چیزی که در تیتر این مطلب اورده شده شاید معروف‌ترین جمله از رمان نوزده هشتاد و چهار (۱۹۸۴) جورج اُوروله. این رمان انتقادی در ۱۹۴۸ نوشته شده. یکمی اگه به این عدد بیشتر توجه کنیم یک بخشی از عقب‌موندگی خودمون رو بهتر درک می‌کنیم. از ۱۹۴۸ که اورول این رمان رو در بریتانیا نوشته دقیقا ۷۰ سال می‌گذره. بریتانیا نه در خفقان سیاسی در اون زمان قرار داشته نه فضای اقتصادی بسته‌ای داشته. اتفاقا در اوج گسترش سرمایه‌داری پس از جنگ جهانی به سر می‌برده. حالا ما هفتاد سال بعد از این ماجرا، با شعاری سرمایه‌دارانه مواجهیم که به وضوح به ما می‌گه «جنگ صلح است. آزادی بردگی‌ست. نادانی توانایی‌ست.»
بر اساس گزارش‌هایی که از اینور و اونور اکوسیستم استارتاپی منتشر می‌شه، پارسال بیشترین میزان استفاده از تاکسی‌های آنلاین رو داشتیم. بازار‌یاب‌ها و نابغه‌های تبلیغاتی این کسب و کار‌ها هم در آخرین شعار و توسط تپسی به نمایندگی تمام این صنف کمپین راه انداختند با این شعار که «زنده باد رانندگان همه‌ی تاکسی‌های اینترنتی... چون، با هم آلودگی هوا را کاهش دادیم.»!!!
فکر می‌کنم همه‌ی ما گذشته و سال جاری تلخ‌ترین تجربه رو از برخورد مستقیم با هوای آلوده داشتیم. اما اگه حتی همین احساس خودمون هم مهم و علمی و تعیین‌کننده نباشه؛ بر اساس این گزارش ما رکورد آلودگی هوا رو در تهران زدیم! بر اساس این یکی گزارش هم رکورد آلودگی در تعطیلات نوروز رو هم امسال شکستیم!
کسانی که مردم رو نادون فرض می‌کنند، خودشون هیچ مقاومتی در برابر تناقض‌های منطقی در استدلال شخصی از خودشون نشون نمی‌دن؟
خیلی بدیهیه که استفاده از این تاکسی‌ها و خصوصا با فرهنگ استفاده‌ی ما از اونها هیچ کمکی به آلودگی هوا نمی‌کنه. این تاکسی‌ها و سهولت بسیار زیادشون برای عضویت در ناوگانشون به وضوح یک سری ماشین که از روی بیکاری صاحب اونها یا عدم صرفه در استفاده ازشون به خاطر مخارج جانبی رو به خیابون‌ها کشونده. چون حالا دیگه می‌شه از هر ماشینی پول دراورد. علاوه بر این با توجه به طی مسافت‌های روزانه برای امور شخصی با این خودرو‌ها به جای خودروی شخص، در بهترین شرایط تعداد خودرو‌های سواری تکسرنشین برای امور شخصی حفظ شده با این تفاوت که توی اون خودرو یک نفر به انضمام یک راننده نشسته! اما حالت بد‌تر این موضوع هست که به خاطر سیاست‌های قیمت‌گذاری ابتدایی (چون الان در بیشتر مسیر‌ها از آژانس هم گرونتر شدن) ارزان‌تر از رقبای سنتی، خیلی از ما‌ها به خاطر تنبلی و راحت‌طلبی مسیر‌های قابل رفت و آمد با وسایل عمومی و کمی پیاده‌روی رو با این ماشین‌ها می‌ریم.
همین میزان استدلال فکر می‌کنم برای این که یک آدم با وجدان چنین دروغی رو به خورد مردم نده کافیه. اما همونطور که معلومه... زنده باد دروغ... «جنگ صلح است. آزادی بردگی‌ست. نادانی توانایی‌ست».
