نویسنده: زهرا منصوری
داغ ترین خبر روزهای گرم خرداد ، خبرهای انتخابات بود ، توصیف آن میشود مثل یک چایی دبش در آخرین روز های بهار .
از آن موقع تا الان بازار داغی این اخبار حسابی کساد شده و چیزی که مهم است ، میزان بالفعل شدن حرفایی است که آن زمان بالقوه بوده اند!
دولت مردمی برای ایران قوی درحال حاضر بیش از صد روز است که فعالیت خود را آغاز کرده است.
(بنا بر یک سنت که در کشور های غربی رایج است احزاب ، گروه ها و دولت هایی که به قدرت می رسند در صدمین روز کاری با ارائه استراتژی ها و برنامه هایشان در زمان عهده داری مسئولیت به افکار عمومی چشم انداز و مسیر راه ارائه می دهند . پر واضح است که مشکلات کلان یک کشور در هیچ دولتی در این بازه زمانی حل نمی شوند و به نوعی طرح این وعده اقدامی پوپولیستی بود.)
فارغ از هر اسم و مقامی ، باید بررسی کرد در این صد روز هر حرفی چقدر به عمل نزدیک شده است!
با این حساب میشود با این دید نگاه کرد که حتی صبح جمعه هم ممکن است رییس جمهور بیاید و بپرسد(از بربری محلتون راضی هستی؟!)
یا با دید اینکه دلار مرز ۳۰ هزار تومان راهم رد کرد!
گذشته از اینها ، نگاه یک دانشجو هیچ وقت نباید سطحی و باشد تا حقایق و واقعیت ها از دید او مخفی نماند!
کاهش ۲۰ درصدی ارزش پول ملی ، افزایش تورم و سقوط شدید بورس از جمله دستاوردهایی هستند که فارغ از تاثیر عملکرد گذشتگان ، در کارنامه این دولت تا به امروز ثبت شده است .
سرعت بخشیدن به روند واکسیناسیون نیز بخشی از این کارنامه است که به گفته برخی منتقدین چیزی جز حق مردم نبوده است.
اما آیا میتوان حذف ارز ۴۲۰۰ تومان را نادیده گرفت؟! سود و زیان این کار چیست؟! دود ضرر حاصل از این کار در چشم چه کسانی خواهد رفت؟!
بر اساس نظر برخی مخالفینِ این امر : حذفِ بدون مقدمه ارز ۴۲۰۰ تومانی میتواند صدمه جدی به اقتصاد و علی الخصوص اقشار ضعیف جامعه وارد کند . زیرا یارانه نمیتواند جای ارز ترجیحی را بگیرد . حال این سوال پیش می آید که هدف بودجه نویسان و مردان اقتصادی دولت از این امر چیست؟
باید این نکته را در نظر داشت که ارز ترجیحی نمیتواند همیشگی باشد اما آیا حذف آن در شرایط سخت این سال ها موجب تشدید گرانی و ایجاد فشار بر اقشار ضعیف جامعه نمیشود؟
ممکن است حذف بودجه دستگاه های آویزان و بی خاصیت راه بهتری برای تامین بخش درآمدی بودجه باشد! البته در صورتی که تلاش برای رفع تحریم ها بی فایده باشد!
اما حذف ارز ترجیحی موافقانی نیز دارد که از نظرات آنها میتوان به این نکات اشاره کرد:《 این ارز هویت مشخصی ندارد، تورم زا بوده است ، با حذف آن قیمت ها کاهش می یابد ، ارز ۴۲۰۰ سفره های مردم را کوچک کرد ، افزایش نرخ ارز در بازار پیامد ارز ۴۲۰۰ تومانی است ، اگر ارز ۴۲۰۰ تومانی نبود قیمت دلار الان ۱۴ هزار تومان بود ،ارز ترجیحی به ضرر تولید کننده داخلی بوده است و ... 》
فارغ از تمام نظر های موافقین و مخالفین ،دولت باید در ابتدای هر تصمیمی ، سود و زیان آن را در زندگی مردم ،علی الخصوص اقشار ضعیف جامعه پیش بینی کند!
بسیاری از اتفاق های این روز هارا نمیتوان در شان جمهوری اسلامی دانست.
ضمن اینکه شاید بیش از نیمی از اتفاق های چهار دهه گذشته در شان جمهوری اسلامی نبوده است!
به امید روزی که ایران ، آنچه را که لیاقت حقیقی اوست ، به چشم ببیند.
