• اگر روزی تصمیم بگیرم که بچه دار شوم و دختر باشد و موفق شوم طوری رفتار کنم که او به خواندن علاقه مند شود میگذارم اولین کتابی که خودش می خرد به انتخاب خودش باشد. بعد از اینکه اولین رمانش را خواند. بعد از اینکه اولین دردهای قاعدگی اش را تجربه کرد و بعد از اینکه توانست زن بودنش را بفهمد، بدنش را بفهمد به او پیشنهاد میکنم برباد رفته را بخواند.
• هیچ گاه فرزندی نداشته ای مارگارت! اما هر زنی هم پولیتزر نگرفته است. این ها چه ربطی بهم دارند؟
• از یک جایی به بعد؛ من میگویم از بلوغ به بعد باید تصمیم بگیری اسکارلت باشی یا ملانی. البته انتخاب های دیگری هم هست ولی کجا میتوانی عمق تضاد دو شخصیت را ببینی؟ من جسارتت را تحسین میکنم همانطور که شارلوت برونته را تحسین میکنم. جین ایر در زمان خودش لابد ته تابو شکنی بوده است.اسکارلت هنوز هم هست در این مورد بحثی ندارم. میخواهم بگویم جای شخصیت های زن دیگری در رمانت خیلی خالی است انگار که باید فقط اسکارلت باشی و یا ملانی. چرا میخواهم رمانی بنویسم؟ برای شناساندن شخصیت های جدید(بعدا بیشتر برایت توضیح میدهم). بعد از اینکه دخترم دو جلد پانصد صفحه ای از کتاب قرمز رنگم را خواند میپرسم؟ خوب! اسکارلت یا ملانی! امید دارم در ذهنش مرا احمق بداند و بگوید: هیچکدام. شایدم هر دو.
• بگویم: این آرزوی هر دختری است که چون اسکارلت باهوش و جذاب باشد و بتواند دلبری کند.
• جواب بدهد که: اسکارلت اگر باهوش بود زود تر بیخیال اشلی می شد. میگویم: از اشلی بیشتر خوشت آمد یا رت؟ می خندد و میگوید: گفته بودی که زمان شما عاشق شخصیت های غیر واقعی می شدند.
• خوب آخرش را کمی تخیلی نوشتم من هم مثل هر ادم دیگری احتمالا میخواهم نواقصم را با بزرگ کردن فرزندی نامشابه باخودم بپوشانم و خیالم راحت شود که رسالتم را انجام داده ام. بهرحال امیدوارم آن موقع دخترها واقع بین تر باشند. اما همانطور که کوندرا گفته است جذابیت ابتذال انکار ناپذیر است و همیشه اسکارلت جوهانسون مشهورتر از اسکارلت اوهاراست. میگویم: میتوانی اسکارلت باشی شجاع باشی عواطف را پس بزنی و خلاف جهت شنا کنی. اما همانطور که دیدی این پایان ماجرا نیست همین جور تخته گاز رفتن عمری حسرت اشلی داشتتن و عشقی بیهوده را به تو میدهد و لذت با رت بودن را نمیفهمی. شاید دیر بفهمی!
• ادامه میدهد: میتوانم ملانی باشم و از همیشه خوب بودن و تحسین شدن لذت ببرم و هیچوقت نفهمم اسکارلت بودن چه طعمی دارد. همیشه هم حس برنده بودن داشته باشم.
• مارگارت افسوس که رفته ای و ما تا سالها باید با زن های خواهران برونته و جیین استین منطقی بودن، کتابخوان بودن و کنترل احساسات را تمرین کنیم و وقتی اسکارلت بودن را کشف کنیم که دیگر دیر است. اگر بودی میدانم که شخصیت های بیشتری خلق میکردی. من از تو الهام میگیرم و مینویسم. باشد که بماند...
