میدونید من اولی که میخواستم شروع کنم با خودم گفتم چرا بین این همه پیج متخصص چرا باید پیج من دیده بشه و اصلا شروع کردن من چه بدرد میخوره و از اینکه بخوام امیدواری الکی بدم اصلا خوشم نمیاد
اما با خودم گفتم برای شروع حتما نیازی نیست بهترین باشی چون
داستان زندگی افراد موفق و خارق العاده همیشه خارق العاده و فوق تصور نبوده
برعکس خودشون که ایده های ناب داشتن
اونا یک زندگی عادی و یا حتی پایین تر از عادی روتجربه میکردن اما اینجا یک فرق اساسی زندگیشونو از افراد دیگه کاملا متمایز میکنه
اونا شهامت بال و پر دادن به رویاهای خودشونو داشتن
از امکانات حرف نمیزنم خیلی ها حتی تو بدترین شرایط و پاییین ترین امکانات عادی بزرگ شدند
اما با پشتکار و تلاش مستمر خودشون
و از همه مهمتر شناخت واقعی خودشون و علایق و‌استعدادهای ذاتی اشون الان تبدیل به یک چهره خاص شدن
افراد موفق فقط یک فرق اساسی با افراد عادی دارند و اون اینه که با تغییر عادت های اتمی خودشون
به فردی خودساخته تبدیل شدن ....
از امکانات حرف نمیزنم
من تو اوج سختی ها بزرگ شدم اما مسیرمو شناختم
از تنهاییام لذت بردم و با اینکه آدم به شدت برون گرا و اجتماعی بودم اما این تنهاییو یک موهبت برای اینکه به خودم بیشتر توجه کنم در نظر گرفتم
لفظ خودساخته زمانی به کار میره که تو بدون کمک هیچ کس جز خودت و خدای توی این مسیر پا گذاشته باشی ...
و کتمان نمیکنم که چقدر سخته این واقعیت
کمالگرا ها کسایی که شروع نمیکنن چون میترسن عالی نباشن
میترسن به چیزی که می‌خوان نرسند
میترسن برابر با کسی که تو اون راه موفقه نشن
یه سوال ؟ شروع نکنی و صفر بمونی بهتره یا حداقل هر سال و هرماه ۲۰درجه پیشرفت کنی ؟
شروع نکنی که نمیرسی آخه آشروع نکنی هم نمیرسی
اما یک فرق اساسی هست شروع کنی و پله پله بری بالا یا شروع نکنی و بشینی پله ی اول گریه کنی !
هیچ وقت پله ی اول خودتو با پشت بوم کسی مقایسه نکن !
