علائم اسکولیوز. اسکولیوز وضعیتی را توصیف می کند که در آن بیمار انحنای غیر طبیعی ستون فقرات دارد. این منحنی یک تغییر شکل سه بعدی است، به این صورت که ستون فقرات به صورت جانبی یا از پهلو به پهلو منحنی می شود. علیرغم این واقعیت، اسکولیوز اغلب به شکل ساده “C” یا “S” در تصاویر اشعه ایکس ظاهر می شود.
این وضعیت می تواند در نواحی مختلف ستون فقرات رخ دهد. این نواحی عبارتند از: ستون فقرات گردنی (گردنی)، ستون فقرات سینه ای (وسط) و ستون فقرات کمری (پایین). در برخی موارد، اسکولیوز بیش از یکی از این مناطق را در یک زمان تحت تاثیر قرار می دهد.
اگرچه هیچ دو مورد مشابه نیستند، اما الگوهای کلی اسکولیوز وجود دارد که نسبت به سایرین شایع تر است. به طور کلی، در حدود 80 تا 85 درصد از موارد اسکولیوز، علت این بیماری قابل شناسایی نیست. به این موارد اسکولیوز ایدیوپاتیک (مواردی که علت اسکولیوز نامشخص است) می گویند. بسته به زمان شروع، اسکولیوز ایدیوپاتیک به زیر شاخه‌ها تقسیم می‌شود: نوزادان، نوجوانان، نوجوانان یا بزرگسالان.
علاوه بر این، اسکولیوز حتی بیشتر به طبقه بندی هایی مانند عصبی عضلانی یا مادرزادی تقسیم می شود. با اسکولیوز عصبی عضلانی، ابتدا وضعیتی مانند فلج مغزی یا دیستروفی عضلانی ایجاد می شود. هنگامی که این شرایط وجود داشته باشد، اسکولیوز می تواند به عنوان یک علامت ثانویه رخ دهد. از سوی دیگر، اسکولیوز مادرزادی (CS) در طول رشد جنینی رخ می دهد. و، (CS) معمولاً با سایر ناهنجاری های اندام رخ می دهد.
سه شکل اسکولیوز وجود دارد: خفیف، متوسط و شدید. هر یک از آنها سطوح مختلفی از پیشرفت خطر را دارند و به صورت موردی درمان می شوند. علاوه بر این، تشخیص اسکولیوز در مراحل اولیه دشوار است. بیشتر اوقات، علائم ظریف تا زمانی که یک جهش سریع رشد باعث بدتر شدن انحنای ستون فقرات شود نادیده گرفته می شوند.
غلبه بر (MS) زمانی که منحنی کوچک باشد راحت‌تر است. در اکثر موارد (MS)، نگرانی اصلی تغییر شکل زیبایی است. اما، گاهی اوقات درد نیز ممکن است رخ دهد. پزشک ممکن است از آزمایش اسکولیسکور یا تصویربرداری اشعه ایکس برای تعیین احتمال پیشرفت استفاده کند. بسته به مورد بیمار، پزشک ممکن است جراحی را در نظر بگیرد، اما معمولاً ابتدا درمان های محافظه کارانه تری در نظر گرفته می شود. درمان‌های جراحی برای (MS) راه طولانی را طی کرده‌اند و می‌توان آن را با همجوشی ستون فقرات با حداقل تهاجم درمان کرد.
(MoS) آسان‌ترین درمان قبل از شدید شدن منحنی است. مهم است که پیشرفت را قبل از بدتر شدن منحنی متوقف کنید. در اغلب موارد، درمان فضای بیشتری را برای اندام‌ها و همچنین افزایش ظرفیت ریه فراهم می‌کند. بیماران متوجه می شوند که پس از درمان احساس می کنند انرژی بیشتری برای کارهای روزانه دارند. برای منحنی های (MoS)، پزشکان معمولاً از بریس های اسکولیوز برای درمان استفاده می کنند. همانطور که گفته شد، مطالعات اخیر اثربخشی بریس ها برای (MoS) را زیر سوال می برند. گاهی اوقات، بریس ها می توانند باعث افزایش تغییر شکل قفسه سینه شوند (قوز دنده). بریس ها می توانند در متوقف کردن پیشرفت قبل از رسیدن منحنی به 50 درجه مؤثر باشند. با این حال، اگر وضعیت از آن نقطه گذشته باشد، پزشک شما احتمالاً جراحی را پیشنهاد خواهد کرد. در چنین مواردی، جراحی فیوژن ستون فقرات رایج ترین روش است.
(SS) بدترین شکل این بیماری است و نباید آن را ساده گرفت. بیمارانی که انحنای ستون فقرات آنها بیش از 40 درجه است، معمولاً با جراحی با فیوژن چند سطحی ستون فقرات درمان می شوند. اگرچه همیشه خطراتی در ارتباط با هر جراحی وجود دارد، جراحی (SS) در طول چندین دهه گذشته بهبود یافته است. در حال حاضر جایگزین های کم تهاجمی زیادی وجود دارد که اغلب قبل از درمان های جراحی باز سنتی استفاده می شوند. درمان می تواند درد مزمن، سردرد، دستورات گوارشی و از دست دادن تعادل را کاهش دهد. بسیاری از بیماران مبتلا به (SS) اغلب با افسردگی، اضطراب اجتماعی و تصویر بدنی ضعیف دست و پنجه نرم می کنند.
