به نقل از سایت تن تاپ | امروز قراره درباره فردی به نام ویلیام جیمز سایدیس صحبت کنیم. کسی که هیچوقت به چیزی که لیاقتش بود نرسید.
کسی که گفته شده از انیشتین هم باهوش تر بوده! ولی سرانجامش چه شد؟ مرگی در تنهایی! ما اینجا هستیم تا شما را با این دانشمند گمنام آشنا کنیم.
1. او در کمتر 2 سالگی اش توانست خواندن را یاد بگیرد به حدی که در 18 ماهگی روزنامه می خواند.
2. در چهار سالگی متون ادبی را به زبان اصلی مطالعه می کرد.
3. در هشت سالگی به زبانهای روسی، فرانسوی، آلمانی، عبری، ترکی، ارمنی و یونانی را به مانند زبان مادری صحبت می کرد.
4. تحصلات ابتدایی او فقط هفت ماه طول کشید
این موارد بالا فقط گوشه ای استعدادهای ویلیام جیمز سایدیس است که تا قبل 10 سالگی اش می باشد.
او به حدی او زرنگ بود که گفته شده در سن 12 سالگی برای استادان دانشگاه سخنرانی می کرد! ولی در زندگی عادی اش، او فقط یک کارگر ساده بود! چرا؟
ویلیام جیمز سایدیس قرار بود تا در سن 8 سالگی وارد دانشگاه هاروارد شود، ولی این دانشگاه از پذیرش فردی با این سن و سال خودداری میکرد. البته درنهایت ویلیام جیمز در سال 1909 و وقتی که 12 سال داشت وارد دانشگاه شد.
چند ماه بعد از اینکه او وارد دانشگاه شد، شروع به سخنرانی درباره بُعد چهارم برای اساتید ریاضی کرد و همه آن را به شگفتی وا داشت! چند درصد احتمال دارد که یک پسربچه 12 ساله درباره بعد چهارم بداند؟ چه برسد به آنکه قرار باشد درباره آن سخنرانی کند! آنهم برای اساتید این حرفه!
او در رشته های دیگری هم مهارت داشت؛ رشته هایی مثل، اقتصاد، اندام شناسی، زبان شناسی، تاریخ و حتی ستاره شناسی!
پدر و مادر ویلیام جیمز مخالف نظام آموزشی بودند و برای همین خودشان به ویلیام درس را یاد می دادند؛ آنها بیشتر سعی کردند تا به ویلیام بفهمانند که چطور درس بخواند؛ نه اینکه به درس ها را یاد بدهند!
البته ژن هم بی تاثیر نیست؛ چون پدر و مادر ویلیام افرادی زرنگ و باهوش بودند. مادرش (سارا) در سال 1897 در رشته پزشکی از دانشگاه بوستون فارغ التحصیل شد و پدرش (بوریس سایدیس) هم در زمینه روانشاسی فردی عالی رتبه بود که کتابهای زیادی هم منتشر کرده بود.
هنوز هم از پدر ویلیام جیمز سایدیس به عنوان یکی از اساتید برجسته دانشگاه هاروارد یاد می شود.
بعضی ها عقیده ای دیگر دارند که چرا ویلیام اینقدر باهوش است.
بعضی ها پدر او را دلیل این هوش زیاد می دادند. بوریس سایدیس در دانشگاه هاروارد مشغول تدرس در زمینه حالات غیرطبیعی بود.
او در همان دوران به یکسری تئوریها برخورد کرد که این تئوری اینگونه بود: "مغز هم میتواند به مانند بقه اعضای بدن، رشد کند"
تصمیم گرفت تا آزمایشات مربوط به این حوزه بر روی فرزند خودش پیاده کند و این آزمایشها از همان روزهای اول زندگی ویلیام جیمز سایدیس شروع شد!
پدر او در بالای گهواره ویلیام، تمامی حروف الفبا را قرار داد و هر روز به مدت چند ساعت، این حروف را فرزند خود مرور میکرد.
پدرش به جای اینکه برای ویلیام، قصه های بچگانه تعریف کند، به او هندسه و جغرافیا یاد می داد. ویلیام اجازه نداشت که خودش را با هیچ چیز تفریحی مشغول کند!
ولی بعد از مدتی رفتارهای عجیبی در ویلیام جیمز سایدیس پدیدار شد! خنده های یهویی و وقتی که با مسائل علمی نسبتا پیچیده مواجه می شد، رفتار عصبی در او پدیدار میگشت.
خود جیمز که این اخلاقیات را در خودش دید، تصمیم گرفت تا از هرگونه مقام و منصب علمی خودداری کند و به یک شغل کارگری ساده مشغول شود.
او در مصاحبه ای که با یک خبرنگار داشت، گفته بود که فقط دوست دارد به مانند یک انسان عادی زندگی کند نه بیشتر نه کمتر؟
او حتی به خاطر تحریک مردم و اختشاش به زندان افتاد و 18 ماه را در همانجا گذراند. بعد از اینکه او از زندان آزاد شد، دیگر کسی از او خبر نداشت تا اینکه بعد از مدتی یکی از دوستان پدرش به او گفت که پسرش در یکی از فروشگاه ها مشغول به کار است که هفته 23 دلار حقوق می گیرد.
ویلیام جیمز سادیس از اوج علم به زیرزمین سقوط کرد. بعضی وقتها علم زیاد هم خوب نیست! هر کسی حد و اندازه ای دارد.
بعضی ها این زندگی جیمز را تقصیر پدرش می دانند. نظر شما چیست؟ شما می توانید نظرات خود را از قسمت کامنت برای ما بفرستید.
منبع: تن تاپ
