فیزیوتراپی در منزل یک روش درمانی جا افتاده در زندگی امروز است که به دلایل مختلفی می توان از آن دفاع کرد. اولین نکته این است که فیزیوتراپی یک روش درمانی برای افراد ناتوان یا بیمار است. ممکن است این بیماران نتوانند به بیمارستان یا کلینیک مراجعه کنن. بنابراین به ناچار باید فیزیوتراپی در منزل را انتخاب کنند.
دلیل بعدی این است که فیزیوتراپی در منزل موحب کاهش اتلاف وقت می شود. بیماران در نقاط مختلف شهر پراکنده هستند. انتخاب فیزیوتراپیست و یافتن آن در نزدیکی محل زندگی دشوار است . بنا براین برای جلوگیری از طی مصافت طولانی و اتلاف وقت و هزینه می توان از فیزیوتراپی در منزل بهره برد.
دلیل بعدی، دریافت خدمات مطلوب و با کیفیت است. وقتی فرد تخت فیزیوتراپی در منزل قرار می گیرد تمام تمرکز و انرژی فیزیوتراپیست در اختیار بیمار است. بنابراین به لحاظ زمان درمان و کیفیت درمان به نفع بیمار است. مریض ها در کلینیک فیزیوتراپی به صورت گروهی تحت درمان هستند. اما در فیزیوتراپی در منزل بیمار و فیزیوتراپیست در تعامل بدون واسطه هستند.
دلیل بعدی این است که محیط خانه بسیار آرامبخش و تمیز است. مکان های درمانی نسبت به منزل آلوده تر هستند. کلینیک های فیزیوتراپی از قاعده استثنا نیستند. مورد دریگری که اهمیت فراوان دارد احساس آرامش روانی بیشتر بیمار طی فیزیوتراپی در منزل است. با حضور خانواده بیمار شرایط فکری و عاطفی بیمار تخت حمایت همه جانبه است. خانواده نسبت به رفع نیاز های بیمار اقدام کرده و محیطی مفید برای بیمار ایجاد می کنند.
هزینه مناسب دلیل دیگری است بیماران را به این سمت سوق می دهد. هزینه فیزیوتراپی در منزل در قیاس با زمانی که فیزیوتراپیست در اختیار بیمار می گذارد کم است. از طرفی هزینه رفت و آمد برای بیمار حذف می شود. بیمار زمان خود را در پشت ترافیک اتلاف نمی کند. فیزیوتراپی در خانه از به هم ریختن وضعیت روانی بیمار در حین رفت به مراکز درمانی حلوگیری می کند. بنابراین فیزیوتراپی در منزل عاقلانه تر است
