این روز‌ها فراخوان‌های زیادی در نقطه به نقطه‌ی اینترنت می‌بینیم؛ از شبکه‌های اجتماعی معتبر مانند: لینکدین یا سایت اصلی سازمان. اما این فراخوان‌ها چقدر واقعی هستند؟
چند روز پیش یک آژانس تبلیغاتی، مسابقه‌ی ایده‌یابی برگزار کرده بود و جایزه‌ی نفر اول؛ ربع سکه، نفر دوم؛ چهار میلیون تومان و نفر سوم؛ سه میلیون تومان، بود.
خیلی بی‌تفاوت چند ایده ارسال کردم، اما نه جوابی آمد، نه حتی نتیجه‌ی نهایی اعلام شد.
نمونه‌ی دردناک‌تر فراخوان طراحی لوگو برای یک شرکت صنعتی بود که توسط فستیوال آرت منتشر شد، هرچند خود فستیوال آرت ضامن صحت فراخوان نیست، اما توقع می‌رفت بیشتر پیگیر باشند. با توجه به این که جایزه‌ی نفر اول 30 میلیون تومان بود، عده‌ی کثیری لوگو و حتی لوگو‌های متعدد برای شرکت طراحی کردند و ارسال کردند و خب؛ خبری از اعلام نتایج، اعلام خبر و هیچ چیز دیگری نبود.
دزدی ایده‌آلی‌ست، یک فراخوان بگذاری، با جوایز نفیس، عده‌ای جوان که در پی ساخت رزومه‌ی قوی هستند با تمام قوا برایت طرح و ایده بفرستند و تو به کوچه‌ی علی چپ بروی، چون هیچ پیگرد قانونی نیز در کار نیست! یک لوگو یا ایده‌ی چند میلیون تومانی به جیب زده‌ای و برند خود را توسعه می‌دهی (بدون درد و خونریزی).
در این چند سال اخیر این موارد را بسیار دیده‌ام، این پست را صرفا برای این گذاشتم که بگویم ایده‌ها و طرح‌هایتان را انقدر راحت برای شرکت‌ها یا فستیوال‌ها نفرستید؛ حداقل کاری که می‌توانید انجام دهید، بررسی سابقه‌ی فستیوال یا شرکت مورد نظر است.
اگر فراخوان و جوایزش واقعی بود، تکلیف چیست؟
راستش را بخواهید همانند قمار است، این که اثری که رویش زمان و چشم و فکر گذاشتید را ارسال کنید و جایزه‌ی مورد نظر را دریافت کنید یا در بدترین حالت اثر شما بدون نام مورد استفاده قرار نگیرد.
نمی‌دانم این پست چقدر دیده می‌شود، اما اگر تجربه‌ی این چنینی دارید، این جا بنویسید، تا جایی که امکان دارد در شبکه‌های اجتماعی مخصوصا لینکدین، آبروی شرکت مربوطه را ببرید... و در نهایت امیدوارم در کشور دلبندمان چیزی به اسم "حفظ مالکیت حق اثر" بین سازمان‌ها جا بیفتد!
