-1 افراد با انگیزه از خودشان تعریف دارند
انگیزه یک فرایند شعوری و آگاهانه است که به واسطه نیاز های ما بوجود می آید، ویری بودن (هیجانی بودن) با انگیزه داشتن فرق میکند، ویری بودن یعنی کاری را از روی حس و نه فکر با ۱۰۰ شروع میکنی و در اواسط مسیر با صفر رها میکنی.
قانون انگیزه سازی: یا پروژه ای را شروع نکن یا اگر کردی تا آخر برو
چون اتمام آن پروژه به تو ابزاری میده که میتوانی کارهای جدیدتری با آن انجام بدی و موقعیت های بهتری پیدا کنی همیشه این سوال را از خودت بپرس که اگر تغییر کنی سه سال دیگر چگونه خودت را میبینی
اگر ندانی کی قراره باشی مسلما مسیر را طی نمیکنی، اگر از خودت تعریف پایدار نداشته باشی در جنگل زندگی گم میشی،
تعریف از خود یعنی خودت را در آینده در آن ببینی.
۲-به حرکت یعنی جوهر زندگی اشراف دارند
اساس و پایه کل کهکشان حرکت بوده و هست، نظام حرکت بزرگترین نظام شعوری هر موجودی هست و مواردی مثل ترس- تعصب – تنبلی و اهداف غیر واقعی ما را از حرکت باز می ایستاند و بلند مدت باعث افسردگی و بی انگیزگی در ما میشود. حرکت همواره باعث افزایش عزت نفس ما می شود و آدم را سرزنده نگه میدار.
۳- نداشتن گفتمان درون
گفتمان درون (با خود حرف زدن) بزرگترین عامل فرساینده انگیزه، امید، حرمت و هدف در انسان هست یعنی حرفی با خودت میزنی که ته ندارد و هی مدام بررسی میکنی
زیاد حرف زدن با خود باعث ایجاد عذاب وجدان میشه یعنی طرف با حرف خودش را تنبیه میکنه و همین کار رو که ادامه بدی یه جا خودت رو پیدا میکنی که داری از واقعیت دور میشی.
۴ – یادآوری آموخته ها و یادگیری مداوم
انسان خودآگاه به معجزه یادآوری و آموزش ایمان داره یعنی میداند یادآوری و آموزش نباشه گم میشه، زندگی مسیر طولانی دارد باید آموزش پذیر باشی تا مسیر را درست بری
از سن ۳۰سالگی آدم ها تصمیم میگیرند و تثبیت میکنند چی میخوان برای ۳۰ سال بعد ، در زندگی ۳۰ سال یاد میگیریم و ۳۰ سال عمل میکنیم.
۵- با خودشان مهربان هستند
تا بلد نباشی با خودت مهربان باشی اینکه تو با دیگران مهربان هستی یک دروغه! آدم بزرگ بلده کجا ترمز بگیره اما آدم های کوچک بلد نیستن ترمز کنند
آدم های کوچک خیلی افراط میکنند در توجه و محبت ، چون برای یک آدم کوچک از دست دادن یک فرصت یا موقعیت و منابع ایرادی نداره چون از اول نداشته الان هم نخواهد داشت و برمیگرده سر جای اولش.
نیازمندی محبت به دیگران این هست که اول به خودت مهربونی کنی ، آدمی که به خودش مهربونه حد و مرز رفتارش مشخصه و میداند کی ترمز کند و کی گاز بدهد.
آدم مهربان اول با خودش مهربان است .
۶- هنر نگهداری را میدانند.
آدم کبیر قدرت نگهداری دارد یعنی شروع میکند مهارتی یا حرفه ای یا بینشی را و هی عقب بر نمیگرده و برگشت نداره
آدم کبیر وقتی میره بالا و رشد میکنه دیگه همونجا می ایسته و پایین دیگه نمیاد بلکه بالاتر میره
وقتی چیزی را بدست آورد نگهش میداره
یادمان باشد شروع و انجام یک عمل اصلا کار سختی نیست مهم اینه که بتونی نگهش داری و ادامه بدی
۷- چند بعدی بودن در زندگی را بلدند
انسان باید چند بعدی باشد ،تک بعدی بودن انسانها باعث رنج میشود، آدم های چند بعدی اگر روی یک بعد فرسایش داشته باشند سوییچ میکنند روی بعد دیگر.
چند بعدی بودن یعنی باید چند علاقه خاص داشته باشیم هم زمان و چند پروژه را دنبال کنیم. چند بعدی بودن به انسان گسترش عمق و بعد می دهد و انسانی که بعد دارد انگیزه پیدا میکند. در کره زمین چیزی نیست که کلافش کنه چون سوییچ میکنه و چرخه انگیزه از منابع مختلف را بلده.
۸- افراد با انگیزه شجاع هستند
یاد گرفتند که ترس در زندگی دوستشان نباشه ، ترس با احتیاط فرق داره، ترس روی یه مسئله ای قفل و فلج میشی و چشم ما رو کور میکنه و همانجا گیر میکنی. هر وقت فکر کنی از پس کاری بر نمیایی یعنی بترسی دیگر آن کار متوقف میشود.
۹- موانع را برای رد شدن میبینند
آدم با انگیزه هیچ وقت گیر نمیکنه ، هر بحرانی بلاخره یه جوری مدیریت میشه، و هر چیزی هم تاوان داره باید بحرانش طی بشه ولی دلیل نمیشه پشتش گیر کنی باید از مانع رد بشی.
سختی آدم را آب دیده میکنه
یک شخص کبیر مسائل را تفکیک شده بررسی میکنه اما آدم حقیر از چالش میترسه
بزرگ شدن را باید در زندگیت حس کنی چون بزرگ شدن هست که به آدم انگیزه میده و کارهای دیگه رو هم میتونه انجام بده
۱۰- سوالات انگیزشی و درست از خودشان میپرسند
اگر بخوام تغییر کنم چه کاری باید انجام بدم تا تغییر اتفاق بیفته ؟
نهایت عواقب این عدم تغییر رفتار چه خواهد بود ؟
اگر تغییر نکنم بدترین اتفاقی که ممکن است بی افتد چی هست ؟
و اگر تغییر کنم بهترین نتیجه ای که میتواند داشته باشد چی هست. و زندگیم ۲ سال دیگه چه تفاوتی با امروز خواهد داشت.
یادمان باشد شرایط زندگی همیشه فرسایشی است اگر کاری نکنیم و قدمی برنداریم.
همچنین پیشنهاد میشود:
