میلیون ها نفر برای درمان پزشکی - از کار دندانپزشکی تا جراحی بزرگ قلب - با کسری از هزینه بازگشت به کشور به خارج از کشور سفر می کنند. گردشگری پزشکی سالانه میلیاردها دلار در سراسر جهان به ارمغان می آورد.
توریسم پزشکی زمانی است که مردم برای دریافت خدمات درمانی از یک نقطه به نقطه دیگر در سراسر مرزهای بین المللی سفر می کنند.
کسی که برای دریافت مراقبت های بهداشتی در محیطی خارج از محیط خود از مرزها عبور می کند، توریست پزشکی نامیده می شود.
از اواسط قرن بیستم، هزینه های مراقبت های بهداشتی در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، به ویژه ایالات متحده، افزایش یافته است. برخی دلیل این امر را رویه بسته و سیستم قیمت گذاری دارو می دانند که اجازه رقابت در بازار آزاد را نمی دهد. بنابراین وقتی قیمت‌ها افزایش می‌یابد، دوباره پایین نمی‌آیند.
عوامل دیگری مانند صورت‌حساب بیمه اغراق‌آمیز، شکایت‌های غیرقانونی، و ملاقات‌های شدید اما نادر از پزشک، به افزایش هزینه‌ها کمک می‌کنند. طبق گزارش OECD در سال ۲۰۱۱، روشی مانند بای پس قلب می تواند بیش از ۱۰۰۰۰۰ دلار در ایالات متحده هزینه داشته باشد. با این حال، همان روش می تواند کمتر از ۴۰۰۰ دلار در مکزیک اجرا شود.
گردشگری پزشکی یک جایگزین مناسب و سودمند برای کسانی است که بیمه درمانی یا فرانشیز بالا ندارند. رایج ترین مقاصد گردشگری پزشکی برای آمریکایی ها شامل تایلند، مکزیک، هند و کوبا است. در بسیاری از این کشورهای در حال توسعه، گردشگری پزشکی منبع درآمد اقتصادی پرسود و رو به رشدی است.
کشورها برای جذب گردشگران پزشکی با هم رقابت می کنند. در ژاپن، دولت سیاست‌های جدیدی را برای کمک به افزایش تعداد بیمارستان‌های پذیرنده بیماران خارجی وضع می‌کند. در سراسر جهان، این صنعت تا ۵۵ میلیارد دلار ارزش دارد.
با این حال، اشکالات خاصی وجود دارد. مرکز کنترل بیماری های ایالات متحده چندین نگرانی ایمنی را در مورد نرخ بالاتر عفونت ها و بیماری های باکتریایی برای گردشگران پزشکی ثبت کرده است. اینها را می توان به قوانین بهداشتی کمتر سختگیرانه در سایر کشورها و وجود بیماری های مسری که در غیر این صورت در ایالات متحده نادر هستند نسبت داد. در سال ۲۰۱۴، یک زن آمریکایی که برای جراحی پلاستیک به دومینیکن سفر کرده بود، به عفونت های باکتریایی مبتلا شد.
علاوه بر این، گردشگری پیوند به یک موضوع بسیار بحث برانگیز تبدیل شده است. گردشگران پزشکی می توانند بدون منتظر ماندن در صف طولانی با پول کمتر، اعضای بدن و عمل پیوند را دریافت کنند. اما سازمان بهداشت جهانی می گوید که این اندام ها اغلب از افراد آسیب پذیر می آیند.
بیشتر کشورهای جهان گردشگری پیوند را به طور کامل ممنوع کرده اند. با این حال، هنوز هم می توان اعضای بدن را در بازار سیاه خریداری کرد. گردشگری پزشکی همچنین مشکلاتی را برای مردم محلی ایجاد می کند که اکنون با رقابت بیشتری برای مراقبت های بهداشتی در کشور خود روبرو هستند. افراد خارجی ثروتمند می توانند شهروندان بومی را از بین ببرند و با افزایش تقاضا، قیمت ها را برای رویه های خاص افزایش دهند.
