محمدرضا دومیری گنجی (متولد ۱۶ آبان ۱۳۶۹ در تهران) عکاس ایرانی است. ویژگی خاص آثار وی را می‌توان در عکاسی به سبک سراسرنما از آثار معماری، بناهای تاریخی و نیز جاذبه‌های گردشگری ایران دانست.
محمدرضا دومیری گنجی در ۱۶ آبان سال ۱۳۶۹ در تهران متولد شد و اکنون ساکن بابل در شمال ایران است.
وی از کودکی به عکاسی علاقه داشت و از دریا، جنگل، غروب خورشید و هرچه که در اطرافش بود، با دوربین دیجیتالی‌اش عکس می‌گرفت. اما در سال ۱۳۸۷ با دیدن تصاویری از فضای داخلی اهرام مصر و ابهت این آثار تاریخی به خصوص در عکس‌های سراسرنما، الهام گرفت و از آن سال عکاسی به سبک سراسرنما را به‌طور جدی دنبال کرد.[۱]
آگاهی وی از عکاسی نه به صورت آکادمیک، بلکه به صورت خودآموخته است و وی با مطالعهٔ مقالات مربوط به عکاسی، تماشای ویدئوهای آموزشی، به اشتراک گذاشتن عکس‌ها و کارهایش در اجتماعات و فروم‌های عکاسان و نیز بهره‌گیری از دانش و تجربهٔ دیگر عکاسان مطرح به یادگیری خویش ادامه می‌دهد.[۲]
از ویژگی‌های خاص عکس‌های محمدرضا دومیری گنجی می‌توان به بهره‌گیری از تکنیک عکاسی سراسرنما از آثار باستانی ایران به همراه نورپردازی مناسب و سپس ویرایش عکس‌ها اشاره کرد. وی به عکاسی از بناهای تاریخی و نمادها علاقه‌مند بوده و هست، و معمولاً از لنزهای بسیار عریض یا تکنیک سراسرنما برای به تصویر کشیدن تمامی بنا و جزئیات کامل آن در یک عکس استفاده می‌کند.[۳] به عقیدهٔ وی در عکاسی بااهمیت‌ترین عنصر نور است، به همین دلیل هم وی زمان زیادی را صرف یادگیری روش‌های استفاده از نور و ویرایش آن در عکس‌هایش کرده‌است. او تکرار، تقارن و ظرافت در ترکیب رنگ‌ها را از دیگر عوامل مهم در عکاسی می‌داند.[۲]
وی در مورد سبک کار خویش چنین می‌گوید: «و اما در مورد کارهای خودم… همیشه سعی کردم عکسم در نگاه اول بیننده رو خیره و حیرت‌زده کنه (همین‌طور که خودم تجربه اون رو داشتم). همیشه اول خودم بنای مورد نظرم رو می‌بینم، می‌سنجم و فکر می‌کنم کدوم ویژگی اون بنا هست که از همه پر جاذبه‌تر هست و بیننده رو مجذوب خودش می‌کنه.» به عقیدۀ وی عکاسی با سبک سراسرنما به وی این امکان را می‌دهد که جدا از زوایای عادی عکس‌هایی با اعوجاج یا جلوه‌های ویژه هم به مخاطب ارائه کند. در حقیقت وی به جای حذف اعوجاج، آن را در خدمت گرفته و در عکس‌هایش از آن استفاده می‌کند.[۴]
