این مقاله در ادامه سلسله مطالب ما در مورد لوازم خانگی است در مقاله قبلی در مورد نحوه تعمیر فر توکار صحبت کردیم امروز قصد داریم در مورد تفاوت فر برقی با گازی صحبت کنیم:
فر برقی خوبه یا گازی؟ برای پاسخ به این پرسش با گروه تولیدی و صنعتی داتیس همراه باشید تا به بررسی مزایا و معایب فرهای برقی و گازی بپردازیم. در راستای تفاوت فر توکار برقی و گازی، معمولاً هر کدام مزایا و معایبی دارند که می توانند بر روی تصمیم شما برای خرید فر تاثیر بگذارند. معمولاً افراد با ذهنیتی که از دیگران به دست آورده اند یا تجربه ی قبلی که خودشان از کار با فر گازی یا برقی دارند به یک جمع بندی دست پیدا می کنند.
فر برقی (پخت غذا به کمک المنت های برقی)
فر برقی بیشتر برای محل هایی مناسب است که لوله کشی گاز وجود ندارد، در فر های برقی پخت غذا بوسیله ی تابش گرما توسط یک عنصر گرمایشی که در قسمت پایین و بالای فر قرار گرفته اند انجام می شود. از این المنت ها موج حرارتی تولید می شود که سبب می شود درون غذا کاملا پخته شود. یا برای کسانی که می خواهند فر حرفه ای داشته باشند که عمل گرم کردن یا یخ زدایی غذا را داشته باشد مفید است.بسیاری از فرها ی برقی دارای برنامه های پیش فرض برای پخت انواع رایج غذاها و کیک ها می باشند.
فر گازی ( پخت غذا به کمک گاز شهری )
فر گازی دستگاهی است که به گاز شهری وصل می شود و معمولا هم یک سیم اتصال به برق برای جوجه گردان، روشن شدن فن، لامپ و نور پیلوت دارد.فر گازی سریع تر گرم می شود، سریع تر خاموش و سرد می شود.
تفاوت فر برقی و گازی
مهمترین و اولین عاملی که برای خرید هر کالا موثر است، قیمت آن است، که اغلب فرهای گازی قیمت پائین تری نسبت به فرهای برقی دارند.
هر مدل فر، چه برقی و چه گازی و از هر برندی ممکن است کلاس انرژی متفاوتی داشته باشند که در حقیقت بیانگر میزان مصرف انرژی آن است. با توجه به ارزان تر بودن انرژی گاز نسبت به برق در ایران، هنگام استفاده از فرهای گازی تقریباً هزینه ی انرژی کمتری پرداخت می کنیم. اما هنگام خرید صرفاً به گاز یا برق دقت نکرده بلکه به سطح مصرف انرژی نیز دقت نمائید.
فرهای برقی حرارت را بصورت یکنواخت تر، خشک تر و عمیق تر توزیع می کنند و برعکس در فرهای گازی پخت از سطح شروع شده و به عمق می رسد که گاهی سطح غذا برشته شده در حالیکه عمق غذا ممکن است هنوز کاملاً پخته نشده باشد.در فرهای برقی هوای داغ براحتی می چرخد و توزیع می شود و نتیجه کار فرهای برقی مطلوب تر می باشند.
تمیز کردن فرهای برقی راحت تر از فر های گازی است. با توجه به پاشیدن مواد غذایی در فر، داشتن برنامه ای خودکار برای تمیزی فر مناسب است. فرهای گازی فاقد برنامه ای خودکار برای تمیزی هستند و در حالت معمول نیز تمیزی فرهای گازی دشوار تر از فرهای برقی است.
فر های برقی اغلب دارای برنامه ی تمیزی خودکار هستند و در صورتی که چنین برنامه ای نداشته باشند باز هم می توان با یک برنامه ی دستی چربی ها و مواد غذایی چسبیده به دیواره ی فر را از بین برد.
فر های گازی بدلیل کار با انرژی گازی فاقد برنامه هستند و اصالتاً برنامه پذیر نیستند. در حالیکه فرهای برقی دارای انواع برنامه ها و حالت های مختلف پخت و پز می باشند.
فر برقی کنترل دقیقی به روی درجه حرارت دارد که این مزیت باعث می شود در طول پخت درجه حرارت ثابتی داشته باشیم. میزان داغ شدن و درجه حرارت فرهای برقی بسیار بالاتر از فرهای گازی است. بعضی از فر های گازی درجه حرارت را به طور ثابت نگه نمی دارند بنابراین فرآیند پخت و پز به صورت یکنواخت انجام نمی شود.
فر گازی در حد یک فر برقی نمی تواند محیط پخت را خشک کند، این پخت مرطوب معایبی هم دارد از جمله اینکه برای پخت نان و کیک اسفنجی و … به مشکل بر می خوریم.
یکی دیگر از معایب فر گازی این است که در این نوع فر به دلیل تجمع گاز در فر و استفاده از جریان الکتریسیته ای که برای روشنایی لامپ یا نور پایلوت استفاده می شود، احتمال بروز حادثه وجود دارد، در نتیجه باید آگاهی کامل داشته باشیم.
به دلیل وابستگی فر های گازی به شعله و نداشتن ساز و کار برقی برای کنترل داشتن فر گازی روی حرارت، کنترل دمای داخل سخت تر از فرهای برقی است.
فرهای توکار گازی، از نظر ظاهری، دارای تنوع مدل بسیار کمی هستند و از نظر عملکردی نیز، ضعیف تر از فرهای توکار برقی می باشند و تعداد برنامه ی پخت در آن ها، بسیار کم تر و محدود تر است. همچنین استفاده از فرهای گازی توکار، نیازمند وجود شیرگاز مجزا، در آشپزخانه می باشد و همین مساله نیز، بعضا افراد را با مشکلات جدی مواجه می سازد.
در آخر:
آن چه در این بین اهمیت بسیار دارد، انتظارات شما از فر مورد نظرتان، و همچنین سلیقه و نظر شخصیتان است و هر کسی آزاد است که گزینه ی ایده آل خود را، با تمام معایب و مزایای منحصر به فردش برگزیند و از به کارگیری آن در آشپزخانه ی خود لذت ببرد.
