اریک کیم در یک مجموعه مقاله درس‌هایی که از عکاس‌های مختلف آموخته است را شرح داده که شما می‌توانید ترجمه آن‌ها را در مسترکلاس‌های نوریاتو مشاهده فرمائید. در آخرین مقاله‌ای که تیم تحریریه نوریاتو ترجمه کرده است، درس‌هایی که اریک کیم از مارک کوهن آموخته است را برای شما آماده کرده‌ایم.
به نظر من مارک کوهن یکی از بزرگترین عکاس‌های خیابانی دنیا است که به اندازه عکاس‌های هم عصر خودش مشهور نشده است. احتمالا ویدئوهای او را در یوتیوب دیده‌اید که با کمک یک فلش و بدون استفاده از منظره‌یاب در حال عکاسی است. باید اقرار کنم که حتی برای من نیز این روش عکاسی کمی عجیب است ولی او به این دلیل این کار را می‌کند که هنر خلق کند. به نظر او هدف وسیله را توجیه می‌کند.
تصاویر او روی نحوه عکاسی من هم تاثیر گذاشته‌اند و اینکه او برای ۳۰ سال متوالی فقط در یک شهر کوچک عکاسی کرده است خیلی الهام بخش است. در این مجموعه مقالات قصد دارم چند درسی که به شخصه از او گرفته‌ام را برای شما هم بیان کنم.
۲- روی جزئیات تمرکز کن
یکی دیگر از زوایای منحصر به فرد مارک کوهن نحوه تمرکز روی جزئیات در تصاویر او است. تصاویر او شامل کلوزآپ‌های زیادی از قوزک پا، جوراب، دندان، زیپ، آرنج و جزئیات کوچکی است که ما اغلب نادیده می‌گیریم.
نکته جالبی که در مورد تمرکز روی جزئیات در تصاویر وی وجود دارد این است که با گذر زمان این تکنیک جذاب‌تر می‌شود. تصاویر انتزاعی‌تر می‌شوند. شما روی هندسه، زوایا و خطوط قسمت‌هایی از بدن انسان تمرکز می‌کنید. و هرچقدر این کار را تکرار کنید، تصاویر سورئال‌تر خواهند شد.
مطالعه بیشتر: 7 واقعیت درمورد عکاسی مدرن
علاوه بر این، یکی دیگر از تکنیک‌هایی که مارک کوهن اغلب در تصاویر خودش استفاده می‌کرد، این بود که سر افراد را از بدن آن‌ها جدا می‌کرد. برخی از جالبترین تصاویر او شامل صورت سوژه نمی‌شوند.
به نظر من این تکنیک از چند جهت حائز اهمیت است. اول از همه اینکه احساس ناشناس بودن سوژه‌ها را منتقل می‌کند. نکته دوم هم این است که این روش سورئالیسم بیشتری در تصاویر ایجاد می‌کند و در نهایت اینکه باعث برانگیخته کردن حس کنجکاوی بیننده می‌شود و پایان داستان را برای او باز می‌گذارد.
نکته کلیدی
اشتباه رایجی که اکثر عکاس‌های خیابانی تازه‌کار مرتکب آن می‌شوند، این است که سعی می‌کنند جزئیات زیادی را داخل فریم جای دهند و تمام داستان را در یک فریم بازگو کنند. من به این عکاس‌ها توصیه می‌کنم سعی کنند روی جزئیات تمرکز کنند. فقط سعی کنید روی صورت سوژه تمرکز کنید، یا دست و پای او و یا ژست‌های جالبی که می‌گیرد. اغلب اوقات هرچه کمتر چیزی را به نمایش بگذارید، می‌توانید داستان بیشتری را منتقل کنید.
پایان تصاویر خودتان را باز بگذارید و مثل یک فیلم خوب، با گفتن داستان کامل، پایان فیلم را اسپویل نکنید.
