يكی از مهم ترين اهداف ارزيابی لرزهای سريع ساختمان ها، تعيين اولويت بندی به منظور انجام مطالعات بهسازی لرزهای است .بديهی است در برخی مواقع به علت وجود ضعف های عمده و گسترده در سازه، توجيه فنی و اقتصادی برای ادامهی مطالعات آسيب پذيری و طی مراحل بعدی وجود نخواهد داشت. بالعكس، در برخي مواقع به علت پايداری نسبی سازه، شايسته است كه ساختمان از اولویت انجام مطالعات بهسازی لرزهای خارج شود و نخست،ساير ساختمان ها كه آسیب پذيری بيشتری در برابر زلزله دارند، مورد مطالعه قرار گيرند . بدين منظور يك كرانهی بالا و پايين برای تعيين محدودهی مناسب برای انجام مطالعات بهسازی لرزهای تعريف میشود.
در صورتی كه شاخص ارزيابی لرزهای ساختمان از حدی پايینتر باشد، رفتار لرزهای ساختمان نامطلوب ارزيابی شده و تنها با ارايه ی توجيه فنی، اقتصادی و ... ادامهی مطالعات بهسازیلرزهای امكان پذير است. در اين حالت بايد مطالعه و بررسی گزينه ها و راهكارهای ديگر از قبيل تغيير كاربری، تخريب و نوسازی و ... مورد توجه قرار گيرد.
و همچنین در صورتی كه شاخص ارزيابی لرزهای از حدی فراتر رود، نشانه ی پايداری نسبی و مناسب ساختمان در برابر زلزله است . در اين حالت به منظور تخصيص مناسب تر و بهينهی امكانات و اعتبارات، توصيه میشود ساختمان های كه دارای شاخص ارزيابی لرزهای بالايی هستند، از اولويت مطالعات بهسازی لرزهای خارج شوند.
شرکت مقاوم سازی تکنوپل