بخش‌هایی از پرفروش‌ترین کتاب سال ۲۰۲۰ در دنیای ویروس‌ها
«ویروس منحوس کرونا»... این عبارت را این روزها خیلی شنیده‌ایم. واقعاً هم عبارت درستی است. ویروسی که با این سرعت منتشر شود، کشتار به‌راه بیندازد، خانواده‌ها را از هم جدا کند، انسان اجتماعی را به موجودی انفرادی تبدیل کند و اقتصاد را به مرز ورشکستگی بکشاند، قطعاً منحوس است و جا دارد یک‌صدا و با مشت‌های گره‌کرده فریاد بزنیم: مرگ بر کرونا!
اما در دنیای ویروس‌ها، کرونا شاگرداول و گل سرسبد است. احتمالاً مامانِ کرونا حالا دارد در فامیل، پز بچه‌اش را ـ که حالا جهان‌گیر و معروف شده ـ می‌دهد، بچه‌ویروس‌ها پوستر کرونا را در اتاق‌هایشان می‌زنند و آرزو می‌کنند کاش روزی مثل او این‌قدر موفق و معروف باشند و انتشاراتی‌های دیار ویروس‌ها در حال چاپ کتاب‌هایی با عناوین چگونه کرونا شویم، هنر کرونا شدن، زندگی‌نامۀ کرونا، کرونا: شیوه‌های جدید منتقل‌شدن، کرونا باشید، چگونه دهان آدمیان را سرویس کنیم و... هستند.
از جملۀ این کتاب‌ها، کتابی است خواندنی با عنوان «کرونا باش تا کامروا شوی» که انتشارات آنفولانزاقلم ـ انتشاراتی معروف در دیار ویروس‌ها ـ آن را منتشر کرده است. در بخشی از مقدمۀ این کتاب می‌خوانیم:
کرونا خیزش دوبارۀ جهان ما ویروس‌ها علیه آدمیان است. آدمیانی که فکر می‌کردند تنها صاحبان دنیا هستند و می‌توانند هر بلایی بر سر هر موجودی بیاورند، حالا به ناتوانی خود پی برده، به خانه‌هایشان خزیده‌اند و با این امید که از شاخک‌های پرتوان کرونای بزرگ در امان بمانند، خود را قرنطینه کرد‌ه‌اند.
وه که چه خیال باطلی!
کرونا آن‌ها را خواهد یافت و همه‌شان را مبتلا خواهد کرد. چرا؟ چون کرونا ویژگی مهمی دارد که او را ممتاز کرده است. ویژگی‌ای که آدمیان هم آن را فهمیده‌اند و حتی در توئیت‌های خنکشان با آن شوخی هم می‌کنند:
«نُه روز روی سطوح خارجی منتظر می‌مونی یکی بیاد بهت مبتلا شه؟ غرورت کجا رفته؟»
مسئله دقیقاً همین است! کرونا برای رسیدن به هدف، ثبات قدم دارد. کرونا از شکست نمی‌ترسد، غرورش با شکست جریحه‌دار نمی‌شود و دست از تلاش برنمی‌دارد. اگر نُه روز ـ که برای ما ویروس‌ها یک عمر محسوب می‌شود ـ روی سطحی ماندی و هیچ‌کس تو را نگرفت، ناامید نشو! ادامه بده. «ثابت‌قدمی»! این کلید موفقیت توست. باید بمانی و بجنگی و از شکست نترسی. ممکن است ده‌ها و صدها انسان با ماسک و دستکش بیایند و هر بار در مبتلاکردنشان شکست بخوری، شکستی تلخ! اما اگر بمانی و بجنگی، بالاخره آن انسان خجسته خواهد آمد و مبتلایت خواهد شد. پس به کرونای بزرگ اقتدا کن. بمان! بجنگ و از شکست نترس! و این‌گونه کرونا باش تا کامروا شوی!
