آیین نامه حفاظتی وسایل حمل و نقل و جابجا کردن مواد و اشیا در کارگاه ها
فصل اول -تعاریف
منظور از دستگاه های بالابر در این قسمت ماشین هائی است که می تواند بار را در امتداد افقی حرکت دهد (به استثنای آسانسور حمل افراد و بار) و انواع آن به شرح زیر است .
برای اینکه شما از خدمات شرکت های معتبر جرثقیلی که تمام ایین نامه ها را اجرا می کنند اطلاع داشته باشید بهتر است از همان ابتدا تحقیقات خود را کامل کنید
بااندکی پرس وجو از همکاران وسرچ در گوگل می توانید بهترین این شرکت ها را پیدا کنید
من معرفی یکی دو نمونه از این برندهای جرثقیل می پردازم
http://tehranjaresaghil.com/
https://tehranjarsaghil.com/
الف – جر ثقیل(Grane) بالابری است که بتواند با ری را در حال آویزان در امتداد قائم و افقی جابه جا کند.
ب- جرثقیل متحرک (Travelling Crane) جرثقیلی است که در روی یک یا چند ریل حرکت کند.
ج- جرثقیل با پل متحرک (Overhead Travelling Crane) جرثقیل متحرکی است که در ارتفاع مناسبی زیر سقف کارخانه روی ریل حرکت کرده و بتواند بار را در امتداد طول و عرض و ارتفاع کار جابجا نماید.
د- جرثقیل با در وازه متحرک (Gantry Crane) جرثقیل متحرکی است که بر روی دو پایه خرپائی شکل سوار بوده و مجهز به چند بالابرنده عمودی باشد و بتواند بار را با خود از نقطه ای به نقطه دیگر در روی ریل و در مسیر خود حمل کند.
هـ – جرثقیل یک ریلی (Monorail Crane) جرثقیل متحرکی است که دستگاه بالابر و اطاقک فرمان آن (در صورت وجود) در حال آویز توسط چرخ هائی که روی یک ریل فوقانی حرکت می کند جابجا گردد.
و- جرثقیل متحرک موتوری(Locomotive Crane) نوعی جرثقیل است که بر روی وسیله نقلیه موتوری سوار شده است.
ز- جرثقیل بازوئی (Jib Crane) نوعی جرثقیل ثابت یا گردان است که دارای بازوئی افقی یا مایل بوده و کابل نگهدارنده با ر به وسیله بازوی مزبور نگهداری می شود. در این دستگاه موقعیت قلاب با نسبت به محور دوران جرثقیل توسط طول و شیب باز و تعیین می گردد و در بعضی موارد که بازوی جرثقیل افقی است ممکن است با ر توسط اطاقک متحرکی (Trolley) جا بجا شود.
ح- جرثقیل متحرک زمینی (Portable floor hoist) نوعی جرثقیل است که روی چرخ سوار بوده و روی زمین حرکت می کند.
ط- جرثقیل سکو دار (چرخ چاه) (Tiering hoist) نوعی جرثقیل است که دارای سکوی مخصوص جهت قرار گرفتن بار و حمل آن به قسمت ها و انبار کردن در ارتفاعات و جاهای مختلف باشد.
ی- جرثقیل ساختمانی (چرخ چاه) (Crabs and Winches) جرثقیل ثابتی است که زنجیر یا کابل بالابر در روی استوانه ای پیچیده شده و پایه دستگاه به وسیله پیچ های فواندانسیون یا وسیله دیگری به زمین محکم شده باشد.
ک- جرثقیل الکتریکی (Electric hoist) جرثقیل ثابت یا متحرکی است که استوانه حامل کابل یا زنجیر توسط موتور الکتریکی به حرکت درآید و بار را بالا و پائین ببرد. این بالابر ممکن است مستقلا کار کرده یا به عنوان بالا بر فرعی برای دستگاه بالابر دیگر مورد استفاده قرار گیرد.
ل- جرثقیل بادی (Pneumatic hoist) جرثقیل است شبیه با لابر بند (ک) که نیروی محرک آن هوای فشرده می باشد.
م- جرثقیل زنجیری (Chain hoist) جرثقیل ثابت یا متحرکی است که با دست بکار می افتد و شامل یک یا چند چرخ زنجیری می باشد.
ن – جرثقیل قرقره ای (lock and Tackle B ) بالابر ثابت یا متحرکی است که با دست کار کرده و شامی یک یا چند قرقره ها و قلاب با منتقل می گردد.
ص- لوازم بستن و بلند کردن بار (Hoisting Tackle) شامل طناب کابل فولادی زنجیر و ادوات اتصال آنها به یکدیگر از قبیل (حلقه قلاب، بست کابل، و غیره ) می باشد.
فصل دوم ـ کلیات
ساختمان و نگهداری
ماده 1 – به طور کلی در بالابرها نکات زیر باید رعایت شود.
الف – قسمت های مختلف بدنه و وسایل انتقال نیرو و سایر لوازم دارای استقامت کامل مکانیکی آنها به تصویب مقام صلاحیتدار رسیده باشد.
ب – دستگاه باید در همه حال (چه در موقع کار و چه در توقف) بازدید و نگهداری شده و در تعمیر آن دقت کافی مبذول گردد.
ج- هر روز توسط متصدی دستگاه مورد بازدید قرار گرفته و حداقل هفته ای یک بار به وسیله متخصص مربوطه که مسئولیت کلی و فنی آنرا به عهده دارد دقیقا بازرسی شود .
نشا ندادن ظرفیت مجاز
ماده 2 – حداکثر ظرفیت مجاز با لابر باید از طرف کارخانه سازنده به طور مشخص و خوانا د ر روی هر دستگاه نوشته شده باشد.
ممنوعیت بلند کردن بار اضافه بر ظرفیت
ماده 3- در تمام بالابر ها بلند کردن با ر بیش از ظرفیت مجاز ممنوع است مگر هنگام آزمایش دستگاه .
ماده 4- همیشه بایستی با به طور ملایم بالا و پائین آورده شود به طوری که در شروع بلند کردن یا حین پائین آوردن و توقف ضربه ای به دستگاه وارد نگردد.
پیچ و مهره ها:
ماده 5- در دستگاه های بالابر کلیه پیچ و مهره های اتصال باید طوری ساخته و حدیده و قلاویزه شده باشند که طول پیچ در هر یک کافی بوده و در صورت لزوم بتوان مهره ها را محکم نمود همچنین پیچ و مهره های قطعات متحرک باید توام با واشرهای فنری و غیره باشد تا از شل شدن مهره جلوگیری بعمل آید.
قطر استوانه نگهدارنده کابل های بالابر
ماده 6- قطر استوانه های نگهدارنده کابل نباید کمتر از 30 برابر قطر کابل باشد. به شرط اینکه لااقل مساوی سیصد برابر قطر کلفت ترین سیم کابل باشد. ولی ارجح است که قطر استوانه مزبور مساوی 450 برابر ضخیم ترین سیم کابل در نظر گرفته شود.
ماده 7- دو سر استوانه نگهدارنده کابل باید دارای لبه باشد به طوری که حداقل بلندی این لبه ها کمتر از 2.5 برابر قط کابل مربوطه نباشد .
ماده 8- لبه دو سر استوانه های نگهدارنده کابل باید بطور مؤثر و مطمئن به استوانه مربوطه محکم شده باشد.
تجهیزات الکتریکی
ماده 9- کلیه تجهیزات الکتریکی دستگاه های با لابر باید با آئین نامه های حفاظتی وسائل و تأسیسات الکتریکی مطابقت نماید.
حداکثر بالا بردن بار
ماده 10- د ربالابر هائی که با موتور الکتریکی کار میکنند باید وسائلی تعبیه شده باشد تا هنگامی که بار به حداکثر ارتفاع پیش بینی شده رسید بتواند خودکار محرک الکتریکی را از کار بیندازد.
ترمزهای حفاظتی
ماده 11- بالابرها باید دارای ترمزهای حفاظتی باشند و این ترمزها باید طوری تعبیه و محاسبه شده باشند که بتواند باری معادل یک برابر و نیم ظرفیت مجاز با لابر را نگهداری نماید .
طنابهای فرمان برای بالابرهایی که از پائین هدایت می شوند
ماده 12- طناب های فرمان در بالابرهائی که از پائین هدایت می شوند (اعم از بالابرهای الکتریکی و بادی) باید دارای جداکننده مخصوص باشند که این طنابها به طور مجزا از داخل سوراخ های آن عبور کرده و مانع پیچیده شدن و روی هم افتادن آن بشود. ضمنا این طنابها باید به ترتیبی علامت گذاری شود که به طور واضح جهت حرکت بار را در اثر کشیدن هر یک از طنابهای مزبور مشخص نماید .
ماده 13- دسته های اهرم طناب های فرمان برای بالابرهای الکتریکی و بادی که از پائین هدایت می شود باید به شکلی ساخته شده باشد که به طور مشخص از هم متمایز گردند. به طوری که کارگر مربوطه به آسانی تشخیص دهد کدام اهرم برای بالا بردن و کدامیک برای پائین آوردن با ر است .
ماده 14- در کارگاه های مختلف یک مؤسسه صنعتی کلیه دسته های اهرم طناب های فرمان جرثقیل هایی که از پائین هدایت می شود باید دارای یک شکل بوده و ترتیب قرارگرفتن آنها از نظر جهت حرکت بار یکنواخت باشد.
بازرسی
ماده 15- قبل از به کار انداختن با لابر نو باید تمام قسمت های آن توسط شخص صلاحیت دار بازرسی و آزمایش شود.
ماده 16- قطعات یاتاقان ضره خور دستگاه های بالابر و همچنین قطعات یاتاقان های مربوط به چرخ هایی که روی ریل حرکت می کند. (در صورت وجود) باید:
الف – همه روزه قبل از استفاده از دستگاه بالابر به منظور پی بردن به قسمت های شل شده و خورده شده توسط کارگر مربوط دقیقا باز دید شود.
ب- هر هفته یکبار به وسیله یک نفر متخصص تمام قسمت های آن دقیقا و کاملا بازدید شود.
ج- حداقل هر دوازده ماه یک بار بوسیله یک نفر متخصص مسئول تمام قسمت های آن قسمت های آن دقیقا و کاملا بازرسی شود.
