همین چند وقت پیش بود که تصمیم گرفتم سرعت اینترنت خونه رو ارتقا بدم. از اونجایی که اینترنت adsl نه سرعت خوبی داشت و اینکه همش هم قط میشد تصمیم گرفتم یه تغییری بدم، مودم ADSL قدیمی‌ام دیگه جوابگوی نیازهای روزمره نبود. از طرفی شنیده بودم که فیبر نوری خیلی سرعت بالاتری داره و کیفیت اینترنت رو به شدت افزایش میده. با خودم گفتم: "حالا وقتشه!"
رفتم سراغ اینکه ببینم مخابرات تو منطقه ما سرویس فیبر ارایه میده یا نه چون باکس فیبر رو داخل کوچمون دیده بودم و حدس میزدم که باید خدمات داشته باشه . بعد از کلی پیگیری بالاخره اومدن برا سیم کشی و راه اندازی فیبر که تقریبا دو روزه هم کار جمع شد و اینترنت رو راه انداختن فقط مونده بود خرید مودم فیبرنوری .
چند روز اول خیلی درگیر انتخاب بهترین مودم بودم. اینترنت رو زیرو رو کردم از ترب ایمالز و سایت های فروش مودم تا انواع و اقسام برندها رو بررسی کردم، و با دوستام که تو کار فناوری هستند، کلی مشورت گرفتم. یکی از دوستانم که خودش به تازگی مودم فیبرنوری خریده بود، یه مدل خاص رو پیشنهاد داد و گفت: "این همون چیزیه که دنبالش هستی!" به برند و مشخصات فنی که معرفی کرد، اعتماد کردم و تصمیم گرفتم همون رو بخرم.
حالا نوبت به خرید رسیده بود. یکی از چالش‌های جالب این بود که مودم‌های فیبر نوری مدل های فیک زیاد داره . باید یا از فروشگاه‌های خاص و معتبر می‌خریدم یا از فروشگاه‌های اینترنتی سفارش می‌دادم. اولش رفتم به یکی از فروشگاه‌های معتبر توی مرکز شهر. وقتی وارد شدم، فروشنده خیلی محترمانه ازم پرسید: "چه کمکی از دستم برمیاد؟" منم با اعتماد به نفس گفتم: "مودم فیبر نوری می‌خوام!" چشماش برق زد و شروع کرد به توضیح دادن. مشخصات مودم پیشنهادی دوستم که مدل HG8245q2 رو گفتم و فروشنده هم خیلی حرفه‌ای تایید کرد که اون مدل واقعاً عالیه و برای خونه ما کاملاً مناسبه.
قیمتش رو که گفت، یکم دودل شدم. راستش قیمتش نسبت به مودم ADSL قدیمی‌ام خیلی بالاتر بود. از اونجایی که هم تجربه استفاده از اینترنت فیبر نوری رو نداشتم و هم با ویژگی‌های جدید مودم آشنا نبودم، تصمیم گرفتم دست نگه دارم و بیشتر بررسی کنم.
بعد از خروج از فروشگاه، شروع کردم به گشت و گذار توی فروشگاه‌های اینترنتی. قیمت‌ها رو مقایسه کردم و نظرات کاربرا رو خوندم. خیلی‌ها از همون مدلی که دوستم و فروشنده پیشنهاد کرده بودن راضی بودن و از سرعت و کیفیت بالای اینترنتش تعریف می‌کردن. اما باز هم یه نگرانی تو ذهنم بود: اگه نصب و راه‌اندازیش پیچیده باشه چی؟
بعد از کلی تحقیق و خوندن تجربه‌های بقیه، بالاخره تصمیم گرفتم مودم رو از یه فروشگاه اینترنتی معتبر بخرم. یکی از دلایل اصلی‌ام این بود که فروشگاه، پشتیبانی نصب و راه‌اندازی هم داشت. سفارش دادم و با اشتیاق منتظر رسیدن مودم موندم.
دو روز بعد، بسته مودم به دستم رسید. با یه بسته‌بندی مرتب و شیک. سریع جعبه رو باز کردم و مودم رو بیرون آوردم. راهنمای نصب رو نگاه کردم و دیدم که مراحل نصب اونقدر که فکر می‌کردم سخت نیست. اولش فکر می‌کردم باید یه تکنسین حرفه‌ای بیاد و نصبش کنه، ولی دیدم خودم هم می‌تونم از پسش بربیام.
نصب مودم رو شروع کردم. کابل‌ها رو به پورت‌های مربوطه وصل کردم و مودم رو روشن کردم. از اونجایی که تجربه‌ام توی نصب مودم‌های قبلی به کارم اومد، همه چیز به خوبی پیش رفت. حالا وقت تست بود. لپ‌تاپ رو روشن کردم و به مودم وصل شدم. نتیجه واقعاً شگفت‌انگیز بود! سرعت اینترنت فوق‌العاده بود و کاملاً حس کردم که ارتقا به فیبر نوری چقدر توی کیفیت تجربه اینترنت تاثیر داره.
حالا که مدتی از خرید و نصب مودم فیبر نوری‌ام می‌گذره، هر روز از انتخابم بیشتر خوشحالم. کارام سریع‌تر انجام می‌شه، فیلم‌ها رو بدون وقفه می‌بینم و حتی بازی‌های آنلاین هم بدون لگ اجرا می‌شن. هر وقت به فکر خرید مودم جدید می‌افتم، یاد اون روزا می‌افتم که چطور با دودلی و نگرانی خرید کردم ولی در نهایت از نتیجه کار کاملاً راضی شدم.
خلاصه که اگه هنوز هم مودم ADSL داری و به فکر ارتقا هستی، مودم فیبر نوری یه سرمایه‌گذاری واقعاً ارزشمنده. شاید اولش هزینه‌اش یکم بالا باشه، ولی وقتی می‌بینی که چقدر از کیفیت اینترنت لذت می‌بری، متوجه می‌شی که ارزشش رو داشت.
