شیشه لمینت به طور تصادفی در سال 1903 توسط یک شیمیدان فرانسوی به نام ادوارد بندیکناس اختراع شد، وی در حین کار در آزمایشگاه مشاهده کرد که یک ظرف شیشه ای پوشیده از نوعی پلاستیک پس از شکستن خرد نمی شود و قطعات شکسته به طور مداوم در کنار آن باقی می مانند و به اطراف پخش نمیشوند.
این شیمیدان فرانسوی از این مشاهدات الهام گرفت و از آن برای تهیه شیشه چند لایه لمینت استفاده کرد. این اختراع برای اولین بار در جنگ جهانی اول برای تهیه شیشه ماسک گاز مورد استفاده قرار گرفت و سپس در سال 1939 شرکت فورد شروع به استفاده از شیشه های لمینت در صنعت خودرو کرد. پارلمان بریتانیا در قانون ترافیک جاده ای در سال 1930، اتومبیل های جدید را ملزم به استفاده از شیشه ایمنی در شیشه جلو کرد.
طبق دستورالعمل انجمن ملی تعمیر شیشه جلو اتومبیل ایالات متحده، می توان شیشه های لمینت را با آسیب جزئی، با استفاده از فرآیندی که شامل سوراخ کردن شیشه شکسته برای رسیدن به لایه لمینت است، تعمیر کرد. در این راستا یک رزین چسب شفاف مخصوص تحت فشار تزریق می شود و سپس به آرامی با نور ماوراء بنفش تا دمای نه چندان بالا (به اصطلاح کیورینگ) گرم می شود. اگر این فرآیند به درستی انجام شود، استحکام و شفافیت به اندازه کافی برای بیشتر اهداف مرتبط با ایمنی بازیابی می شود. این فرآیند به طور گسترده ای برای تعمیر شیشه های ماشین های صنعتی بزرگ استفاده می شود تا آسیب های ناشی از آن مختل نشود.
با اجرای دستورالعمل وسایل نقلیه از رده خارج شده در اکثر کشورهای اروپایی، دفع ضایعات شیشه چند لایه دیگر در محل دفن زباله عادی مجاز نیست. مطالعه‌ای که توسط دانشگاه شیشه پیلکینگتون انجام شد، نشان می‌دهد که شیشه‌های ضایعاتی را میتوان در آسیاب غلتکی پردازش کرد که در آن شیشه به قطعات شکسته میشود و خرده‌های شیشه بزرگ‌تر به صورت مکانیکی از لایه داخلی جدا شده و دور ریخته میشوند. سپس، با استفاده از گرما، ورق پلاستیکی ذوب می شود و امکان بازیافت شیشه و لایه داخلی را فراهم می کند.
برای تولید شیشه های لمینت ابتدا باید لایه پلاستیکی روی یکی از شیشه ها و لایه بعدی شیشه روی آن قرار گیرد. سپس در مرحله بعد شیشه ها را داخل اتوکلاو تولید شیشه لمینت قرار می دهند. مرحله بعدی برای تولید شیشه های لمینت خلاء داخل اتوکلاو است که باعث خروج هوا از بین شیشه ها می شود و با گرمای خود لایه پلاستیک به هر دو لایه می چسبد.
شیشه لمینت مدرن با چسباندن دو یا چند لایه شیشه معمولی آنیل شده یا سخت شده با یک لایه پلاستیک تولید می شود. لایه پلاستیکی توسط شیشه فشرده می شود، سپس از طریق یک سری غلتک یا سیستم کیسه خلاء عبور داده می شود تا هر گونه هوا از بین برود. سپس مجموعه برای ذوب اولیه گرم می شود.
این مجموعه‌ها سپس تحت فشار در اتوکلاو حرارت داده میشوند تا محصول نهایی پیوند خورده را تشکیل دهند. رنگ بالای شیشه جلو خودرو از همین لایه پلاستیکی است. همچنین، ورق های رنگی پلاستیکی را میتوان با مواد گرما سخت، در طول فرآیند لمینیت، ترکیب کرد تا یک شیشه رنگی به‌دست آید.
اتوکلاو صنعتی یک مخزن فولادی استوانه ای افقی تحت فشار و دمای بالاست که در آن محصولاتی مثل کامپوزیت، بتن، شیشه و چوب قرار داده میشوند تا بعضی خواص فیزیکی و مکانیکی آن تقویت شود. دستگاه اتوکلاو صنعتی از یک طرف بسته است و طرف دیگر دارای یک درب میباشد که بتوان آن را به سادگی باز و بسته کرد و در عین حال هیچ هوایی نتواند از آن وارد یا خارج شود.
گرمای داخل اتوکلاو به چند روش تأمین میشود که متداول ترین آن قراردادن هیتر و یا المنت های برقی داخل اتوکلاو هست و روش دیگر استفاده از بویلر و بخار برای گرم کردن اتاقک اتوکلاو میباشد. در صورت نیاز به ایجاد خلاء داخل اتوکلاو از پورت های وکیوم استفاده میشود.
جهت استعلام قیمت اتوکلاو تولید شیشه لمینت و دریافت کاتالوگ فنی دستگاه با کارشناسان مجرب شرکت پترو صنعت تاراز به شماره 09133753907 تماس بگیرید.
Glass Laminating Autoclave Systems