د- پس از هر تعمیر کلی تمام قسمت های دستگاه بالابر توسط یک نفر متخصص مسئول آزمایش شود.
ماده 17- کابل ها، زنجیرها، زنجیر ها، تسمه ها، طنابها، قلاب ها و به طور کلی لوازمی که جهت بلند کردن بار مورد استفاده قرار می گرد همه روزه باید به وسیله کارگران علامت دهنده و یا اشخاص دیگری که به عنوان کمک به کارگر بالابر از روی زمین دستور می دهند مورد بازدید قرار گیرد.
ماده 18- کابل ها، زنجیرها، تسمه ها، طناب ها، قلاب ها، شیارها، ترمزها و لوازم خود کار الکتریکی باید حداقل هر سه ماه یکبار توسط متخصص مسئول کاملا و دقیقا مورد بازرسی قرار گیرد.
ماده 19- پس از هر بازرسی و آزمایش (موضوع بند ج و بند د ماده 16 و ماده 18) مقام یا متخصص مسئول باید گواهی نامه اجازه کار صادر نماید این گواهی نامه باید همیشه به وسیله مؤسسه مربوطه بایگانی و نگهداری شود و در هنگام لزوم ارائه گردد.
علامت دادن
ماده 20- هدایت در بالا بردن و پائین آوردن و حمل و نقل بار توسط دستگاه های بالابر باید به وسیله علائم مشخصه یکنواخت و قابل فهم که توسط مقام صلاحیتدار تعیین شده است به عمل آید به طوری که هر حرکت دارای یک علامت مجزا بوده و بهتر است که این علائم به وسیله بازو یا دست داده شود.
ماده 21- در مواردی که بیش از یک نفر کمک برای بالا بردن بار وجود داشته باشد باید علائم فقط به وسیله یکی از آنها (زنجیربان، قلاب زن طناب بند و غیره) که همیشه در میدان دید راننده بالابر قرار دارد داده شود. در هر حال راننده بالابر بایستی از علامت توقیفی که توسط هر یک ازافراد کمکی فوق الذکر داده می شود اطاعت نماید.
نقل و انتقال بار
ماده 22- بار باید عموما به طور عمودی بالا و پائین آورده شود به طوری که در حال بلند کردن نوسان نداشته باشد.
ماده 23- در مواردی که لازم است بار به طور مایل بلند شود باید:
الف – احتباطات لازم بعمل آید که کارگران مربوطه در معرض خطر قرار نگیرند.
ب- عمل بلند کردن چنین نوع باری باید در حضور شخص مسئول انجام پذیرد.
ماده 24- قبل از علامت دادن برای بالابردن بار علامت دهندگان باید مطمئن باشند که :
الف – تمام طناب ها، کابل ها، تسمه ها، زنجیرها، چنگک ها و سایر وسایل اتصال دهنده به طور صحیح بار را در بر داشته و محکم به یکدیگر و به قلاب وصل شده باشند.
ب – با مورد نظر باید کاملا میزان و متعادل بوده و مانعی در سر راه آن قرار نگرفته باشد به طوری که در اثر تصادم با آن سبب جا بجا شدن و یا احیانا خراب شدن بار و یا مانع مزبور گردد.
ج- سایر کارگران در اثر بالا بردن بار در معرض خطر و تصادم قرار نگیرند.
ماده 25- هر گاه به عللی بلند کردن بار درست انجام نگیرد کارگر علامت دهنده باید فورا دستور نگهداشتن بار و علامت پائین آوردن بار را برای تنظیم مجدد بدهد .
ماده 26- هنگام تغییر مکان افقی یا پائین آوردن بار علامت دهندگان بایستی حرکت را طوری هدایت کنند که بار با اشیاء دیگری تصادم نکند.
ماده 27- رانندگان دستگاه های بالابر باید توجه داشته باشند حتی الامکان از حمل بار از بالای سر اشخاص اجتناب نمایند.
ماده 28- هنگام حمل بارهای خطرناک مانند مواد مذاب و بارهایی که به وسیله جرثقیل مغناطیسی حمل می شود باید علائم مخصوص داده شود که کارگران خود را به محل امن برسانند و تا رسیدن کارگران به محل امن باید حرکت بالابر متوقف شود.
ماده 29- هنگامی که بالابرها در محل تعمیر یا دارای بار باشند نباید بالای مسیر ماشین ها متحرک قرار گیرند.
ماده 30- کارگر علامت دهنده قبل از باز کردن اتصالی های بار بایستی اطمینان حاصل کند که کارگری در اطراف بار و در معرض خطر نیست.
ماده 31- هنگامی که بالابرها بدون با کار می کنند باید:
الف- کارگران علامت دهنده و کارگران طناب بند قبل از دستور حرکت زنجیر و یا کابل را به قلاب مربوطه به نحو مطمئن محکم نمایند.
ب- رانندگان بالابر قلاب بالابر را قبلا به ارتفاع مناسبی برسانند به طوری که فاصله کافی بین قلاب و اشخاص یا اشیاء وجود داشته باشد.
ماده 32- رانندگان بالابر نباید دستگاه را هنگام داشتن بار ترک کنند.
فصل سوم – جرثقیل ها ساختمان
خطرات مربوط به جرثقیل های متحرک
خطرات مربوط به جرثقیل های متحرک
جرثقیل
ماده 33- کلیه قطعات جرثقیل که تحت کشش و فشار واقع می شوند و ممکن است در معرض ضربه نیز قرار گیرند بایستی از فولاد یا فلز دیگری که دارای مشخصات مشابه فولاد باشد ساخته شوند.
ماده 34- جرثقیل ها باید نوعی ساخته شده باشند که روغن کاری مطمئن و بازرسی قسمت های مختلف آن میسر باشد.
حفاظ قسمت های انتقال نیرو
ماده 35- تمام چرخ دنده ها و سایر قسمت های متحرک که برای انتقال نیرو بکار میروند باید طبق مقررات مربوطه دارای حفاظ باشند.
الکترومغناطیس بالابرها
ماده 36- هر گاه بالابری با الکترومغناطیس مجهز شده باشد باید نکات زیر اعایت شود.
الف- مدار جریان الکترومغناطیس باید بطور مطمئن نگهداری و حفاظت شده و مقاومت عایق این مدار بطور منظم مورد آزمایش قرار گیرد.
ب- کلیدهای کنترل ماگنت باید طوری قرار گرفته و حفاظت شده باشند که خودبخود امکان باز شدن آنها و نتیجه قطع جریان مدار موجود نباشد.
ج- کابل مدار جریان الکترومغناطیس در موقع بالا رفتن وپائین آمدن ماگنت بوسیله وزنه تعادل یا قرقره یا وسیله الکتریکی همواره در وضع کشیده شدن قرار گرفته باشد.
ماده 37- ماگنت بلندکننده نباید هرگز هنگام بیکاری آویزان باشد بلکه باید روی زمین و یا در محل مخصوص خود قرار گیرد و در مواقعی که جرثقیل برای کارهای دیگر مورد استفاده قرار می گیرد ماگنت آن باید از قلاب باز شود.
ماده 38- به منظور جلوگیری از ایجاد خطرات ناشی از سقوط بار در جرثقیل های مغناطیسی که بعلت سوختن فیوز یا قطع جریان الکتریکی بوجود می آید:
الف- هدایت ماگنت ها باید توسط انبرها یا گیره هائی که از جنس غیر مغناطیسی ساخته شده انجام شود و کارگران هدایت کننده زیر بار قرار نگیرند.
ب- اشخاص و کارگران دیگر به هیچ وجه اجازه ایستادن و یا عبور از نزدیکی محلی که جرثقیل مغناطیسی در آنجا مشغول کار است ندارند.
راهرو برای جرثقیل هائی که از پائین هدایت می شوند:
ماده 39- در مورد جرثقیل هائی که از پائین هدایت می شوند باید راهرو آزادی که حداقل پهنای آن 90 سانتیمتر باشد در تمام طول مسیر جرثقیل تعبیه نمود.
اطاق جرثقیل
ماده 40- محل اطاق جرثقیل و طرز ساختمان آن باید طوری باشد که راننده جرثقیل همواره بهترین دید را برای انجام عملیات داشته باشد.
ماده 41- در مواقعی که رانندگان جرثقیل تسلط کامل به مسیر بار نداشته باشند و مسیر جرثقیل را نبینند باید یک یا چند نفر علامت دهنده وجود داشته باشند که بتوانند علامات لازم را برای انجام عملیات بدهند.
ماده 42- اطاق جرثقیل هائی که در هوای آزاد کار می کنند باید محفوظ بوده و تمام اطراف آن دارای پنجره هائی کشوئی باشد پنجره های اطاق جرثقیل باید بهترین دید را برای راننده تأمین کند.
جعبه ابزار
ماده 43- روغن دان و سایر ابزار و آچارهای جرثقیل بایستی در جعبه های مخصوصی که دائما در اطاق جرثقیل یا کنار راهرو آن قرار داده شده نگهداری شوند.
تخصص و مهارت رانندگان جرثقیل
ماده 44- فقط اشخاص زیر حق راندن جرثقیل را دارند:
رانندگان مجاز جرثقیل.
بازرسان و تعمیرکاران جرثقیل.
کارگرانی که لااقل دو هفته زیر نظر راننده خبره و مسئول کارآموزی نموده باشند بطور کلی همه این افراد باید به وسائل مکانیکی و الکتریکی جرثقیل آشنائی داشته و همچنین به خطرات ناشی از حوادث مربوطه واقف باشند.
ماده 45- برای کارگران جرثقیل که مشغول هدایت جرثقیل هستند استعمال دخانیات و خوردن و آشامیدن و مطالعه در حین کار ممنوع است .
ماده 46 – کسانی میتوانند در اطاقک جرثقیل یا کامیون جرثقیل دار بکار رانندگی اشتغال ورزند که از نظر جسمانی دارای اجازه مخصوص باشند.
ماده 47- راننده جرثقیل نباید اجازه دهد که کسی در روی با ر سوار شده و یا به قلاب و کابل های جرثقیل آویزان شده و با آن حمل شود.
