«عمده فروشى» شامل همه فعالیت هاى مربوط به خرید کالاها یا خدمات (براى فروش مجدد یا به مصرف رساندن در شرکت) مى شود. کشاورزان و تولید کنندگان در این گروه قرار نمى گیرند، زیرا کار یا وظیفه اصلى آنها تولید است، خرده فروشى‌ها مستثنا مى شوند.
عمده فروشى‌ها که آنها را «توزیع کننده» هم مى‌نامند چندین تفاوت با خرده‌فروشى ها دارند. نخست، عمده‌فروشى‌ها به ترویج، جو حاکم بر بازار و محل تأسیس سازمان اهمیت نمى‌دهند، زیرا مشتریان آنها شرکت‌هاى دیگر (و نه مصرف کنندگان نهایى) هستند. دوم، حجم معادله عمده‌فروش ها بسیار بیش از حجم معامله خرده‌فروش ها است. در مقایسه با خرده‌فروش ها، آنها در حوزه‌هاى بسیار گسترده‌تر معامله مى‌کنند. سوم، از دیدگاه اعمال مقررات و قوانین مالیاتى، دولت با آنها به شیوه‌اى متفاوت عمل مى‌کند (در مقایسه با خرده فروشى ها).
چرا تولیدکنندگان محصولات را به صورت مستقیم به خرده‌فروش ها یا مصرف‌کنندگان نهایى نمى‌فروشند ؟
به طور کلى، در رابطه با فعالیت‌هاى زیر؛ عمده فروش ها از کارآیى بالاتر برخور دارند:
نیروى فروش عمده فروشى‌ها به شرکت‌هاى تولیدى کمک مى‌کنند با هزینه بسیار کم با شرکت‌هاى کوچک (مشتریان) تماس برقرار کنند. آنها با مشتریان تماس بیشترى دارند و خریداران به آنها اعتماد بیشترى مى‌کنند (در مقایسه با تولیدکنندگان که در نقطه‌هاى دور دست قرار دارند).
شرکت‌هاى عمده فروش مى‌توانند انواع کالاها را بخرند (اقلام مورد نیاز را به صورت گزینشى تهیه کنند) و گونه‌هاى مختلف مورد نیاز مشتریان را تهیه کنند (جنس مورد نیاز آن ها را جور کنند) و باعث شوند که آنها در وقت و انرژى خود صرفه‌جویى کنند.
عمده فروشى ها بار چندین کامیون یا واگن را به طور یک جا مى‌خرند و آنها را به اجزاى کوچک‌تر تقسیم مى‌کنند تا مشتریان (خرده فروشى‌ها) بتوانند صرفه‌جویى کنند.
عمده فروش ها حجم‌هاى بزرگى از انواع کالا در انبارهاى خود نگه مى‌دارند و بدین‌گونه هزینه‌هاى انبارها و ریسک‌هایى را که عرضه‌کنندگان و مشتریان در معرض آنها قرار مى‌گیرند ، کاهش مى‌دهند.
عمده فروش ها مى توانند کالاها را سریع تر به خریداران تحویل دهند، زیرا آنها با خریداران تماس نزدیک‌ترى دارند.
عمده فروشی ها به مشتریان اعتبار مالى مى‌دهند (کالاها را به صورت قسطى به آن ها مى فروشند) و از سوى دیگر با دادن تقاضاهاى زود هنگام به عرضه‌کنندگان (تولیدکنندگان) و پرداخت صورتحساب در موعد مقرر، مى‌توانند آنها را تأمین مالى نمایند.
عمده فروش با خریدن کالاها و انتقال سند مالکیت به نام خود (مانند خودرو) بسیارى از هزینه‌ها و ریسک‌هاى مربوط به دزدى، خسارت دیدن محصول و ناباب یا منسوخ شدن آن را مى‌پذیرند.
عمده فروشی ها اطلاعات مربوط به نوع فعالیت شرکت‌هاى رقیب، محصولات جدید (عرضه شده به بازار) تغییرات رخ داده در قیمت‌ها را به عرضه‌کنندگان و مشتریان مى‌دهند.
عمده فروش با ارائه دیدگاه‌هاى کارشناسانه درباره نماى فروشگاه، به کارگیرى سیستم‌هاى حسابدارى و کنترل و دادن آموزش‌هاى لازم به کارکنان خرده فروشى‌ها (مشتریان) مى‌توانند فرآیند عملیات آنها را بهبود بخشند. امکان دارد با برگزارى دوره‌هاى آموزشى براى کارکنان مشتریان (شرکت‌هاى فعال در فناورى پیشرفته) کمک‌هاى زیادى به آنها بنمایند.
