تا وقتی کتابی با این عنوان را نخوانده باشی وقتی حرف از سطل و ملاقه بیاید، حواست میرود سمت آب و شستن و آشپزی و این جور موضوعها.
اما دکتر کلیفتون، نظریهای دارد با ترکیب این دو کلمه؛ نه بیش و نه کم: نظریه سطل و ملاقه!
در مقالهای در وبسایتم به تفصیل در این باره گفتهام؛ نظریهای که خیلی ساده و البته بسیار مهم و تأثیربرانگیز است. میگوید هریک از ما آدمها درون خودمان سطلی نامرئی داریم و نیز ملاقهای. وقتی با دیگران برخورد میکنیم بسته به حرف و صحبت و تعاملی که با هم داریم، سطلمان با آن ملاقه نامرئی پر یا خالی میشود. چنانچه احترام و ستایش و عشق و محبت در میان باشد، سطلمان پر میشود و چنانچه توهین و تهدید و ناسزا باشد، سطلمان خالی میشود. جالب اینجاست وقتی با حرفهای خوبمان و محبتآمیز و دلنشینمان سطل دیگران را پر میکنیم، همزمان سطل خودمان هم پر میشود و چنانچه با توهین یا برخورد نادرست، سطل دیگران را خالی کنیم، همزمان سطل خودمان هم خالی میشود یعنی حال خودمان هم بد میشود.