فصل چهارم – جرثقیل های متحرک
ایمنی جرثقیل متحرک Mobile Crane
ایمنی جرثقیل متحرک Mobile Crane
مقررات عمومی
ماده 48- ساختمان – طرز کار و نگهداری جرثقیل های متحرک باید طبق مقررات موضوعه در فصل دوم و سوم این آئین نامه باشد،
فضای آزاد جرثقیل متحرک
ماده 49- طرح و نصب جر ثقیل متحرک باید نوعی باشد که همیشه فاصله کافی بین قسمت های نامبرده در زیر وجود داشته باشد.
الف – بین بلندترین نقطه جرثقیل و هر نوع حائل و بنائی که بالای آن قرار گرفته .
ب- بین هر قسمت از جرثقیل با دیوارها، ستون ها یا سایر قطعات و اسکلت ها ثابت.
ج- بین دو انتهای جرثقیل و دو انتهای ریل های مسیر آن .
ضریب اطمینان
ماده 50- در محاسبه ساختمان جرثقیل های متحرک به فرض وجود حداکثر بار در سخت ترین شرایط باید ضریب اطمینانی برای هر قسمت به شرح زیر در نظر گرفت.
الف – ضریب اطمینان 3 برای قلاب بلند کننده د رصورتی که با دست کار کند.
ب- ضریب اطمینان 4 برای قلاب بلند کننده در صورتی که با موتور کار کند.
ج- ضریب اطمینان 5 برای قلاب بلند کننده در صورتی که با مواد خطرناک مانند آهن مذاب و مواد خورنده و غیره بلند کند.
د- ضریب اطمینان 6 برای کابل بلند کننده جرثقیل .
و- ضریب اطمینان 4 برای قطعات اسکلت فلزی جرثقیل
فشار باد
ماده 51- جرثقیل هایی که در هوای آزاد کار می کنند باید:
الف – برای فشار حداکثر باد در محل محاسبه شود.
ب- با لوازم احتیاطی از قبیل ترمز چرخ ها، کفش ریل ها گیره های مخصوص برای نگهداری چرخ ها و سایر لوازم احتیاطی به طوری مجهز شده باشد که این لوازم احتیاطی بتواند در مقابل بزرگترین فشار باد ممکنه در محل مقاومت نماید.
شاسی جرثقیل
ماده 52- شاسی و قطعات حمال جرثقیل و همچنین پایه های نگهدارنده اطاق راننده و یا ترمزهای نگهدارنده محور محرک جرثقیل ها باید کلا جوش و یا به شاسی پرچ شده باشند.
لبه برای محافظت ارابه جرثقیل
ماده 53- شاسی ارابه ها و دو انتهای پل جرثقیل متحرک باید دارای دو لبه پیش آمده حفاظتی محکم باشد تا در اثر بریدن محور چرخ های ارابه و یا شکستن این جرخ ها از سقوط ارابه جلوگیری گردد.
ماده 54- کلیه جرثقیل های متحرک باید دارای لوازم استحفاظی مخصوص باشند که هر گاه یکی از چرخ های معلق ویا چرخ دنده ها شکست و یا شل شد از افتادن آنها به پائین جلوگیری کند.
قلاب حفاظتی جرثقیل های یک ریلی
ماده 55- جرثقیل های یک ریلی مجهز به حلقه های گردان باید دارای یک یا چند مهار حفاظتی باشد که بتواند در صورت بریده شدن زنجیر بار را نگهدار ی نماید .
شاسی ارابه جرثقیل های متحرک یک ریلی
ماده 56- شاسی ارابه جرثقیل های یک ریلی باید به قسمی محافظت شده باشد که احتمال تغییر شکل در آن نرود.
وسائل نگهدارنده ضربه گیر و حفاظ اطراف ارابه جرثقیل های متحرک
ماده 57- جرثقیل های متحرک باید با لوازم زیر مجهز باشند:
الف – انتهای ریل هایی که جرثقیل روی آنها حرکت میکند و همچنین ریل هایی که پل متحرک روی آنها رفت و آمد می نماید باید یا به شکل منحنی بالا آورده شود یا ضربه گیرهای مناسبی روی ریل ها نصب گردد به نحوی که حداقل ارتفاع انحاء ریل ها یا ارتفاع ضربه گیرها برابر بلندی محور چرخ های متحرک باشد.
ب – چرخ های پل متحرک و چرخ های پایه های پل و چرخ های اطاق فرمان یا ارابه و غیره باید دارای حفاظ مناسبی باشند که از طرفین پائینتر از سطح ریل ها و از جلو تا محاذات امتداد داشته باشند . این حفاظ ها باید به شکلی تعبیه شده باشد که از نزدیک شدن دست و پا به قسمت های گردنده در موقع حرکت جلوگیری نماید.
مسیر حرکت جرثقیل های یک ریلی
ماده 58- مسیر حرکت جرثقیل های یک ریلی باید باید طوری تعبیه شده باشد که جرثقیل به خودی خود نتواند روی یک انشعاب آزاد وارد شود.
ماده 59- در صورتی که جرثقیل یک ریلی در مسیرهای مختلف حرکت کند باید ضامن مطمئن بر یا تنظیم دقیق مسیرهای آن پیش بینی شده باشد .
راهرو جرثقیل های یک ریلی
ماده 60- زیر جرثقیل های یک ریلی لازم است راهرو مناسبی که رو طرفش به طور مشخص و ابل رویت حط کشی شده باشد تعبیه شود.
سکوها و گذرگاه ها
ماده 61- جرثقیل های متحرک باید دارای ضمائم زیر باشند.
الف – نردبان های ثابت یا معلق که هر لحظه به طور مطمئن بتوان به وسیله آنها از زمین به اطاق فرمان و از آنجا به پل جرثقیل متحرک دسترسی پیدا کرد.
ب- سکوها یا گذرگاه هائی به پهنای حداقل 45 سانتی متر در امتداد دو طرف پل و در تمام طول آن .
ج- سکوها و یا گذرگاه های به پهنای 30 سانتی متر در دو انتهای ارابه جرثقیل و در امتداد عمود بر راهرو مربوط به پل .
د- در صورتی که تعبیه راهرو مطمئن و مناسبی در دو انتهای اطاق فرمان یا ارابه جرثقیل ممکن نباشد لازم است راهروئی به پنهای حداقل 38 سانتی متر در دو انتهای پل متحرک جرثقیل و در امتداد عرضی پل تعبیه شود . به طور کلی سکوها و راهروهای جرثقیل های متحرک باید محکم ساخته و به طور متناسب کار گذاشته شده باشد و اطراف آن نرده حفاظتی تعبیه گردد.
ماده 62- در ساختمانهای جدیدی که جرثقیل متحرک در ان کار گذاشته می شود حداقل فاصله بین کف راهرو جرثقیل و یا سکوی پل و سکوی ارابه جرثقیل متحرک یا هر نوع بنا یا حایلی که در بالای آن قرار گرفته است نباید کمتر از دو متر باشد.
ماده 63- فاصله بین راهرو پل متحرک و خر پای حامل جرثقیل باید از 20 سانتی متر کمتر باشد.
ماده 64- صفحات کف راهر و یا سکوی پل متحرک که در هوای آزاد کار می کند باید دارای فواصلی جهت خارج شدن آب باشد. عرض این فواصل نباید از 6 میلی متر بیشتر باشد.
ماده 65- اگر راهرو و یا سکوی معمولی جرثقیل متحرک دارای محل مطمئنی برای تعویض و یا تعمیر چرخ های ارابه انتهائی نباشد باید سکوی مخصوصی برای انجام این منظور تعبیه نمود.
ماده 66- در کنار پایه های جر ثقیل با دروازه متحرک و موازی با ریل های مسیر آن بایستی دو راهرو ساخته شود به طوری که این راهروها کاملا بدون مانع بوده و پهنای آن ها حداقل 75 سانتی متر و طول آنها تا انتهای مسیر جرثقیل ادامه داشته باشد.
اطاق یا کابین فرمان
ماده 67- جرثقیل های متحرکی که هدایت آنها از روی خود جرثقیل به وسیله راننده انجام میشود بایستی مجهز به اطاق یا کابین فرمان برای راننده بوده و کلیه وسایل فرمان در این اطاق قرار گرفته باشند این اطاق باید دارای مشخصات زیر باشد:
الف – از موادی ساخته شده باشد که در مقابل آتش سوزی مقاومت داشته و در صورتی که در هوای آزاد کار کند در مقابل عوامل جوی محفوظ باشد.
ب- طوری قرار گرفته و مجهز شده باشد که راننده بتواند از محل کار خود تمام اطراف و محوطه عملیات کار را زیر نظر گرفته و حتی موقعی که لازم باشد به خارج اطاق خم شود خطری برای او پیش نیاید.
ج- نوعی تعبیه و مجهز شده باشد که راننده را در مقابل مواد سوزاننده و خورنده محفوظ باشد به علاوه مجهز به لوازم استحفاظی در مقابل تمام خطرات ناشیه باشد.
د- نوعی ساخته و مجهز شده باشد که راننده را در مقابل تشعشعات خطرناک و دود و بخارات سمی و گازهای مضر محافظت نماید.
ه – نوعی ساخته و درجای خود سوار شده باشد که کمترین لرزش و ارتعاش را داشته باشد .
ماده 68- در صورتی که در اطاق فرمان بیش از 30 سانتی متر از راهرو مربوط بالاتر باشد باید پله های فلزی ثابتی که به راحتی عبور را میسر سازد تعبیه شود.
ماده 69- در اطاق فرمان جرثقیل متحرک باید همیشه یک سطل پر از ماسه و یک دستگاه اطفاء حریقی که ماده خاموش کننده آن عایق الکتریسته باشد جهت فرو نشاندن آتش در دسترس باشد.
ماده 70 – ارابه های جرثقیل های متحرک باید دارای کف باشد.
حفاظت محور چرخ های پل جرثقیل
ماده 71- تمام قسمت های بر جسته محور چرخ های پل جرثقیل باید به طور مناسب و مطمئن وسیله حفاظ های استاندارد پوشیده شده باشد.
لوازم الکتریکی
ماده 72- علاوه برکلید اصلی حرکت که در اطاق فرمان قرار گرفته باید در قسمت بالای اطاق فرمان از نقطه ای که بتوان از روی راهرو براحتی به آن دسترسی پیدا کرد یک کلید اصلی ضامن دار دیگری برای قطع جریان برق تعبیه نمود.
