در هنگام بازیافت نیاز است و بیش از 115 میلیون پارچ در سال بازیافت می‌شوند.
پلاستیک و پلی اتیلن مواد غیرقابل تجزیه زیستی هستند که از طریق فرآیندهای طبیعی تجزیه نمی‌شوند. مهم‌ترین تفاوت این دو ماده این است که پلی اتیلن در واقع نمونه‌ای از نوعی پلاستیک است که ترموپلاستیک محسوب می‌شود.
پلاستیک ویژگی‌های دیگری نیز دارد، از جمله اینکه غیر واکنشی است و همچنین سبک، قوی و بادوام است.
این ماده همچنین رسانای ضعیف گرما و الکتریسیته است. پلاستیک در واقع مجموعه‌ای از پلیمرهای مصنوعی و آلی است که از روغن و نفت با واکنش‌های تراکم و پلیمریزاسیون افزوده ساخته می‌شود و می‌توان آن را بازیافت، استفاده مجدد، رنگ آمیزی، و ذوب کرد و به صورت ورقه درآورد، یا به سیم تبدیل کرد، یا هر فرآورده دیگری مانند ظروف پخت و پز، پارچه‌های مقاوم در برابر آتش و غیره. در واقع پلاستیک‌ها موادی هستند که با اعمال گرما و فشار به راحتی می توان آنها را تغییر شکل داد.
در حالی که پلی اتیلن یک رزین مصنوعی سبک و همه کاره است که از اتیلن توسط واکنش پلیمریزاسیون ساخته می‌شود و معمولاً برای ساخت کیسه‌های پلی اتیلن مورد استفاده قرار می‌گیرد. پلی اتیلن عموما به صورت ورقه در بسته بندی‌های مختلف تولید می‌ّشود. مقاومت شیمیایی بالایی دارد، از شفافیت خوبی برخوردار است، و دارای انعطاف‌پذیری بالایی نیز است. پلی اتیلن یک پلاستیک است، اما همه پلاستیک‌ها پلی اتیلن نیستند.
به طور کلی پلی اتیلن کاربرد بیشتری نسبت به پلاستیک دارد. در عین حال شباهت‌های زیادی میان این دو ماده وجود دارد که باعث می‌شود خریداران این دو ماده را با یکدیگر اشتباه بگیرند. در عین حال این مسئله را در نظر بگیرید که انتخاب اشتباه میان این دو نوع ماده می‌تواند باعث تغییر در کیفیت محصولات تولید شده نهایی توسط شما شود. بنابراین شناخت تفاوت‌های این دو بسیار مهم است.
پلی‌اتیلن و پلاستیک از نظر عمر و ماندگاری طولانی، کیفیت بالا و انعطاف پذیری بسیار شبیه به هم هستن. در عین حال هر دو ماده از الیافی به نام الفین تولید شده‌اند.
پلی پروپیلن دارای خواص خمیدگی، نرمی در برابر گرما و مقاومت در برابر ضربه است و به همین دلیل در دمای بالای صفر درجه از آن استفاده می‌کنند.
در ادامه تفاوت‌های پلی اتیلن و پلاستیک را می‌بینید:
