حضانت فرزند ، بر طبق نص صریح قانون مدنی ، حق و تکلیف پدر و مادر می باشد و در واقع پدر و مادر به هیچ عنوان ، حق ندارند از این تکلیف خود امتناع کنند . در خصوص حضانت فرزند بالای ۱۸ سال ، باید افزود که : تا زمانی که پدر و مادر با یک دیگر زندگی می کنند ، حضانت فرزند با هر دو آنان خواهد بود ، ولی همیشه زندگی به یک منوال نیست و ممکن است مشکلات و اختلافاتی پیش آید که منجر به طلاق و جدایی زوجه و زوج ، شود .
بنابراین اگر زوجین به صورت توافقی از یک دیگر جدا شوند در این صورت ، علاوه بر آن که در خصوص مسائل دیگری همچون : نفقه ، مهریه ، و ... با هم توافق می کنند ، در خصوص حضانت فرزند نیز توافق می نمایند . و اگر طلاق از طرف زوج و یا حتی در برخی موارد ، اگر طلاق از طرف زوجه باشد ، در چنین شرایطی که زوجین بر سر موضوع حضانت با یک دیگر اختلاف دارند ، بر طبق قانون عمل خواهد شد .
نکته حائز اهمیتی که می توان در خصوص حضانت فرزند بالای ۱۸ سال ، ذکر کرد این امر است که : اگر زوج و زوجه دارای فرزند زیر هفت سال باشند ( چه پسر و چه دختر ) ، بر طبق نص صریح قانون حضانت فرزند از بدو تولد تا هفت سالگی با مادر است ، به این علت که در این دوران کودک بیش از هر زمان دیگری ، به حمایت های عاطفی ، جسمی ، و ... مادر نیاز دارد .
به همین سبب قانون گذار حضانت فرزند را در این بازه زمانی ، به مادر سپرده است . ( البته باید افزود که : بر طبق قانون اگر مادر در مدت زمانی که حضانت فرزند با اوست ، با فرد دیگری ازدواج کند در این صورت حضانت از او سلب خواهد شد ، مگر آن که زوجین در این خصوص با یک دیگر توافق کرده باشند ، که حتی با ازدواج مادر باز هم حضانت فرزند با مادر باشد ) .
نکته دیگری که می توان در خصوص حضانت فرزند بالای ۱۸ سال ، ذکر کرد این امر است که : پس از آن که فرزند به سن هفت سالگی رسید از این پس ، حضانت او با پدر می باشد . در صورتی که فرزند حاصل از ازدواج زوجه و زوج پسر باشد ، حضانت او از سن هفت سالگی تا ۱۵ سالگی یا همان سنی که پسر به بلوغ شرعی می رسد ، با پدر می باشد .
https://tehran-talagh.com/حضانت-دختر/
و در صورتی که فرزند حاصل از ازدواج زوجه و زوج دختر باشد ، از سن هفت سالگی تا ۹ سالگی که دختر به سن بلوغ شرعی می رسد ، حضانت او با پدر خواهد بود . لازم به ذکر است که : چه حضانت فرزند حاصل از ازدواج زوجه و زوج ، با پدر باشد چه با مادر و یا حتی چه با اشخاص دیگر ، این پدر است که باید در وهله اول نفقه فرزند خود را بپردازد .
( البته زوجین می توانند با یک دیگر توافق کنند که ، در مدت زمانی که حضانت فرزند با مادر است ، نفقه او را نیز مادر پرداخت کند ) . در صورتی که پدر در قید حیات نباشد و یا حتی تمکن مالی برای پرداخت کردن نفقه فرزند خود را نداشته باشد ، جد پدری باید نفقه کودک را بپردازد و .. .
حال اگر پدر تمکن مالی برای پرداخت کردن نفقه داشته باشد ولی نفقه فرزندش را نپردازد ، عمل او جرم بوده و مجازات خواهد داشت .
https://tehran-talagh.com/وکیل-حضانت-در-شرق-تهران/
نکته دیگری که می توان در مورد حضانت فرزند بالای ۱۸ سال ، ذکر کرد ، پس از رسیدن فرزند به سن بلوغ شرعی می باشد . یعنی پس از آن که پسر به ۱۵ سالگی کامل قمری و دختر به ۹ سالگی کامل قمری رسید .
بر طبق قانون پس از آن که فرزند به سن بلوغ شرعی رسید ، دیگر از سن حضانت خارج می شود به این معنا که : از این به بعد این خود پسر و یا دختر است که باید انتخاب کند که از این به بعد ، با مادر یا پدرش زندگی کند .