علاوه بر دو کلید فوق الذکر یک کلید ضامن دار مخصوص دیگری که روی آن عبارت (کلید جرثقیل قید) شده باشد بایستی طوری قرار داد که از سطح زمین به آسانی بتوان به آن دسترسی داشت این کلید مخصوصا باید برق کلیه قسمت های جرثقیل را کنترل نموده و در موارد لزوم بتواند جریان برق را در تمام مدار جرثقیل قطع کند.
ماده 73- تمام اهرم ها و دسته های فرمان که بوسیله آنها حرکت های مختلف جرثقیل کنترل می شود باید پس از رها کردن بطور خودکار به محل اولیه برگشته و حرکت مربوطه را متوقف نماید.
ماده 74- اهرم های کنترل حرکت های جرثقیل متحرک باید طوری قرار گرفته باشد که راننده بتواند به آسانی امتداد تغییر مکان خود را ببیند.
دستگاه محدودکننده ارتفاع بالا بردن بار
ماده 75- این دستگاه باید دارای شرایط زیر باشد.
عمل محدودکردن مستقیما بوسیله قرقره یا قلاب دستگاه بالا برنده انجام پذیرد.
مکانیزم دستگاه محدود ساختن ارتفاع بالابردن بار بایستی مستقیما عمل نموده و از فنر واسطه استفاده نکند.
دستگاه محدودکننده باید:
الف- دارای قفل مخصوصی باشد که مستقیما روی ترمز اثر کرده و از برگشت ناگهانی بار جلوگیری نماید.
ب- طوری تعبیه شده باشد که بتوان از داخل اطاق فرمان آن را به حالت اولیه عودت داده آماده بکار نمود.
ماده 76- راننده جرثقیل متحرک باید همیشه در ابتدا و انتهای کار دستگاه محدودکننده ارتفاع بالابردن بار را آزمایش نماید.
ترمزهای دستگاه بالابر
ماده 77- موتور بلندکننده بار در جرثقیل های متحرک باید با وسایل زیر مجهز شده باشد.
الف- دارای ترمز فنری قابل آزاد شدن بوسیله جریان برق باشد بطوری که گشتاور مقاوم این ترمز از گشتاور متحرک موتور کمتر نباشد .
ب- یا ترمز مکانیکی که قادر به نگهداری یک برابرونیم بار مجاز جرثقیل باشد.
ماده 78- موتورهای بالابر در جرثقیل های متحرکی که بار مجاز آنها پنج هزار کیلوگرم یا بیشتر باشد باید دارای دو ترمز الکتریکی و یا یک ترمز مکانیکی و یک ترمز الکتریکی باشند.
روشنایی
ماده 79- روی پل های جرثقیل های متحرکی که در فضای آزاد کار می کند بایستی چراغ هائی نصب نمود که در تاریکی قلاب های بلندکننده بار همیشه بخوبی نمایان باشند.
کنترل حرکت پل جرثقیل های با پل متحرک
ماده 80- جرثقیل های با پل متحرک باید مجهز به ترمزهای دستی یا پائی مناسب جهت کنترل حرکت پل جرثقیل باشد.
چرخ های جرثقیل با دروازه متحرک
ماده 81- چرخ های جرثقیل با دروازه متحرک باید دارای حفاظ یا روپوش مخصوص باشند .
ماده 82- ارابه جرثقیل با دروازه متحرک باید دارای گیره های مخصوصی باشند تا برای کار دروازه در یک نقطه معین یا موقع تعطیل کار بتوان چرخ های پایه هارا به ریل ها ثابت نمود.
دستگاه های اعلام خطر
ماده 83- جرثقیل های متحرک باید دارای دستگاه های آژیر باشند و این دستگاه ها باید در دسترس راننده جرثقیل باشد تا در صورت لزوم مورد استفاده قرار گیرد .
طرز کار دستگاه های کنترل
ماده 84- راننده جرثقیل قبل از وصل کلید اصلی یا کلید ثانوی باید کاملا مطمئن گردد که تمام دستگاه های کنترل بحالت قطع قرار گرفته اند و وصل جریان هیچ گونه خطر الکتریکی و یا مکانیکی برای اشخاص مجاور تولید نمی نماید.
ماده 85- در صورتی که جریان در مدار الکتریکی مختل و یا قطع شود راننده جرثقیل باید فورا کلیه کلیدهای کنترل را قطع و مراقبت کند که تا رسیدن جریان کلیدها به حالت قطع باقی بماند.
ماده 86- راننده جرثقیل متحرک نباید فقط به دستگاه خودکار کنترل و توقف موتور در پایان میدان عمل اطمینان کند بلکه باید از داخل اطاق فرمان نیز تغییر مکان جرثقیل و بار را کنترل و مراقبت نماید.
ماده 87- راننده جرثقیل قبل از خروج از اطاق فرمان باید تمام دستگاه های کنترل را به حالت قطع در آورد و کلیدهای اصلی را قطع و آنها را قفل کند.
کارکردن دو یا چند جرثقیل در روی یک مسیر
ماده 88- هنگامی که بیش از یک جرثقیل متحرک در روی یک مسیر کار می کند حداقل فاصله دو جرثقیل متحرک از 9 متر نباید کمتر شد.
بلند کردن بار بوسیله دو جرثقیل متحرک
ماده 89- هنگامی که دو جرثقیل متحرک برای بلند کردن بار واحدی بکار می روند باید توجه داشت که:
الف- فقط یک نفر کارگر علامت دهنده به رانندگان هر دو جرثقیل علامت دهد.
ب- به منظور اطمینان از هماهنگی صحیح کار دو جرثقیل پیش بینی های لازم به عمل آید.
ج- در صورتی که دو جرثقیل بلند کننده از نوع بازودار باشد باید قسمت ثابت و متحرک بازو در هر دو جرثقیل با شیب مساوی تنظیم شود.
حمل بار به وسیله دروازه متحرک
ماده 90- هنگامی که دروازه متحرک جهت حمل بار بکار میرود علامت دهندگان یا سایر مسئولین که از روی زمین راهنمایی می کنند باید پیشاپیش بار حرکت کنند و اشخاصی را که در مسیر بار قرار گرفته اند آگاه نموده و دقت نمایند که سوزنهای ریل ها در موقعیت صحیح قرار داشته و ارتفاع بار به اندازه ای باشد که به هیچ مانعی برخورد ننماید.
تعمیر جرثقیل های متحرک
ماده 91- موقعی که احتیاج به تعمیر جرثقیل متحرک باشد باید جرثقیل را تا آنجا که امکان دارد از محل کار دور نمود تا مانع کار سایر کارگران نشده و کار جرثقیل های دیگر را مختل نسازد همچنین حتی المقدور باید سکوی تعمیر در اطراف جرثقیل بر پا کرد. یا برزنت محافظ در زیر جرثقیل به منظور حفاظت تعمیرکنندگان در ارتفاع مناسبی گسترد.
ماده 92- چنانچه بازوی مناسبی در جرثقیل متحرک برای وصل به قرقره هائی که جهت تعمیر بکار میرود وجود نداشته باشد باید بازوی آهنی مناسبی که مقاومت کافی داشته و بتواند سنگین ترین قطعات ارابه را بلند نماید برای تعمیر جرثقیل متحرک تعبیه نمود.
ماده 93- قبل از شروع تعمیر جرثقیل های متحرک کارگران تعمیرکننده باید ته نکات زیر توجه کنند.
الف- اطمینان حاصل کنند که تمام کنترل های الکتریکی به حالت قطع و دو کلید اصلی و ثانوی به حالت باز بوده و یکی از آنها قفل باشد.
ب- تابلوهائی با عبارت (جرثقیل در حال تعمیر) روی جرثقیل و همچنین روی زمین در اطراف محوطه تعمیر بگذارند .
ج- اگر جرثقیل های متحرک دیگری در روی زمین همین مسیر کار می کنند نگهدارنده مطمئنی به فاصله مناسبی روی ریل مسیر بگذارند یا از وسائل حفاظتی دیگری برای توقف استفاده نمایند.
ماده 94- در جرثقیل های متحرک باید قبل از پیاده کردن محور قرقره ها یا استوانه های کابل یا تعویض آرمیچر موتور بلند کننده بار باید کلیه کابل های مربوطه از روی قرقره ها باز شوند هر گاه این کار مقدور نباشد باید مکانیسم حرکت دهنده بطور مطمئن قفل شود تا از گردش قرقره های کابل جلوگیری بعمل آید.
ماده 95- پس از پایان تعمیرات جرثقیل های متحرک باید تمام حفاظ ها و دستگاه های استحفاظی را مجددا به جای خود قرار داد و قبل از بکار انداختن مجددا جرثقیل متحرک کلیه ابزارها و آچارها و سایر اشیائی که جهت تعمیر به محوطه آورده شده است جمع آوری نمود.
کار کردن در مجاورت جرثقیل های با پل متحرک
ماده 96- هرگاه شخصی روی مسیر یا در مجاورت مسیر جرثقیل یا پل متحرک کار کند باید پیش بینی های لازم و مؤثر بعمل آید تا اطمینان حاصل شود که فاصله پل جرثقیل از این شخص حداقل از 6 متر کمتر نشود .
فصل پنجم – جرثقیل متحرک موتوری
جرثقیل تلسکوپی
جرثقیل تلسکوپی
مقررات عمومی
ماده 97- رعایت مقررات فصول دوم و سوم این آئین نامه که به ترتیب راجع به دستگاه های بالابر و جرثقیل ها می باشد از نظر ساختمان استفاده، تعمیر و نگهداری جرثقیل های متحرک موتوری که در کارگاه ها کار می کنند نیز الزامی است.
نشان دادن ظرفیت جرثقیل متحرک موتوری
ماده 98- ظرفیت جرثقیل های متحرک موتوری باید بطور واضح در داخل و یا خارج اطاق فرمان مشخص شده باشد.ضمنا باید حداکثر بار مجاز نیز برای حالات مختلف بازوی جرثقیل و اوضاع مختلف قرقره بالابرنده با بازوی اضافی یا بدون آن تعیین و نشان داده شود.
آژیر اضافه بار
ماده 99- جرثقیل های متحرک موتوری باید با آژیر خودکار مجهز باشد که هر گاه جرثقیل باری بیش از بار مجاز بلند کند بطریق مشخص و پر صدا اعلام خطر نماید.
فضای آزاد برای بدن انسان
ماده 100- برای اینکه کارگران بین قطعات متحرک جرثقیل موتوری و بدنه ارابه حامل آن قرار نگرفته و مصدوم نشوند باید فاصله آزادی که حداقل 35 سانتیمتر باشد بین قسمت گردنده و بدنه ارابه حامل وجود داشته باشد.
پله ها و نرده های اطراف
ماده 101- ارابه حامل و اطاق فرمان جرثقیل موتوری باید بوسیله پله و نرده هائی در اطراف آن به نحوی مجهز شده باشد که به آسانی و بدون خطر بتوان به اطاق فرمان جرثقیل و محل کار راننده داخل شد.
اطاق فرمان
ماده 102- در هر یک از طرفین اطاق فرمان جرثقیل های متحرک موتوری باید یک در تعبیه شده باشد به نحوی که لولای درها در قسمت عقب قرار گیرد و هر یک از این درها به طرف خارج باز شود و با دستگیره هایی مجهز باشد تا به هر جهت که دستگیره گردانده شود در باز گردد.
ماده 103- کف سکوی ارابه حامل جرثقیل متحرک موتوری و کف اطاق فرمان آن باید از صفحات چوبی مخصوص یا آهن عاج دار مفروش شده باشد تا خطر لیز خوردن کارگران را تخفیف دهد.
ماده 104- اطاق فرمان جرثقیل های متحرک موتوری که با بخار کار می کنند باید دارای راهروی آزاد سرتاسری باشد.
دیگ های بخار
ماده 105- رعایت مقررات آئین نامه دستگاه های مولد بخار و دیگ های آب گرم از نظر ساختمان و طرز کار و نگهداری و تعمیر دیگ های مزبور در جرثقیل های متحرک که با بخار کار می کنند نیز الزامی است.
موتورها
ماده 106- موتورهای دیزلی – بنزینی و ماشین های بخار در جرثقیل های متحرک موتوری باید دارای حفاظ های مناسبی باشد تا راننده های آن از خطر تصادم با قطعات متحرک در امان باشند.
ماده 107- لوله خروج بخار و شیرهای سیلندر در جرثقیل های متحرک موتوری که با بخار کار می کنند باید بوسیله لوله های طویل به خارج هدایت شوند تا آب داخل کف اطاق فرمان نشده و موجب لیز شدن نگردد.
ماده 108- در جرثقیل های متحرک موتوری انتهای لوله هایی که گاز یا بخار و آب سرزیر انژکتورها از آن خارج می شود باید بطرف پائین باشد .
ترمزهای چرخ
ماده 109- چرخ های ارابه جرثقیل های متحرک موتوری باید به هر دو نوع ترمز دستی و مکانیکی مجهز باشد.
اتصال خودکار
ماده 110- ارابه جرثقیل های متحرک موتوری باید در جلو و عقب دارای اتصالی های خودکار باشد بطوری که بتوان از هر دو طرف ارابه اتصالی ها را باز نمود.
اهرم های فرمان
ماده 111- اهرم های فرمان جرثقیل های متحرک موتوری باید با وسائلی مجهز شده باشند که بتوان آنها را در حالت آزاد قفل کرد.
حفاظ کابل ها
ماده 112- برای جرثقیل های متحرک موتوری حفاظ کابل در قسمت های زیر باید در نظر گرفته شود:
الف – در قسمت های انتهائی بازو برای آنکه از برخورد قلاب کابل با شیار قرقره گردان جلوگیری شود.
ب- در ناحیه ای که سیم هدایت بازوی جرثقیل در روی قرقره هرز گرد مربوطه حرکت می کند.
تجهیزات الکتریکی
ماده 113- جرثقیل های متحرک موتوری که با جریان برق کار می کند باید دارای اتصالی مطمئنی به زمین باشد.
روشنائی
ماده 114- هر گاه جرثقیل های متحرک موتوری هنگام شب کار کنند نکات زیر باید رعایت شود:
الف – جرثقیل باید دارای چراغ جلو و حداقل یک چراغ قرمز در عقب باشد
ب- چراغ ها در داخل اطاق فرمان طوری تعبیه شود که نور آنها مزاحم دید رانندگان جرثقیل نباشد و در عین حال رانندگان بتوانند محل کار خود را به خوبی به بینند و دستگاه های اندازه گیری ـ سطح آب و درجه بخار را به طور صحیح کنترل نمایند.
دستگاه های آگاه کننده
ماده 115- جرثقیل های متحرک موتوری باید با بوق های آگاه کننده و قوی مجهز باشد تا بتوان قبل از بکار انداختن جرثقیل و یا احیانا در حین حرکت از آنها استفاده نمود.
مانور کردن دستگاه
ماده 116- وقتی جرثقیل های متحرک موتوری د رحرکت باشد باید:
الف- در صورتی که جرثقیل روی ریل حرکت کند فقط اشخاص مجاز اختیار تعویض سوزن های ریل را داشته باشند.
ب- رانندگان جرثقیل مطمئن باشند که حین حرکت بازوی جرثقیل به ساختمانها و خر پاها بر خورد نکرده و ضمنا بازو به اندازه کافی پائین نگهداشته شود تا اشیائی که در بالای جرثقیل قرار گرفته است تصادم ننماید.
ماده 117- قبل از اینکه رانندگان جرثقیل متحرک موتوری محل کار خود را به علت تمام شدن وقت یا توقف موقت ترک نمایند باید ارابه جرثقیل را به حالت ترمز نگهدارند و بازوی جرثقیل را به حالت آزاد روی تکیه گاه خود قرار دهند و تمام وسائل کنترل را قفل و یا در محل آزاد خود محکم نمایند.
فصل ششم ـ جرثقیل های بازوئی
مروری بر اصول ایمنی جرثقیل های برجی
مروری بر اصول ایمنی جرثقیل های برجی
مقررات عمومی
ماده 118- رعایت مقررات مندرج در فصول دوم و سوم این آئین نامه که به ترتیب راجع به دستگاه های بالابر و جرثقیل ها می باشد از نظر ساختمان استفاده، تعمیر و نگهداری جرثقیل های متحرک بازوئی که در کارگاه ها کار می کنند نیز الزامی است.
نشان دادن ظرفیت جرثقیل بازوئی
ماده 119- ظرفیت جرثقیل بازوئی نسبت به زوایای مختلف بازو و در مورد جرثقیل با بازوی افقی نسبت به موقعیت های مختلف ارابه متحرک روی بازو باید به طور واضح در پهلوهای بازو و یا ستونها و یا پایه ها نوشته شده باشد.
ماده 120- جرثقیل های بازوئی باید با دستگاه آژیر خودکار مجهز باشد که هر گاه جرثقیل باری بیش از حداکثر بار مجاز بلند کند به طریق مشخص و پر صدا آژیر دهد.
ستونها یا پایه ها
ماده 121- صفحات نگهدارنده پاشنه های تحتانی جرثقیل های بازوئی بایدروی پی محکمی قرار گیر و پاشنه های فوقانی نیز به طور محکم نصب شود تا در مقابل نیروهای مختلف که به آن وارد می شود مقاومت نمایند.
ماده 122- جرثقیل هایی که روی بازوی آنها ارابه متحرک قرار دارد باید با وسائل نگهدارنده مؤثری که بتواند از خروج ارابه از روی ریل در دو انتهای بازوی جرثقیل جلوگیری نماید مجهز باشد.
جرثقیل های مجهز به بالابر دستی
ماده 123- بالابر دستی جرثقیل بازوئی باید دارای تجهیزات زیر باشد:
الف – محور قرقره کابل بالابر مجهز به شیطانک و چرخ جقجقه و یا حلزون و چرخ حلزون (بدون برگشت خود به خود) باشد تا بار را در حال آویزان یا هنگامی که دست از روی اهرم محرک بر داشته می شود نگهداری کند.
ب- دستگاه های ترمز برای کنترل حرکت بار در حال پائین آمدن .
فصل هفتم – جرثقیل های متحرک زمینی و جرثقیل های سکودار (بارچین)
بازرسی جرثقیل و تجهیزات باربرداری
بازرسی جرثقیل و تجهیزات باربرداری
مقررات عمومی
ماده 124- رعایت مقررات مندرج در فصل دوم این ائین نامه که راجع به دستگاه های بالابر می باشد از نظر ساختمان استفاده، نگهداری و تعمیر جرثقیل های متحرک زمینی و جرثقیل های سکودار (بارچین ) نیز الزامی است.
دستگاه های فرمان
ماده 125- وسایل فرمان و کنترل حرکت و نقل و انتقال تمام جرثقیل های متحرک زمینی و جحرثقیل های متحرک سکودار (بار چین) که با موتور کار می کند و در یک کارگاه مشغول کار هستند باید با حرکات مشابه دسته های فرمان کار مشابهی انجام دهد.
اهرم های فرمان
ماده 126- اهرم های فرمان جرثقیل های متحرک زمینی و جرثقیل های سکودار (بارچین) باید در محل هائی تعبیه و محافظت شده باشد که از برخورد اتفاقی با قطعات متحرک یا ثابت محفوظ باشند.
اتصال زمین
ماده 127- جرثقیل های متحرک و جرثقیل های سکودار (بارچین) که با برق کار می کند باید از نظر الکتریکی به طریق مؤثری به زمین متصل شده باشد.
حفاظ سکوی محل راننده
ماده 128- سکوی محل راننده جرثقیل های متحرک زمینی و جرثقیل های سکودار (بارچین) باید دارای حفاظ مناسب برای حفاظت راننده بوده و راه ورود به سکو نیز داشته باشد.
حفاظ چرخ ها
ماده 129- چرخ های ارابه جرثقیل های متحرک زمینی و جرثقیل های سکودار (بارچین) باید دارای سپر مخصوص برای حفاظت چرخ ها باشد.
ترمز چرخ ها
ماده 130- جرثقیل های متحرک زمینیو جرثقیل های سکودار (بارچین) که با موتور کار می کند باید با ترمزهای مؤثر که روی محور حرکت دهنده و با روی چرخ ها عمل نماید مجهز باشد.
دستگاه های آگاه کننده
ماده 131- جرثقیل های متحرک زمینی و جرثقیل های سکودار (بارچین) که با موتور کار می کنند باید با دستگاه های آگاه کننده دستی صدادار مجهز باشد.
ممنوعیت سوار شدن روی بار
ماده 132- راننده جرثقیل متحرک زمینی و جرثقیل های سکودار (بارچین) باید از سوار شدن اشخاص در روی بار مورد حمل و نقل یا سکوی فرمان و یا سایر قسمت های جرثقیل جلوگیری نماید.
بازوهای حرکت (مال بند) درجرثقیل های متحرک زمینی
ماده 133- بازوهای حرکت جرثقیل متحرک زمینی باید نوعی ساخته و کار گذارده شده باشد تا هنگامی که ازآن استفاده نمی شود به حالت قائم قرار گیرد و بتوان آنها را در همان حالت به طور مطمئن نگهداشت.
جرثقیل های سکو دار (بار چین) با بازوی مفصلی یا بازوی کشوئی
ماده 134- جرثقیل های سکودار (بار چین) با بازوی مفصلی و یا کشوئی باید به ضامن های خودکار یا سایر وسایل مناسب مجهز باشد تا از برگشت اتفافی قسمت های فوقانی جلوگیری بعمل آید.
کلیدهای محدود کننده و ترمزهای نگهدارنده با ر در جرثقیل های سکو دار (بارچین)
ماده 135- جرثقیل های سکودار (بارچین) که با برق کار می کند باید با لوازم زیر مجهز باشد.
الف- کلیدهای محدود کننده ای که از بالا رفتن و یا پائین آمدن بیش از اندازه سکوی جرثقیل جلوگیری نماید.
ب- ترمز الکتریکی یا مکانیکی برای کنترل پائین آمدن بار.
تخلیه با راز جرثقیل های سکودار (بارچین)
ماده 136- تخلیه بار از جرثقیل های سکو دار (بارچین) حتی الامکان باید به وسائل مکانیکی انجام گیرد.
تغییر مکان جرثقیل های سکودار (بارچین)
ماده 137- در تغییر مکان جرثقیل های سکودار (بارچین) وقتی حامل بار می باشد باید سکو را پائین آورد تا خطر واژگون شدن جرثقیل به حداقل برسد.
فصل هشتم – جرثقیل های ساختمانی (چرخ چاه)
اپراتوری و ایمنی انواع جرثقیل های سقفی
اپراتوری و ایمنی انواع جرثقیل های سقفی
مقررات عمومی
ماده 138- رعایت مقررات مندرج در فصل دوم این آئین نامه که راجع به دستگاه های بالابر می باشد از نظر ساختمان استفاده و نگهداری و تعمیر جرثقیل های ساختمانی که در کارگاه ها کار می کند نیز الزامی است.
شرایط ساختمان
ماده 139- کلیه قسمت های مختلف بدنه جرثقیل های ساختمانی باید از فلز ساخته شده باشد.
ضرائب اطمینان
ماده 140 – بدنه و استوانه کابل در جرثقیل های ساختمانی حداکثر بار پیش بینی شده لااقل باید دارای ضرائب اطمینان به شرح زیر باشد:
الف- برای قسمت های چدنی 12
ب- برای قسمت های فولاد ریخته 8
ج- برای قسمت های فولاد چکشی خوار و آهن ساختمانی 5
پی (فوانداسیون)
ماده 141- پایه ها یا بدنة جرثقیلهای ساختمانی ( چرخ چاه) باید به طور مطمئنی روی پی محکمی استوار شده باشد.
ترمزها
ماده 142- تمام جرثقیل های ساختمانی (چرخ چاه) به استثنای آنهایی که مجهز به حلزون و چرخ حلزون بوده و به طور خود کار ترمز می شود باید مجهز به دستگاه هایی باشد که در صورت قطع قوه محرکه بار را بهر وضعی که هست در همان حال محکم نگهداری نماید.
استوانه کابل
ماده 143- طول و قطر استوانه کابل باید در صورت امکان دارای چنان انداره هائی باشد که کابل بلندکننده بار فقط در یک ردیف روی آن پیچیده شود.
اهرم های فرمان .
ماده 144- اهرم های فرمان جرثقیل های ساختمانی (چرخ چاه) باید مجهز به وسایل قفل کننده مخصوص باشد.
جرثقیل های ساختمانی (چرخ چاه) که با بخار کار می کند
ماده 145- جرثقیل های ساختمانی (چرخ چاه) که با بخار کار می کند باید به طریقی ساخته و نصب شده باشد که :
الف – کارگران به هیچ وجه درمعرض سوختگی با اب جوش و بخار قرار نگیرند.
ب – بخارای که از لوله های خروجی بیرون میاید مانع دید کارگران مربوطه در حوره عملیات نگردد.
جرثقیل های ساختمانی چرخ چاه دستی
ماده 146 – جرثقیل های ساختمانی (چرخ چاه) که با قدرت دست کار می کند بایدبه طریقی محاسبه و ساخته شده باشد که حداکثر نیروی لازم که توسط هر کارگر برای بلند کردن حداکثر با ر مجاز به دسته یا دسته های محرک وارد می شود بیش از ده کیلوگرم نباشد.
ماده 147- جرثقیل های ساختمانی (چرخ چاه) که با قدرت دست کار می کند باید مجهز به لوازم زیر باشد .
الف – روی محور استوانه کابل دارای شیطانک و چرخ جقجقه و یا حلزون و چرخ حلزونی که به طور خودکار ترمز می شود باشد تا از گردش معکوس دسته محرک در تمام مدت بلند کردن بار جلوگیری نماید.
ب – دارای ترمزهای مؤثر باشد به طوری که پائین آمدن بار را کنترل نماید
ماده 148- دسته های محرک جرثقیل های ساختمانی (چرخ چاه) که با قدرت دست کار می کند باید به طریقی ساخته شده باشد تا :
الف – هنگامی که با ر به وسیله ترمز پائین آورده می شود دسته های محرک نچرخد و یا .
ب – دسته های محرک قبل از پائین آمدن بار از جای خود برداشته شود
ماده 149- در جرثقیل های ساختمانی (چرخ چاه) که می توان دسته های محرک آنها را از جای خود برداشت باید این دسته ها به نحو مطمئنی روی محور قرار گرفته باشد تا به طور ناگهانی ازروی محور خارج نشود .
تبصره – دستگاه هایی که بنام چرخ چاه برای بالا آوردن آب یا خاک از چاه بکار میرود مشمول این آئین نامه نبوده و دستورات آن بعدا تدوین خواهد شد.
فصل نهم: جرثقیل های الکتریکی ـ بادی زنجیری
جرثقیل های الکتریکی ـ بادی زنجیری
جرثقیل های الکتریکی ـ بادی زنجیری
مقررات عمومی
ماده 150- رعایت مقررات مندرج در فصل دوم این ائین نامه که راجع به دستگاهای بالابر می باشد از نظر ساختمان استفاده، نگهداری و تعمیر جرثقیل ها در مورد جرثقیل های الکتریکی، بادی و زنجیری نیز الزامی است .
جرثقیل های الکتریکی
ماده 151- جرثقیل های الکتریکی باید:
الف- تماما از فولاد ساخته شده باشد.
ب – نوعی طرح و محاسبه شده باشد که حداقل ضریب اطمینان برای حداکثر با ر پیش بینی شده کمتر از 8 بریا فولاد ریخته و 5 برای آهن ساختمانی یا فولاد چکش خوار نباشد.
ج- مجهز به ترمزهای خود کار باشد تا بتواند بار را هنگام توقف جرثقیل نگهداری نماید.
ماده 152- دستگاه های فرمان کنترل جرثقیل های الکتریکی باید مجهز به وسائلی باشد تا هنگامی که دسته های متصل به طناب های فرمان رها می شود خود به خود به محل خلاص بر گردد.
ماده 153- طناب های فرمان در جرثقیل های الکتریکی باید از جنس عایق ساخته شده باشد.
جرثقیل های بادی
ماده 154 – جرثقیل های بادی معلق باید کلا از فولاد ساخته شده و طوری طرح و محاسبه شود که حداقل ضریب اطمینان برای حداکثر بار پیش بینی شده در مورد فولاد ریخته 8 و فولاد چکش خوار و آهن ساختمانی 5 باشد.
ماده 155- سیلندرهای جرثقیل های بادی معلق باید به وسیله گوه مخصوص یا قلاب های حفاظتی یا سایر وسایل متصل کننده به ارابه یا تکیه گاه های دیگر نوعی وصل شده باشد تا از رها شدن دستگاه جلوگیری بعمل آورد.
ماده 156- پیستون های جرثقیل های بادی معلق باید به وسیله مهره تاج دار و اشپیل بدسته پیستون بطور مطمئنی متصل شده باشد.
ماده 157- اهرم های فرمان جعبه تقسیم باد در جرثقیل های بادی معلق باید مجهز به وسائلی باشد که اهرم ها به طور خودکار در موقع رها شدن طناب فرمان به حالت خلاص بر گردد.
جرثقیل زنجیری (دستی)
ماده 158 – نگهدارنده جرثقیل های زنجیری (دستی) باید مقاومت و قدرت کافی برای حمل باریکه بدان آویزان است داشته باشد.
ماده 159 – قطعاتی از جرثقیل های زنجیری که سنگینی بار را تحمل می کنند باید:
الف – طوری طرح و حساب شود که حداقل ضریب اطمینان برای حداکثر با رپیش بینی شده در مورد فولاد ریخته 8 و فولاد چکش خوار و آهن ساختمانی 5 باشد.
ب- از چدن نباشد.
ماده 160- جرثقیل های زنجیری باید با حلزون و چرخ حلزون یا سایر ادوات طوری مجهز باشد که تبواند به طور خودکار بار را در حال آویزان نگهداری نماید.
فصل دهم: جرثقیل قرقره ای
مقررات عمومی
ماده 161- رعایت مقررات مندرج در مواد 1 تا 4 و همچنین 15 تا 29 فصل دوم این آئین نامه که راجع به دستگاه های بالابر می باشد از نظر ساختمان نگهداری و تعمیر جرثقیل های قرقره ای نیز الزامی است.