از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نیز می توان خواسته شد تا شیوه های خود را برای اقامت و ارائه خدمات به خارجی ها تغییر دهند. گزارش اخیر در مورد مراقبت های بهداشتی در کشورهای توسعه یافته، ایالات متحده را از نظر اثربخشی و کارایی در آخرین رتبه قرار داده است. این در حالی است که ایالات متحده بیش از هر کشور دیگری برای مراقبت های بهداشتی به ازای هر نفر هزینه می کند.
در حال حاضر، انتظار می رود که آینده گردشگری پزشکی همچنان سودآور باقی بماند، زیرا کارشناسان رشد میلیاردها دلاری درآمد در سال های آینده را پیش بینی می کنند.
در حال حاضر هیچ تعریف توافقی از خروجی های انواع گردشگری پزشکی وجود ندارد. برخی کشورها مراجعه بیماران خارجی به بیمارستان ها را در نظر می گیرند، در حالی که برخی دیگر ورود بیماران انفرادی به کشور را توریسم پزشکی می دانند. برخی از کشورها ملیت را ثبت می کنند اما محل سکونت بیماران را ثبت نمی کنند. در نتیجه، زمانی که مهاجران برای درمان به کشور خود باز می گردند، می تواند مشکل ساز باشد.
با این حال، چندین تلاش برای تعریف «گردشگری پزشکی» صورت گرفته است. تعریف منتخبی از گردشگری پزشکی به شرح زیر است:
با توجه به OECD، ۲۰۱۱، "زمانی که مصرف کنندگان تصمیم می گیرند برای دریافت نوعی درمان پزشکی از مرزهای بین المللی سفر کنند، که ممکن است طیف کاملی از خدمات پزشکی را در بر گیرد (که اغلب شامل مراقبت های دندانی، جراحی زیبایی، جراحی انتخابی و درمان باروری می شود). ”
به گفته مک کینزی، «وقتی شخصی که هدف اصلی و صریح او از سفر، دریافت معالجه پزشکی در کشور خارجی است، به استثنای گردشگران اورژانسی، گردشگران سلامت، مهاجرانی که به دنبال مراقبت در کشور محل اقامت خود هستند، بیمارانی که به مناطق همسایه در نزدیک‌ترین منطقه سفر می‌کنند. مراقبت های موجود به عنوان گردشگری پزشکی شناخته می شود.
اگر این تعریف محدود را اعمال کنیم، گردشگران دندانپزشکی، گردشگران جراحی زیبایی، مسافران آبگرم و سلامتی، گردشگران پزشکی "تصادفی" (مسافران تجاری و تعطیلات که در خارج از کشور بیمار می شوند و در بیمارستان بستری می شوند) یا مهاجرانی که به مراقبت های بهداشتی دسترسی دارند را شامل نمی شود. در یک کشور خارجی.
سفر برای مراقبت از سلامت و تندرستی سابقه طولانی دارد. مردم قرن‌ها به نام سلامتی سفر می‌کردند، از یونانیان و مصریان باستان که به چشمه‌های آب گرم و حمام‌ها سرازیر می‌شدند تا اروپایی‌ها و آمریکایی‌های قرن ۱۸ و ۱۹ که به امید درمان بیماری‌هایی مانند سل به اسپا می‌آمدند.
تاریخچه گردشگری پزشکی در اروپا عمدتاً به دلیل وجود تعداد زیادی چشمه های آب گرم و معدنی و سواحل دریا مبتنی بر چشمه های آبگرم و آب دریا بوده است، اما توریسم پزشکی مدرن که امروزه گردشگری سلامت نیز نامیده می شود، معمولاً به مردم اطلاق می شود. ، که برای دریافت مراقبت های بهداشتی تخصصی به خارج از کشور سفر می کنند.
گردشگری پزشکی تاریخ خود را از اوایل دهه ۱۹۳۰ آغاز کرد. در میان ساکنان مرفه ایالات متحده و کشورهای اروپایی که می خواستند خدمات بهداشتی با کیفیت خوب در خارج از کشور دریافت کنند، محبوب شد. از سال ۱۹۸۳، تناسب اندام و سالم ماندن اولویت اصلی مصرف کنندگان بوده است و بر اساس نظرسنجی تغییر زندگی بنیاد آینده، در آینده نیز این اولویت خواهد بود.
خوشبختانه در سال‌های گذشته، افراد بیشتری در سراسر جهان در مورد گردشگری پزشکی آموخته‌اند، زیرا امروزه یکی از بخش‌های به سرعت در حال توسعه صنعت گردشگری است که طبق گفته فلانیگان (۲۰۰۹)، پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۱۷ در سطح جهانی گسترش یابد. هند همچنین تاریخ منحصر به فرد خود را در گردشگری پزشکی دارد.
گردشگری پزشکی مفهومی نوظهور در صنعت گردشگری است. توریسم پزشکی عبارت است از سفر برای دریافت مراقبت های پزشکی. توریسم درمانی عمدتاً دو دسته است. اینها موارد زیر است:
وقتی افرادی که در یک کشور زندگی می‌کنند برای دریافت مراقبت‌های پزشکی، دندانپزشکی و جراحی به کشور دیگری سفر می‌کنند و در عین حال مراقبت‌های مشابه یا بیشتر از آنچه در کشور خود دارند دریافت می‌کنند و به دلیل مقرون به صرفه بودن برای مراقبت‌های پزشکی سفر می‌کنند. ، دسترسی بهتر به مراقبت یا سطح بالاتر کیفیت مراقبت را توریسم پزشکی بین المللی می نامند.
توریسم پزشکی بین المللی را می توان به دو نوع تقسیم کرد:
توریسم پزشکی ورودی به گردشگرانی اطلاق می‌شود که منشأ خارجی دارند و وارد یک کشور خاص می‌شوند. زمانی که افراد برای مقاصد پزشکی به خارج از کشور میزبان/بومی خود به کشور دیگری سفر می کنند، به آن توریسم پزشکی ورودی می گویند.
توریسم پزشکی خارجی به گردشگرانی اطلاق می شود که از کشور مبدأ خود به کشور دیگری سفر می کنند. گردشگران پزشکی به یک منطقه خارجی سفر می کنند که برای کشور خودشان گردشگری خارج از کشور است.
گردشگری پزشکی داخلی جایی است که افرادی که در یک کشور زندگی می کنند برای دریافت مراقبت های پزشکی، دندانپزشکی و جراحی به شهر، منطقه یا ایالت دیگری سفر می کنند و در عین حال مراقبت های برابر یا عالی تر از آنچه در شهر خود داشتند، دریافت می کنند. و به دلیل مقرون به صرفه بودن، دسترسی بهتر به مراقبت یا سطح بالاتر کیفیت مراقبت برای مراقبت های پزشکی سفر می کنند.
همانطور که همه ما اهمیت گردشگری را می دانیم اینجا نیز گردشگری پزشکی مفهومی منحصر به فرد در صنعت سفر و گردشگری است و نقش حیاتی در بخش گردشگری دارد. سالانه تعداد زیادی از مردم برای درمان به سفر می روند. گردشگری پزشکی به توسعه اقتصاد و استانداردهای زندگی تمدن بشری کمک می کند. اهمیت و مزایای گردشگری پزشکی به شرح زیر است:
دلایل انتخاب مراقبت های پزشکی در خارج از کشور
دلایل زیادی وجود دارد که افراد برای درمان به خارج از کشور سفر می کنند. رایج ترین دلایل توریسم پزشکی عبارتند از:
گردشگری پزشکی ترکیبی از بازار از بخش های مراقبت های بهداشتی و گردشگری است. گردشگری پزشکی روز به روز در سطح بین المللی و همچنین داخلی در حال رشد است. هنگامی که مردم برای درمان پزشکی به یک منطقه خارجی سفر می کنند، مسائل و چالش های زیادی پیش می آید. به همین دلیل، گردشگری پزشکی با مشکلات و مشکلات زیادی مواجه است: موانع تکنولوژیکی، زبانی و غیره.
