دررفتگی مادرزادی زمانی ایجاد می شود که نوزاد با مفصل لگن بی ثبات متولد شود و این مشکل اگر زود شناسایی شود قابل درمان است و جای نگرانی ندارد، و حتی بزرگسالانی که درگیر این بیماری هستن نباید تمرینات تقویتی و فیزیوتراپی در رفتگی مادر زادی لگن را خود را فراموش کنند.
علت های دررفتگی لگن می تواند کم بودن مایع آمنیوتیک ، نوزاد بجای این که با سر به دنیا بیاید با پا متولد می شود ، کوچک بودن فضای رحم مادر می باشد.
علایم دررفتگی لگن : تفاوت طولی دو پا با هم ، دامنه حرکتی مفصل کم باشد، تفاوت چین های پوستی کشاله ی ران یا باسن نسبت به قسمت های دیگر دیر نشستن، دیر چهار دست و پا رفتن و دیر شروع به راه رفتن کردن می باشد.
ممکن است دررفتگی لگن در کودکی درمان نشده باشد که در بزرگسالی دچار مشکلاتی مثل درد ،آرتروز زودرس و عدم توانایی در راه رفتن شود که برای درمان عمل جراحی انجام می دهند.
درمان دررفتگی مادر زادی لگن در سنین مختلف متفاوت هست مثلا در نوزاد یک ماهه با بستن کمربند درمان می شود. برای نوزاد شش ماهه جراحی مفصل ران انجام می شود ،برای کودک 2 ساله جراحی مفصل ران و استخوان انجام می شود و برای بزرگسالان کلا مفصل ران تعویض می شود.
روش های دمانی برای دررفتگی ادرزادی لگن
جا انداختن مفصل که در کودکان راحتتر از بزرگسالان است اصولا در بزرگسالان غیر ممکن است ، جراحی تعویض مفصل ران برای از بین بردن درد ناحیه لگن و هم اندازه کردن پا که بعد از جراحی حتما باید فیزیوتراپی در منزل انجام شود.
متاسفانه راه قطعی برای جلوگیری از این بیماری وجود ندارد فقط می توان در دوران بارداری معاینات منظم برای اینکه نوزاد با سر متولد شود نه با پا انجام شود و قبل از ترخیص از بیمارستان نوزاد حتما معاینه شود.