قطعه حمال
ماده 162- قرقره فوقانی جرثقیل های قرقره ای باید مجهز به قلاب یا چنگک و یا گیره هایی باشد که جرثقیل به وسیله آنها به طور محکم به قطعه حمال آویزان شده باشد.
طناب ها
ماده 163- نوع و قطر طناب هایی که در جرثقیل های قرقره ای مورد استفاده قرار می گیرد باید متناسب با ابعاد قرقره ها باشد.
ماده 164- قرقره های جرثقیل های قرقره ای باید مجهز به وسایلی باشد که کارگران مجبوز نباشند هنگام آویزان کردن یا تغییر مکان بار دستشان را روی طناب ها و یا زنجیره ها بگذارند.
فصل یازدهم ـ لوازم بلند کردن بار
وظایف مسئول ایمنی بلند کردن و جابجایی بار با جرثقال
وظایف مسئول ایمنی بلند کردن و جابجایی بار با جرثقال
زنجیرها
ماده 165- زنجیرهای مخصوص بستن و بلند کردن بار باید از آهن چکش خوار یا از فولادی باشد که با مشخصاتی که در استانداردهای بین المللی و یا استاندارد یکه وسیله مقام صلاحیت دار (وزارت کار) پیش بینی شده مطابقت نماید.
ماده 166- حلقه ها، قلابها، گیره ها، بست های زنجیرهای مخصوص بستن و بلند کردن بار باید از همان جنس زنجیری که به آن بسته شده اند انتخاب شود به شرط آنکه جنس زنجیر از آهن چکش خوار یا فولاد معمولی باشد به هر حال در هر یک از موارد خاص باید بررسی و آزمایش جداگانه بعمل آید.
ماده 167- برای زنجیرها حداقل ضریب اطمینان با احتساب حداکثر بار مجاز باید 5 باشد.
ماده 168- زنجیرها باید در موارد زیر تعویض شود:
الف- هنگامی که در اثر بلند کردن باری بیش ازظرفیت یا دو باره پخت نادرست اطمینان لازم را از دست داده باشد.
ب- بیش از 5% به طول اولیه آن اضافه شده باشد.
ج- بیش از یک چهارم ضخامت اولیه حلقه های زنجیر در اثر کار خورده شده باشد .
ماده 169- مقاومت کشتی تمام زنجیرهای نو یا مرمت شده قبل از آنکه مورد استفاده قرار گیرد باید آزمایش شود و وزن بار مجازی که می توان به طور قائم و بدون خطر به وسیله آنها برداشت واضح و خوانا در روی قلاب یا حلقه نگهدارنده قلاب و یا روی حلقه اضافی مخصوصی که برای همین منظور به انتهای زنجیر وصل شده و در بلند کردن بار مؤثر نیست نوشته شده باشد.
ماده 170 – میزان بار مجاز برای زنجیرهای بلند کننده و همچنین میزان بار مجاز برای زنجیر باربند بر حسب زوایای مختلف باید به طور وضوح در جدول مخصوص قید و درمعرض دید کامل قرار داده شود و مندرجات و طرز استفاده از جدول را دقیقا به کسانی که با این زنجیرها کار می کنند بیاموزند.
ماده 171- باستثنای مواردی که در ماده 172 این آئین نامه قید شده زنجیرهای بلند کننده بار که روی قرقره های شیاردار و یا روی فلکه ها پیچیده می شود باید در فواصل معین بطور مرتب و باندازه کافی روغن کاری شود.
ماده 172- وقتی جرثقیل در کارگاه های ریخته گری و یا در کارگاه های دیگری که بر اثر روغن کاری امکان چسبیدن ماسه و یا مواد مشابه به زنجیر بالابر موجود باشد کار می کند نباید زنجیر بالابر را روغن کاری نمود. همچنین زنجیرهای بسته بندی بار را هیچوقت نباید روغن کاری کرد.
ماده 173- قبل از استفاده از زنجیرها برای بلند کردن بار باید توجه داشت که پیچ و تاب نداشته و گره نخورده باشد.
ماده 174- هرگاه باردارای پهلوها و لبه های تیز باشد باید هنگام بلند کردن آن بین لبه های تیز و زنجیر بلند کننده قطعات مناسبی از اجسام نرم قرار داد.
ماده 175- حلقه های شکسته شده زنجیرهای بستن و بلند کردن بار نباید به هیچ وجه بوسیله پیچ یا میخ یا پرچ ویا سیم و یا سایر وسایل اتصالی به هم متصل شده و مجددا مورد استفاده قرار گیرد.
ماده 176- زنجیرهای بلندکننده باید روی استوانه ها محورها یا قرقره هائی که دارای شیارهای مناسب با شکل و ابعاد زنجیر باشد پیچیده شود به طوری که زنجیر بتواند بدون پیچ و تاب روی قطعات فوق قرار گرفته و بنرمی کار کند.
ماده 177- زنجیرهای بستن و بلند کردن بار، حلقه ها چنگک ها و سایر اتصالات باید از نظر کشش و فرسودگی و خوردگی و شکستگی و ترک خوردگی و هر نوع خرابی دیگر قبل از شروع هر نوبت کار مورد معاینه قرار گیرد مگر آنکه در طی سه ماه گذشته بازرسی و آزمایش شده باشد.
ماده 178- هنگامی که بعضی از حلقه های زنجیرهای بستن و بلند کردن بار دارای خوردگی و شکستگی، خمیدگی و یا بریدگی باشد باید حلقه های مزبور تعویض شود.
ماده 179- زنجیرهای بستن و بلند کردن بار باید در مدت زمانی که از حدود زیر تجاوز نکند تحت عمل حرارتی (دوباره پخت) قرار گیرد:
الف- در مورد زنجیرهائی که قطر آن 12.5 میلیمتر و یا کمتر باشد و همچنین در مورد زنجیرهائی که برای حمل فلز مذاب بکار می رود شش ماه .
ب- برای انواع دیگر زنجیرها دوازده ماه.
ماده 180- تعمیر و دوباره پخت زنجیرهای بستن و بلند کردن بار فقط باید به وسیله کارخانه هائی که دارای تجارب و تخصص کافی هستند انجام گیرد. زنجیرهای فولادی که بطریقه های حرارتی خاص تهیه شده اند باید برای دوباره پخت لازم به کارخانه سازنده اولیه آن فرستاده شود.
ماده 181- زنجیرهای بستن و بلند کردن بار در موقعیکه مورد استفاده نیستند باید بطریق زیر انبار شود.
الف- به چنگک مخصوص بقسمی آویخته گردد که کارگر در موقع برداشتن و یا گذاشتن آن دچار حادثه و زحمت نشود.
ب- در وضع و شرایطی نگهداری شود که حتی المقدور از زنگ زدگی آن جلوگیری بعمل آید.
ماده 182- زنجیرهای بستن و بلند کردن بار نباید در محل هائی گذارده شود که در اثر عبور ارابه های حمل و نقل از روی آنها دچار خوردگی و یا خرابی گردد.
ماده 183- هنگامی که زنجیرها چندین ساعت متوالی در درجات حرارت خیلی پائین قرار گیرد باید قبل از استفاده مجدد آنها را گرم نمود.
کابل های فلزی
ماده 184- کابل های فلزی که برای بلند کردن، پائین آوردن و یا کشیدن بار بکار میرود باید:
الف- با مشخصات تعیین شده از طرف مؤسسه استاندارد و یا مقام صلاحیت دار دیگری که مورد تأئید وزارت کار و امور اجتماعی باشد مطابقت نماید .
ب- کاملا بی عیب و نقص بوده و نوع ساخت و قطر آن مناسب با کاری که انجام میدهد باشد.
ماده 185- ضریب اطمینان کابل های فلزی نباید کمتراز 6 باشد.
ماده 186- مقاومت کششی حلقه های اتصال و نگهدارنده سر کابل ها باید:
الف- اقلا برابر حداکثر بار مجاز ضرب در ضریب اطمینان کابل باشد.
ب- حداقل معادل 95% مقاومت پارگی تضمین شده برای کابلها باشد.
ماده 187- حلقه های کابل ها، چنگک ها، حلقه های اتصالی و سایر قطعات کابل فلزی باید دارای حفاظ مخصوص و مناسب جهت جلوگیری از آسیب دیدن سطح قطعات مزبور باشد.
ماده 188- الف- کابل های فلزی در موقع نصب باید مورد آزمایش قرار گیرد و هنگام کار مرتبا از آنها طبق ماده 16 فصل دوم آئین نامه بازدید بعمل آید.
ب- کابل های فلزی که پارگی یا زدگی پیدا کرده و یا زنگ زده است بسته به نوع کابل در موارد زیرین باید تعویض شود:
کابل های شش رشته ای هفت سیمه در صورتی که در طول 50 سانتی متر از مقاومت آن 12% کم شده باشد.
کابل های شش رشته ای 19 سیمه در صورتی که در طول 50 سانتیمتر از مقاومت آن 20% کم شده باشد.
کابل های شش رشته ای 37 سیمه در صورتی که در طول 50 سانتی متر از مقاومت آن 25% کم شده باشد.
کابل های شش رشته ا ی 61 سیمه در صورتی که در طول 50 سانتی متر از مقاومت آن 25% کم شده باشد.
کابل های مخصوص به شرح زیر :
الف- کابل های در صورتی که در طول 50 سانتی متر از مقاومت آن 12% کم شده باشد.
ب- کابل های رشته ای با مقطع مثلثی در صورتی که د ر طول یک متر از مقاومت آن 15% کم شده باشد.
ج- کابل های نوفلکس در صورتی که در طول یک متر از مقاومت آن 20% کم شده باشد.
ماده 189- ابعاد مشخصات، جنس و میزان بلند کردن حداکثر بار بدون خطر کابل های فلزی باید روی پلاک فلزی مخصوص قید ودر معرض دید کامل قرار داده شود.
ماده 190 – کابل های فلزی که برای بلند کردن، پائین اوردن و یا کشید ن بار بکار میرود باید بدون گره و خمیدگی باشد.
ماده 191- به منظور جلوگیری ازخمیدگی زیاد و کم شدن تاب خوردگی اولیه کابلهای نو باید نکات زیر مراعات شود:
الف – در صورتی که به شکل حلقه خریداری شود برای باز کردن آن باید حلقه پیچیده شده را در روی سطح افقی و تمیز بدون ماسه غلطانده و قبل از اینکه روی قرقره شیار دار سوار گردد صاف نمود .
