?
تومورهای مغزی توده هایی از رشد غیرطبیعی سلول در مغز هستند. این رشدها معمولاً به سرعت از مغز به اعصاب، بافت‌ها و اندام‌های اطراف مغز گسترش می‌یابند و در نتیجه منجر به شکست روحی و جسمی در سلامت فرد مبتلا می‌شوند. این می تواند منجر به مشکلات بینایی، مانند حساسیت به نور ، تاری دید، حرکات غیر طبیعی چشم، دوبینی و از دست دادن بینایی شود. این علائم گاهی اوقات اولین علامت تومور مغزی هستند و نباید آنها را به سادگی گرفت.
مشکلات بینایی زمانی ایجاد می شود که تومور به قسمت های خاصی از مغز فشار وارد می کند، مانند بخشی از مغز که هر چیزی را که فرد می بیند پردازش می کند. رشد تومور در آن بخش از مغز می تواند باعث مشکلات بینایی مختلف مانند دوبینی ، سرگیجه و سرگیجه شود. همچنین هنگامی که تومور مغزی در داخل جمجمه فشار وارد می کند، باعث تورم پشت چشم (دیسک بینایی) می شود که منجر به مشکلات شدید چشم و حتی نابینایی می شود. از دست دادن بینایی اغلب با دید تاری یا دوتایی شروع می شود. وقتی تومور بزرگتر می شود، عصب بینایی را بیشتر و بیشتر فشرده می کند و به عصب آسیب می رساند تا زمانی که کاملاً نابینا شود. برای جلوگیری از این امر، هرگونه مشکل بینایی را به اپتومتریست یا پزشک مراقبت های اولیه گزارش دهید.
تومورهای مغزی معمولاً از طریق جراحی، شیمی درمانی یا رادیوتراپی درمان می شوند. جراحی شامل برداشتن هر اثری از تومور توسط جراح مغز و اعصاب است. پس از جراحی ، ممکن است نیاز به انجام رادیوتراپی یا/یا شیمی درمانی باشد. معمولا بین یک تا چهار ماه طول می کشد تا بینایی بیمار خودش را ترمیم کند. با این حال، اگر تومور آسیب قابل توجهی به اعصاب چشم وارد کرده باشد یا برای مدت طولانی باقی مانده باشد، بینایی ممکن است هرگز مانند قبل نباشد. از این رو تشخیص زودهنگام اهمیت دارد.
