تفکر سیستمی، نوعی دیدگاه به جهان هستی و پدیده‌های آن است. در این نوع تفکر فقط به اجزا و جزئیات توجه نمی‌شود؛ بلکه نحوه‌ی تعامل بین اجزا هم بررسی می‌شود.
این شیوه‌ی تفکر نوعی نگاه به جهان و پدیده‌های آن است. این دیدگاه صرفاً در مدیریت کلان کشور یا کسب و کارهای بزرگ کاربرد ندارد و می‌تواند برای هر کسی از جمله والدین، مدیران، سازمان‌های مختلف و اعضای آن مفید باشد.
این شیوه‌ی تفکر به تحلیل مسائلی می‌پردازد که موضوعات پیچیده‌ای دارند، مسائلی که تا حد زیادی به گذشته و عوامل متعدد وابسته هستند و مسائلی که ریشه در هماهنگی‌های ناموثر عناصر درگیر دارند. بخشی از مشکلات و چالش‌هایی که امروزه درگیر آن‌ها هستیم، در نتیجه‌ی اقداماتی رخ داده‌اند که در گذشته جهت اصلاح و یا رفع آن‌ها انجام شده‌اند. رفع چنین مشکلاتی بسیار دشوار است.
در چنین مواقعی اهمیت تفکر سیستمی مشخص می‌شود. یکی از مزایای مهم این نوع تفکر، توانمند کردن افراد در مواجهه‌ی موثر با این دست مشکلات و گسترش تفکرات به سطحی است که سبب کسب نتایج مطلوب، حتی در موقعیت‌های دشوار و پیچیده می‌شود. در واقع این نوع تفکر یک روش مناسب برای رویارویی با دشوارترین مسائل و مشکلات است.
تفکر سیستمی به معنی چشم پوشی از پیچیدگی ها نیست، بلکه به معنی چگونگی سازماندهی آنهاست!
وجود تفکر سیستماتیک در سازمان، آثار و مزایای فراوانی در مدیریت و یکپارچگی سازمان و رشد و بلوغ آن در پی دارد. که از آن جمله مي توان به موارد زير اشاره كرد:
◀️ کمک به فهم آنچه که يک مشکل مجزا به نظر مي رسد، در واقع بخشي از يک شبکه مرتبط با هم است و ساختار، الگوها و فعالیت های کاری سازمان را به راحتی در پيوند با يكديگر بررسی کنیم
◀️ داشتن امکان انتخاب هدف مشخص برای سازمان و ایجاد تعامل سازنده میان بخشهای سازمان
◀️ امکان مدیریت یکپارچه و هدفمند مسائل و چالش ها
◀️ امکان داشتن تقسیم کار تخصصی و پیشرفته میان بخش ها و واحدهای سازمان
◀️ کمک به سازمان برای رشد و بقا در جهت حفظ بخشهای سازمان
◀️ بهینه کردن رویکرد مدیر در نگاه به سازمان و مسائل آن
◀️ رهایی از تفکرات سنتی در سازمان
◀️ کاهش احتمال خطا در تحلیل، تصمیم گیری و سیاست گذاری
◀️ دستیابی به ساختار اصلی فرآیندها و فعالیت ها ازمیان انبوه پیچیدگی های کاری
چیزی که در تفکر سیستمی ضرورت دارد، بیشتر به کار بردن فکر و ذهن نسبت به چشم (به عنوان ابزار دیدن) است، چون به‌وسیله‌ی چشم و دیدن، فقط می‌توان یک شیء یا ماده را دید، اما به کمک ذهن، قدرت مشاهده و درک روابط فراهم می‌شود.
بنابراین افرادی که روش تفکر سیستمی را انتخاب می‌کنند، باید مشاهده‌ی مبتنی بر درک داشته باشند، که این موضوع نیازمند تلاش بیشتر است. به همین دلیل افراد از تفکر سیستمی دوری می‌کنند.
ما در مجموعه تکچی | Techchi در سایت مون منتظر حضور شما هستیم:
صفحه مون رو در لینکدین دنبال کنین:
