مقدمه:
شاید یکی از بدترین اتفاقاتی که در طول ایران زمین افتاده است، به قدرت رسیدن خاندان بی عرضه قاجار بوده است! خاندانی بدتر از حکومت های چون مغول! پادشاهانی بی عرضه، زن باره که در طول دوران حکومت خود مملکت را به نابودی کشاندند!
بخش اول:
بدترین حکومت بعد از حکومت صفویه در تاریخ ایل ممسنی بدون شک حکومت ننگین قاجار بوده است! پادشاهانی بی عرضه، خوشگذران و زن باره که خود را مالک جان، مال و ناموس مردم می دانستند و ایران را ممالک محروسه خود!
حکومتی که با این نصیحت موسس آن آقا محمدخان قاجار به فتحعلی شاه شروع گشته است:
«رعیت چون آسوده گردد در فکر عزل رئیس و ضابط افتد ... این گروه فرومایه را باید به خود مشغول کرد که از کار رعیتی و گرفتاری فارغ نگردند...ارباب زراعت و فلاحت باید چنان باشد که هر ده خانه را یک دیگ نباشد تا به جهت طبخ آشی یک روز به عطلت وانتظار بسر برند و الا رعیتی نکنند و نقصان در ملک روی کند».
و محمدعلی شاه قاجار که مردم ایران را گوسفندان خود میدانست:
«رعیت را چه به سرکشی. رعیت را چه به فریاد حق‌طلبی! رعیت غلط می‌کند ما را نخواهد! رعیت گوسفند و ما شبانیم! سایه ماست که آرامش می‌دهد، نعمت ارزانی می‌دارد و دفع بلا می‌کند! ماییم که آبرو می‌دهیم، ماییم که مالک ایرانیم...»
و ناصرالدین شاهی که تنها دشمنان خود را مردم ایران میدانسته است!!
در کتاب بیداری ایرانیان آمده است:« آقا شیخ علی به ناصرالدین شاه می گوید: می توانم کالسکه ای اختراع کنم که از هر طرف چند گلوله توپ خالی کند به شرط آنکه پادشاه قشون خود را دیده و متقبل شود که با یکی از دول دشمن جنگ کند لاقل شهرهای ایران را پس بگیرد. ناصرالدین شاه گفت: ما جز با رعیت خود دیگر با کسی جنگ نداریم و به اندازه آنها هم توپ داریم...»
و با آخرین پادشاه آن که کلم فروشی در سوئیس را برتر از مردم ایران میدانست پایان یافت!
محمد تقی بهار می‌نویسد: «وقتی که بنا بود شاه ایران در مجلس ضیافت پادشاه انگلستان در باب قرارداد 1919 که انگلیس آن را منعقد ساخته بود، صحبت کند … احمد شاه از قبول آن سر باز زد و گفت: کسانی که پول گرفته‌اند تصدیق کنند، من هرگز تصدیق نخواهم کرد... اگر در سوئیس کلم فروشی کنم، بهتر است تا در چنین مملکتی پادشاه باشم»
اینها گوشه ای از افکار پادشاهانی می باشد که قریب 130 سال بر این مرز و بوم حکومت کردند! پادشاهانی که هم به دلیل قرابت نژادی ایل ممسنی با زندیه هم کمک ممسنی ها در شکست محمدحسن خان قاجار پدر آقامحمدخان قاجار و به حکومت رسیدن پادشاهی زندیه، کمر به نابودی ایل ممسنی بستند و هر پادشاهی سرکار می آمد ظلم و ستمی به آنها میکرد!
نتیجه گیری:
شاید بتوان به ضرس قاطع گفت، خسرانی که از به حکومت رسیدن قاجار به ایران رسید با حمله مغول به ایران برابری می کند. پادشاهانی که در طول دوران حکومت خود جز فقر و فلاکت و بدبختی عایدی دیگری برای مردم ایران نداشتند.
به قلم: سید پژمان حسینی نویسنده و پژوهشگر تاریخ
آدرس اینستاگرام: tarikh_mamasani_rostam