گردشگری پزشکی نیز مشکلاتی را برای کشور میزبان و جمعیت مقصد ایجاد می کند. گردشگری پزشکی دارای مزایا و معایبی است. گردشگری پزشکی مفهومی نوظهور در صنعت سفر و گردشگری است.
در زمان های قدیم مردم برای درمان پزشکی مانند حمام چشمه آب گرم، درمان های پزشکی و غیره از کشوری به کشور دیگر، از یک مقصد به مقصد دیگر سفر می کردند. اما سناریوی فعلی تغییر کرده است. امروزه مردم به دلایل زیادی مانند دریافت بهترین درمان پزشکی مقرون به صرفه در کشور در حال توسعه، نداشتن لیست انتظار و غیره سفر می کنند.
گردشگری پزشکی با مسائل و چالش های زیادی مواجه است. برخی موارد زیر هستند:
مشکلات پیگیری مراقبت های بعدی در گردشگری پزشکی بسیار دشوار است. اگر بیمار پس از رفتن به کشور خود پس از عمل جراحی دچار عفونت یا مشکلات دیگری شود، هیچ مراقبت پیگیری گردشگری پزشکی به خوبی وجود ندارد.
موانع زبانی موانع فرهنگی و زبانی از مهمترین مسائل پیش روی گردشگری پزشکی هستند. اگر کادر پزشکی زبان بیماران را نفهمد، کل فرآیند برای بیمار دشوار می شود.
کمبود زیرساخت مردم برای درمان پزشکی از یک کشور در حال توسعه به یک کشور در حال توسعه سفر می کنند. این کشورهای در حال توسعه از زیرساخت های تثبیت شده در سطح جهانی برخوردار نیستند. بیمارستان ها مشکلات زیادی مانند تامین آب و برق مناسب، غذای بی کیفیت و بهداشت ضعیف دارند.
فقدان حرفه ای بودن، کادر پزشکی در اکثر کشورهای در حال توسعه فاقد جنبه حرفه ای و رفتاری است. مهارت های نرم نیروی کار پزشکی مانند صمیمیت، نگرانی و صمیمیت هنوز توسعه نیافته است.
مشکلات در ترویج کشورهای در حال توسعه از مشکلاتی در ترویج گردشگری پزشکی رنج می برند. در بیمارستان ها و سایر ارائه دهندگان خدمات پزشکی، اعتبار و مقررات کیفیت وجود ندارد. قیمت گذاری و استانداردسازی خدمات یکسانی وجود ندارد که مانعی برای اعتماد مشتریان به خدمات ارائه شده ایجاد کند.
قاعده و مقررات یکی از نگرانی های جدی در گردشگری پزشکی به تفاوت قوانین در کشورهای مختلف مربوط می شود. هیچ قانون مشترکی در گردشگری پزشکی در سراسر جهان وجود ندارد. در گردشگری پزشکی قانون غیر واقعی و ضعیفی وجود دارد. این یک چالش مهم برای گردشگری پزشکی است.
قاچاق اعضای بدن بیشتر کشورهای جهان گردشگری پیوند را ممنوع کرده اند زیرا اعضای بدن اغلب از افراد آسیب پذیر می آیند. با این حال، هنوز هم می توان اعضای بدن را در بازار سیاه خریداری کرد.
تسهیلگران گردشگری پزشکی نقش مهمی در بخش گردشگری پزشکی دارند. تسهیلگران گردشگری پزشکی نیز نقش بسزایی در سهولت و راحتی سفر پزشکی شما دارند.
