یکی از روش های مقاوم سازی برای انواع ساختمانها استفاده از الیاف پلیمری می باشد. این روش به لحاظ اقتصادی با روش های سنتی مقاوم سازی ساختمان قابل رقابت بوده و همچنین دارای قابلیت اجرای سریع و آسان می باشد. مقاوم سازی با الیاف پلیمری نسبت به روش های سنتی تداخل کمتری در کاربری ساختمان در حین اجرا ایجاد می کند. در مواردی که استفاده از ماشین آلات سنگین و یا توقف کاربری ساختمان در هنگام اجرا امکان پذیر نیست استفاده از الیاف پلیمری (FRP) تنها روش مقاوم سازی می باشد. از دیگر مزایای مصالح پلیمری یا به عبارتی پلیمرهای مسلح شده با الیاف (FRP) نسبت بالای مقاومت به وزن و سختی به وزن می باشد. مقاوم سازی با FRP در قسمت های متنوعی از سازه انجام می شود. که از جمله می توان به مقاوم سازی ستون ها با FRP، مقاوم سازی تیر با FRP، مقاوم سازی دال با FRP و مقاوم سازی دیوار با FRP اشاره کرد. در زیر تصویری از روش های مقاوم سازی با FRP مشاهده می کنید که تنها گوشه ای از روش های مقاوم سازی با FRP را نشان می دهد.
هم اکنون استفاده از این روش در مورد مقاوم سازی ساختمان ها، مقاوم سازی پلها، مقاوم سازی سازه های صنعتی، مقاوم سازی سازه های بنایی، مقاوم سازی سازه های بتنی،مقاوم سازی ساختمان های مسکونی، مقاوم سازی ساختمان های تجاری و ... متداول می باشد. همچنین از این روش در مقاوم سازی سیلوها، مقاوم سازی خطوط لوله، مقاوم سازی نیروگاهها، مقاوم سازی پایه پل ها، و موارد متنوع دیگر استفاده شده است.
روش سنتی استفاده از صفحات فولادی یا همان ژاکت فولادی در مقاوم سازی تیرها و عرشه پل دارای مشکلاتی از جمله افزایش وزن سازه،تغییر در سختی سازه ( افزایش نیرو بر روی عضو)، دشواری در دسترسی، و زمان بالای اجرا می باشد. استفاده از ژاکت بتنی نیز مشکلات مشابهی دارد علاوه بر این موارد در تمامی روش های سنتی مقاوم سازی ساختمان مشکل تخریب معماری و آسیب به زیبایی ساختمان نیز یکی از دغدغه ها می باشد. گاهی حتی استفاده از روش های مقاوم سازی ساختمان یعنی ژاکت های فلزی ژاکت های بتنی مشکلاتی از جمله حذف پارکینگ و یا محدودیت های دیگر را ایجاد می کند.
تکنوپل در فیسبوک
تکنوپل در گوگل+
تکنوپل در لینکدین