اولین بار در انتخابات مجلس سال ۹۴ بود که که سلبریتی ها اثرگذاری خود را با حمایت همه جانبه از یک لیست ۳۰ نفره در تهران نشان دادند. در انتخابات ریاست جمهوری نیز شاهد ورود پررنگ سلبریتی های ریز و درشت در عرصه تبلیغات انتخاباتی بودیم. جالب ترین قسمت ماجرا آن جایی بود که صالحی امیری وزیر فرهنگ و ارشاد دولت وقت گفت که اگر کاندیدای رقیب به ما پیغام می دادند، حتما جمعی از هنرمندان را برای تبلیغ می فرستادیم. از دیگر برکات این دسته در این چند ساله می توان به تهییج افکار عمومی که حتی در موردی باعث قتل یک نفر بی گناه شد تا دروغ پردازی هایی که شاید با کمی فکر می توان شاخدار بودنشان را تشخیص داد، اشاره کرد.
گروهی که روزانه درآمدهای میلیونی فقط با گذاشتن یک استوری یا یک پست تبلیغاتی دارند و حتی یک قران هم مالیات نمی دهند که هیچ بلکه هر کاری که دلشان بخواهد انجام می دهند و به هیچ ارگانی پاسخگو نیستند، البته اخیرا در ق.ق برخوردهایی با برخی موارد خاص شده است اما تا زمانی که دروغ پراکنی و نشر اکاذیب برای آن ها هزینه زا نباشد همین آش است و همین کاسه. در قانون آمده که نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی از ۲ ماه تا ۲ سال حبس دارد که شاید تا به حال به غیر از روزنامه ها و خبرگزاری ها این احکام برای انگشت شمارهایی آن هم نظیر حسن عباسی و حسین قدیانی ها که علیه دولت صحبت کرده اند اجرایی نشده است. اشخاصی که دیگر تبدیل به منابع خبری برای فالوور هایشان شده اند و بسیاری چشمشان به دهان آنها ست که چه می گویند و چه می خواهند، شاید به مراتب تاثیر گذار تر از برخی روزنامه ها و خبرگزاری ها باشند.
سلبریتی می تواند سرمایه اجتماعی باشد و در مواقعی به مانند سیل ها و زلزله ها به کمک مردم بیاید اما تا وقتی که نظارتی بر آن ها نباشد حتی ممکن است مانند زلزله کرمانشاه منجر به کلاهبرداری شود که پول های میلیاردی از مردم جمع کردند و معلوم نشد با آن ها چه کردند؟
از همه این ها که بگذریم شاید مقصر اصلی خود ما مردم هستیم. وقتی طرف ۸ میلیون فالوور دارد یعنی که خودمان دوست داریم که چنین آدم هایی که توانایی دو کلام حرف درست و حسابی زدن را ندارند، دغدغه من و شما را تعیین کنند. به راستی ورود زنان به ورزشگاه دغدغه چند درصد از جامعه ماست؟ در حالیکه مشکل اصلی مردم ما فساد های میلیاردی و رانت خواری هاست. به جای اینکه بدنبال رونق تولید داخل و حمایت کارگر زحمت کش ایرانی باشیم، باید درباره کودک همسری صحبت کنیم!
به راستی ناصر خسرو چه زیبا گفت:
" گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست "
