بیماری منییر یکی از اختلالات شنوایی است که گوش داخلی را درگیر می کند. بیماری منییر می تواند علائمی همچون سرگیجه، گیجی و یا کاهش شنوایی داشته باشد. بیماری منییر می تواند هر فردی را در هر سنی درگیر کند. امابه طور معمول افراد بزرگسال و میانسال را درگیر می کند.
گوش داخلی وظیفه شنوایی و حفظ تعادل بدن را بر عهده دارد. این نوع اختلال با علائمی همچون سرگیجه، گیجی و مشکلات شنوایی ظاهر می شود.
بیماری منییر یک بیماری مزمن به شمار می رود. اما سبک زندگی سالم و انجام روش های درمانی موجود می تواند تا حد زیادی به کاهش علائم این بیماری کمک کند. برخی از افراد پس از گذشت چند سال از تشخیص بیماری منییر، بهبود یافته اند.
در صورت ابتلای فرد به بیماری منییر، پزشک انجام آزمایشاتی را توصیه می کند. انجام این آزمایشات با هدف بررسی تعادل و شنوایی فرد بیماری صورت می پذیرد. همچنین برای رد برخی از بیماری های دیگر نیز این تست ها انجام می شود. در ادامه برخی از شایع ترین روش های تشخیصی را به شما معرفی خواهیم کرد.
شنوایی سنجی یا همان تست شنوایی، برای بررسی میزان کم شنوایی فرد بیمار انجام می شود. پزشک روی گوش بیماری هدفون را قرار می دهد. سپس با پخش انوع صدای زیر و بم میزان شنوایی بیمار را بررسی می کند. در حین این تست لازم است بیمار نسبت به صدا های دریافتی عکس العمل نشان دهد. پزشک و یا شنوایی سنج با توجه به واکنش بیمار می تواند میزان و نوع کم شنوایی را تشخیص دهد.
تست های تعادل به منظور بررسی عملکرد گوش داخلی بیماری صورت می پذیرد. در اکثر افراد مبتلا به بیماری منییر، میزان پاسخ تعادلی گوش آسیب دیده نسبت به گوش سالم کمتر است. تست تعادل الکترونیستاگموگرافی ENG)) معمولا برای تشخیص بیماری منییر پیشنهاد می شود. در ادامه به برخی از انواع تست تعادل می پردازیم. و تست های دیگر. اگر مایل هستید تا به طور کامل با انواع راه ها و تست های تشخیصی منییر، همچنین علائم این بیماری، مراحل پیشرفت آن و ... آشنا شوید مقاله بیماری منییر چیست را بخوانید.
بیماری منییر یکی از بیماری های مزمن و بدون درمان است. با این وجود روش های درمانی گسترده ای برای کاهش علائم این بیماری در دسترس است. در ادامه برخی از این روش ها را برای شما بیان خواهیم کرد.
اولین روش درمانی برای کنترل شدت علائم بیماری منیر، مصرف دارو است. پزشک دارو هایی را درجهت کاهش اختلالات حرکتی، سرگیجه، استفراغ و حالت تهوع را کاهش دهد.
یکی از علل احتمالی بروز بیماری منییر، مشکل در مایع گوش است. به همین علت پزشک در جهت کاهش مایعات بدن، دیورتیک تجویز می کند. همچنین ممکن است، برخی از دارو ها را از طریق گوش میانی به گوش داخلی به صورت مستقیم تزریق کند.
انجام حرکات توابخشی دهلیزی، می تواند تا حد مطلوبی علائم سرگیجه را کاهش دهد.
در صورت بروز کم شنوایی، معمولا سمعک برای بهبود شنوایی توصیه می شود.
در اکثر موارد بیماری منییر نیاز به عمل جراحی ندارد. با این حال در صورت بروز حملات شدید منییر و عدم موفقیت در روش های دیگر، انجام عمل جراحی توصیه می شود.
با وجود عدم درمان قطعی بیماری منییر، خطری بیماران مبتلا به این بیماری را تهدید نمی کند. روش های درمانی زیادی برای کاهش علائم وجود دارد. ممکن است درمان این بیماری سال ها به طول بیانجامد. با این وجود بهبود خود به خود، در بین بیماران منییر شایع است. درمان به موقع بیماری می تواند تا حد زیادی از بروز عوارض این بیماری بکاهد.
منبع: کلینیک گوش تهران
