سدیم لورت سولفات، که معمولاً به عنوان SLES شناخته می شود، یک سوفکتانت با طیف وسیعی از کاربردها، از جمله در بسیاری از محصولات مراقبت شخصی است. شناخته شده است که پتانسیل تحریک پوست را دارد و برخی از نگرانی های آلودگی را به همراه دارد. ما ترجیح می دهیم آن را از محصولات خود کنار بگذاریم.
SLES یک ماده شیمیایی مصنوعی است که معمولاً از روغن نخل یا نارگیل به دست می‌آید و می‌تواند در بسیاری از شوینده‌های کودک، حمام‌های حباب‌دار، شامپوها، نرم‌کننده‌ها و سایر محصولات یافت شود. SLES پتانسیل آلوده شدن به 1،4-دیوکسان (یک ماده مشکوک به سرطان زا) را در طی فرآیند اتوکسیلاسیون تولید دارد. لازم به ذکر است که با معرفی نظارت دقیق‌تر و شیوه‌های مدرن، انتظار می‌رود تولیدکنندگان بتوانند این محصولات جانبی را از محصولات مراقبت شخصی حذف کنند، با این حال رویه‌ها و استانداردهای نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است. توسعه مداوم روش‌های تشخیص 1،4-دیوکسان در لوازم آرایشی نشان‌دهنده تداوم نگرانی‌های آلودگی است.
SLES همچنین بسته به غلظت و مدت تماس، پتانسیل ایجاد تحریک پوست را دارد. یک بررسی در سال 2010 توسط پانل بررسی مواد آرایشی اشاره کرد که ممکن است برای برخی از کاربران تحریک ایجاد شود، اما نتیجه گرفت که SLES "به عنوان ترکیبات آرایشی در روش های فعلی استفاده و غلظت، زمانی که به صورت غیر تحریک کننده فرموله شود، ایمن است."
مقاله ای در سال 2017 در مورد استفاده از SLES به عنوان روان کننده در صنعت حفاری، همچنین کمبود مطالعات زیست محیطی در مورد SLES را برجسته کرد، با توجه به مواردی که ممکن است سمیت آب و خاک باعث نگرانی شود.
نام‌های دیگر: سدیم لورت سولفات، دودسیل سدیم سولفات، سدیم لوریل اتر سولفات
