همزمانی ۳ اتفاق مهم در دانشگاه، قرار گرفتن در آستانه برگزاری اولین پرسش و پاسخ دانشجویی با ریاست و هیئت رئیسه محترم دانشگاه ، به اتمام رسیدن حکم دکتر اکبری، معاون محترم دانشجویی و دکتر شریعت، معاون محترم فرهنگی و در نهایت تصمیم هیئت امنا بر یکی کردن معاونتهای دانشجویی و فرهنگی و اجتماعی ما را بر آن داشت که بررسی کارنامهی هر دو معاون محترم و بیان نکاتی تکمیلی بپردازیم. لازم به ذکر است که در این متن هم به بررسی عملکرد شخص معاونین و هم تیم معاونت آنها را میپردازیم.
۱.معاونت فرهنگی و اجتماعی
بدون شک از سال ۹۲ به بعد، این روزها از بدترین روزهای این معاونت است. معاونتی که قرار بود با روی کار آمدن دولت روحانی در سال ۹۲ و ماندنشان درسال ۹۶ عملکردش رو به بهبود رود، اما امروز با سرعتی سرسامآور به عقب بازگشتهاست و به دوران نابسمان معاونت آقای خلج تنه میزند. در حوزهی نشریات شاهد احضارهای پیدرپی مدیران مسئول هستیم. احضارهایی که هدفی جز ایجاد فضایی بسته برای نشریات ندارد. احضارهایی که حاصلشان ممنوعیتهای ۶ ماهه و ۹ ماهه برای انتشار نشریات است؛ و با دورهی دکتر خلج قابل مقایسه است و اگر اوضاعی بدتر نداشته باشد، بدون شک بهتر هم نیست. در همین سال تحصیلی معاونت فرهنگی با همکاری حراست دانشگاه اقدام به جلوگیری از انتشار هرگونه نشریه در هفته اول سالتحصیلی کرد. اقدامی که به طور واضح بر خلاف آییننامه بالادستی است و با شکایت عدهای مدیران مسئول نشریات دانشجویی به وزارت علوم مواجه شد. شکایتی که در نهایت با توجه به پیگیریها از وزارت علوم باعث اخطار کتبی وزارت به معاونت فرهنگی دانشگاه شد. اخطاری که با گذشت ۳ ماه از ابلاغ آن باز هم مطابق پیگیریها از اعضا هنوز در کمیته ناظر بر نشریات بیان نشده است.
ممانعت از برگزاری برنامههای تشکلها، توزیع غیرعادلانه امکانات دانشگاه میان تشکلها، اعمال نظرات شخصی و همراهی با لغو برنامههای انجمنها مانند پخش مستند مصدق از نگاه هدی صابر توسط انجمن اسلامی آرمان دانشجویان، اعمال فرآیندهای غیرقانونی در انتخابات انجمنها و عدم توجه به محدودیتهای زمانی، اعلام نظر در مورد مسائلی که هیچ ربطی به معاونت فرهنگی ندارد نظیر برگزاری برنامههای دفتری انجمن اسلامی آرمان و... تهدیدهای مدام انجمنها به ارجاع به هیئت منصفه و هیئت نظارت برای بررسی تخلف، نمونههایی از کارنامه تیم معاونت فرهنگی است.
اردوی معارفه هم نمونهی بسیار واضحی در نشان دادن عدم بیطرفی معاونت فرهنگی در برخورد با دانشجویان است. اردویی که در آن نزدیک به ۲۰۰ نفر از دانشجویانِ نزدیک به جریانات خاص مسافرش بودند و حتی یک نفر از اعضای شورای صنفی به عنوان نمایندهی مورد تایید شورا، انجمن اسلامی آرمان دانشجویان و انجمن اسلامی رویش دانشجویان در آن حضور نداشته اند. اردویی که مسائل پیرامونش مقابل چشمان ورودیهای جدید عیان گشت.
دکتر شریعت در کارنامهی خود سابقهی تصدی معاونت فرهنگی دانشکدهی عمران را در دوران ریاست دکتر صالحزاده بر آن دانشکده، دارد. رفتارهای توهینآمیز و غیرقانونی دکتر صالحزاده حاشیههای بسیاری را در دانشگاه در پی داشته است از اقدامات ایشان میتوان برخوردهای ناشایست با برخی دانشجویان دختر به بهانهی پوشش از جمله عدم ثبتنام ۱۵ دختر دانشجو به دلیل عدم شرکت در برنامه عفاف و حجاب اشاره کرد، آنهم در زمانی که دکتر شریعت معاون فرهنگی دانشکده عمران بودند.
۲.معاونت دانشجویی
یکی از کلیدیترین معاونتهای دانشگاه، معاونت دانشجویی است، معاونتی که کمیتهانضباطی، مسائل مربوط به شورای صنفی، امور خوابگاهها و بسیاری از مسائل مهم زیر نظرش است. بنابراین بررسی کارنامه این معاونت بسیار حائز اهمیت است.
کمیتهی انضباطی زیر نظر معاونت دانشجویی تبدیل به دستگاهی برای برخورد و ایجاد موانع برای دانشجویان منتقد شده است. کمیتهای که افرادش، برایشان آییننامه انضباطی مسئلهای تشریفاتی است و خود را ملزم به رعایت آن نمیدانند.
حکم دو ترم تعلیق برای دانشجو بعد از فارغالتحصیلی، احضارهای فلهای به کمیته انضباطی، عدم رعایت مسیرهای قانونی برای احضار یک نفر به کمیتهی انضباطی، احضار افراد برای پوشیدن رکابی در خوابگاه، ممانعت از امضای استعلام انضباطی جهت اخذ مجوز نشریه، عدم توجه به آییننامه انضباطی، ممانعت از حق داشتن وکیل در فرآیندهای انضباطی که خلاف حقوق شهروندی است و... نمونهای از ارکانهای تحت نظر و زیرمجموعهی معاونت دانشجویی است.
لازم به ذکر است تعدادی از این مسائل به دوران دکتر جبلعاملی برمیگردد اما سمت داشتن دکتر اکبری در دوران دکتر جبل عاملی، نکتهای حائز اهمیت است حال تاریخِ حکمِ معاونتهای فرهنگی و دانشجویی به اتمام رسیده است و ریاست محترم وظیفه دارد با ادغام معاونتها، یک فرد را برای تصدی این جایگاه انتخاب کند. سخن ما هم روشن است. افرادی که در این جایگاه بوده اند کارنامهشان مشخص است، کارنامهای که نقاط سوالبرانگیز فراوانی دارد. جایگاهی که قرار بود فضا را برای فعالیت آسانتر دانشجویان بدل کند تبدیل به جایگاهی برای ایجاد موانع مقابل دانشجویان شده است. انتظار دانشجویان این است که این جایگاه به افرادی مترقی، با افقی باز و نگاهی مثبت به فعالیتهای صنفی و سیاسی داده شود.