ب – هر گاه به صورت قر قره تحویل شده باشد برای باز کردن کابل باید قرقره کابل را روی زمین غلطانده و یا آنرا به طور افقی روی محور سوار کرده و یا اینکه قرقره را به طور قائم روی صفحه گردان قرار داد و بعدا کابل را به آرامی باز نمود .
ماده 192- برای جلوگیری از باز شدن رشته های سر کابل باید هر یک از دو انتهای آن محکم بسته شده باشد.
ماده 193- قبل از بریدن کابل باید دو طرف محل برش با نوار بسته شود.
ماده 194- محل اتصال کابل باید به فواصل زمانی منظم مورد معاینه و باز دید قرارگیرد و چنانچه بست ها و یا گیره های مختلف اتصال کابل ها لقی داشته باشد باید مجددا آنها را محکم کرد.
ماده 195- در صورت مشاهده کمترین نشانه خطر در روی اتصالی های کابل های فلزی باید ا ز این نقطه در حدود یک تا سه متر برید و مجددا اتصالی های کابل را بست.
ماده 196- اتصال دو سر کابل که به صورت حلقه و یا غلاف درآمده باشدباید حداقل سه دور سر کابل حلقه شده به دور کابل اصلی پیچیده و بعدا” سر کابل پیچیده شده را از وسط باز و چپ و راست دو دور دیگر هر یک از نصفه های کابل حلقه شده روی کابل اصلی پیچانده شود.
ماده 197- برای حفظ قابلیت انعطاف و جلوگیری از زنگ زدن کابل های فلزی باید مرتبا در فواصل منظم کابل ها را با روغنی که عاری از مواد اسیدی و قلیائی باشد روغن کاری نمود.
ماده 198- کابل های فلزی باید در محل خنک و خشک نگهداری شده و در معرض حرارت زیاد و یا بخار اسید قرار نگیرد.
طناب های لیفی
ماده 199- طناب هایی که از الیاف تهیه شده و برای بالابردن و پائین آوردن و یا کشیدن بار بکار میرود باید از نوع الیاف مرغوب و مناسب بوده و حداقل مقاومت آن 800 کیلوگرم در سانتی متر مربع باشد و ضریب اطمینان برای این نوع طنابها نباید کمتر از 10 باشد.
ماده 200- تمام طناب های لیفی باید دارای پلاک فلزی مخصوصی حاوی مشخصات زیر بوده و این پلاک در معرض دید کامل قرار داده شود:
الف- اسم کارخانه سازنده
ب- تازیخ شروع بکار
ج- حداکثر بار مجاز
ماده 201- قبل از بکاربردن طناب های لیفی که برای بلند کردن بار مورد استفاده قرار می گیرد همچنین طی دوران کار در فواصل مناسبی که از سه ماه تجاوز ننماید و نیز در مواقع آسیب دیدن از قبیل خوردگی، شکستگی، بریدگی، تغییر طول و یا مقطع و یا باز شدن رشته های طناب ویا تغییر رنگ آن ویا هر نوع ضایعه دیگر باید طناب ها مورد آزمایش و معاینه قرار گیرد.
ماده 202- هنگامیکه طناب لیفی به اندازه معینی باید بریده شود قبل از بریدن باید دو طرف محل برش طناب بسته شده باشد.
ماده 203- محل بافت دو قطعه طناب لیفی که بهم بافته میشوند باید دارای روپوش باشد.
ماده 204- طناب های لیفی که برای بلند کردن بار بکار میرود نباید روی سطوح خشن و ناصاف ویا محل هایی که دارای ماسه ویا مواد مشابه است کشیده شود.
ماده 205- هنگامی که طناب های لیفی کاملا خیس شده باشد باید:
الف- در محل خشکی که دارای حرارت زیاد نباشد بحالت کلاف و بطور آزاد آویزان قرار داد تا خشک شود.
ب- در محلی قرار داد که یخ نزند.
ماده 206- طناب های لیفی را نباید در محل هایی که امکان تماس با اسیدها، بخارات اسیدی یا سایر مواد مخرب شیمیائی وجود دارد بکار برده یا انبار نمود.
ماده 207- هنگامی که طنابهای لیفی مورد استفاده نیستند باید آنها را بصورت کلاف و بطور آزاد به میخ چوبی آویزان کرد و یا روی سکوهای مشبک چوبی که حداقل ارتفاع آن از زمین 15 سانتیمتر باشد قرار داد. محلی که طناب های لیفی انبار می شود باید کاملا تهویه شده و آنها را باید دور از دیگ ها بخار لوله های بخار یا سایر منابع حرارتی یا رطوبت یا بخار آب انبار نمود.
ماده 208- طناب های لیفی که برای بلند کردن بار مورد استفاده قرار گرفته است باید آنها را قبل از انبار کردن تمیز و خشک نمود.
قرقره های شیاردار
ماده 209 – شیارهای قرقره هایی که زنجیر روی آ ن کار میکند باید به شکلی باشد که حلقه های زنجیر در ان شیارها جای گیرد .
ماده 210- شیارهای قرقره های کابل باید
الف- دارای لبه پخ و سطح صاف بوده به طوری که هیچ گونه صدمه به کابل نرساند.
ب- اندازه آنها به نحوی باشد که بدون بر خورد با قطعات دیگر یا تولید خراش کابل از روی آنها به آسانی هدایت شود.
ماده 211- قرقره های پائینی دستگاه های بلند کننده باید دارای حفاظ مناسب با دستگیره حلقه ای شکل باشد تا از هر گونه تغییر محل دستگاه و یا ایجاد خطر برای دست کارگر جلوگیری نماید.
قلابها
ماده 212 – قلاب های دستگاه های بالابر باید:
الف – از آهن یا فولاد چکش خوار یا از مجموعه ورقه های فولادی تشکیل شده باشند .
ب- مجهز به شیطانک یا سایر وسائل حفاظتی بوده و یا بر حسب نوع کار به شکلی باشد که مانع جدا شدن اتفاقی بارگردد.
ج- در مورد دستگاه های سنگین مجهز به بلبرینگ های ساچمه ای یا غلطکی باشد.
ماده 213- حداکثر باری که می توان به وسیله قلاب بلند نمود باید به طور خوانا در روی آن نوشته شده باشد.
ماده 214- قلاب دستگاه بالابر در صورتی که نوع کار ایجاب نماید باید مجهز به دستگیره ای باشد که بتوان آن را تغییر مکان داده و در رفع مناسب قرار داد.
ماده 215- آن قسمت از قلاب ها که در تماس با زنجیر و یا کابل می باشد باید گرد شده باشد.
وسائل بستن بار
ماده 216- مقصود از وسائل بستن بار که د ر مواد 217 الی 227 این آئین نامه مورد بحث قرار خواهد گرفت وسائلی است که بار به منظور بلندکردن یا جابجا کردن با آن بسته می شود این وسائل باید از لحاظ ساختمان و نگهدار یو مورد استعمال با مقررات ماده 165 الی 208 همین آئین نامه که مربوط به زنجیرها، طناب های لیفی و کابل می باشد مطابقت داشته باشد.
ماده 217- وسائل بستن بار باید از زنجیرها، کابل های فلزی طنابهای لیفی که دارای مقاومت کافی برای بار مورد نظر باشد ساخته شده باشد.
ماده 218- حداکثر بار مجاز هر نوع وسیله بستن بار مذکور در ماده 217 این آئین نامه باید به طور کامل مشخص به وسیله لوحه مخصوص فلزی و یا طرق ممکن دیگر تعیین شده باشد.
ماده 219- وسائل بستن بار باید به ترتیب زیر مورد بازدید قرار گیرد.
الف – قبل از هر دفعه استفاده به وسیله کارگر مربوطه و یا کارگر انیکه برای این منظور در نظر گرفته شده اند .
ب- هر هفته یکبار توسط شخص صلاحیت دار دیگری که به وسیله قسمت فنی کارگاه صنعتی تعیین گردیده است .
ج- در مواقع صدمات وارده و همچنین در فواصل معینی که از 3 ماه بیشتر نباشد به وسیله شخص صلاحیت دار .
ماده 220- تمام وسائلی که برای بستن بار بکار میرود به استثنای وسائل بستن بی انتها باید دارای حلقه ها، قلاب ها، چنگک ها یا سایر وسائل اتصالی باشند به طوری که بتوان آنها را با اطمینان به قلاب بلند کننده آویزان کرد.
ماده 221- در صورتی که وسائل بستن بار در مجاورت لبه های تیز بار قرار گیرند به طوری که احتمال صدمه دیدن آن برود باید بین لبه تیز بار و وسائل مزبور بالشتک مناسبی قرار داد.
ماده 222- برای بلند کردن بار معمولا از وسیله بستن بار که به شاخه های مساوی به قلاب بلندکننده متصل می گردد استفاده می شود ولی هر گاه وضع بار طوری باشد که بدین ترتیب به علت عدم تعادل نتوان آنرا به طور اطمینان بخش و بدون خطر بلند نمود باید شاخه های وسیله بستن بار را برای ایجاد تعادل به صورت نامساوی تنظیم کرد.
ماده 223- در صورتی که لازم باشد باری توسط دو یا چند رشته وسیله بستن بار بالا برده شود انتهای فوقانی وسائل مزبور باید به حلقه مناسبی متصل شده و سپس این حلقه به قلاب بلند کننده آویزان گردد.
ماده 224- زاویه رأس بین شاخه های وسائل بستن بار نباید بیش از 60 درجه باشد.
ماده 225- در صورتی که طول بار بیش از 3.6 متر بوده و از چندین قطعه تشکیل شده باشد و یا احتمال لغزیدن وسایل بستن بار برود این وسایل باید با میله یا قاب جدا کننده مخصوص مجهز باشد.
ماده 226- چنانچه در وسایل بستن بار علائم شکستگی و خوردگی زیاد یا ضایعات دیگر مشهود شود باید فورا آنها را از کار خارج نموده به طوری که مورد استفاده قرار نگیرد.
ماده 227- هنگامی که وسائل بستن بار مورد استفاده نیستند باید آنها را در محل مخصوصی که دسترسی به آن آسان باشد آویزان و نگهداری نمود.
