این پست در رابطه با تجربه شخصی من با سیستم عامل اوبونتو و POP OS هست.
به عنوان یک برنامه نویس چندین سال هست که با توضیع های مختلف لینوکس روی سرور و کامپیوترهای دسکتاپ سرو کار دارم. در این نوشته قصد دارم بیشتر در رابطه با OS دسکتاپ بنویسم.
بعد از تست چند توضیع مختلف برای مدت ها از اوبونتو استفاده میکردم. نسخه ای محبوب، کارا و تمیز. چرا؟ به دلیل وجود داکیومنت های زیاد و خوب روی اینترنت. نکته خیلی مهمی هست. میخواید تغییری توی سیستم اعمال کنید؟ کافیه گوگل کنید و به منبع عظیمی از مقاله ها، ویدیوها و آموزش های مختلف برسید. کارتون راه می افته و خوش حال میشید. اکثر نرم افزارها هم یا توی ریپو ها موجود هستند یا نسخه مخصوص اوبونتو رو برای دانلود روی سایتشون قرار دادن. شرتکات های خوبی وجود داره و در کل میتونه هر کاربری رو با هر سلیقه ای راضی نگه داره.
اما POP OS
همونطور که میدونید اوبونتو کلی sub distro دیگه مثل mint و kubuntu و ... داره. POP OS هم یکی از اون هاست. اولین بار یکی از همکارهام بهم معرفی کرد. تجربه خوبی در استفاده روی لپ تاپ داشت.
تصمیم گرفتم یه نگاهی بهش بندازم. اما همین یه نگاه باعث شد از اوبونتو به POP OS مهاجرت کنم
چرا؟ یکی از مشکلات من با اوبونتو روی لپ تاپ این بود که فیچر های زیادی برای تراک پد لپ تاپ نداشت. در سطح کلیک و اسکرول با دو انگشت نهایت کاری هست که روی اوبونتو میتونید با تراک پد انجام بدید. اما این برای لپ تاپ کافی نیست. وقتی POP OS رو نصب میکنید بعد از پیغام خوش آمد گویی به شما نشون میده که چه طور با ۴ انگشت workspace ها رو باز کنید یا مواردی شبیه به این.
اما این تنها دلیل نیست. دلیل دیگه پشتیبانی بهتر از درایور Nvidia هست. در این حد که موقع دانلود دو تا نسخه مختلف جلوی شما هست. نسخه مخصوص Nvidia و نسخه معمولی. از اونجایی که لپ تاپ من از Nvidia استفاده میکنه در نتیجه من نسخه مخصوص خودش رو نصب کردم و همه چیز عالی هست.
این رو هم بگم که اوبونتو هم دیگه مثل قبل دشمن Nvidia نیست و اونجا هم مشکل خاصی نبود. اما روی POP OS با خیال راحت از همه توان کارت گرافیک تون استفاده کنید.
دلیل دیگر وجود Tile windows ها به صورت دیفالت روی POP OS هست. روی لپ تاپ که فقط یه اسکرین هست این قابلیت کمک قابل توجه ای به مولتی تسکینگ میکنه. راحت بین window ها جا به جا میشید و ستاپ خودتون رو میچینید.
این سیستم عامل جذاب به Launcher هم مجهز هست که با کلید super صداش میکنید و کلی کار جالب مثل ران کردن یه کامند توی ترمینال یا حساب کردن عملیات ریاضی و اجرا کردن اپلیکیشن ها رو میشه باهاش انجام داد.
همه برنامه ها و تنظیمات Ubuntu هم اینجا هست و چیزی از دست نمیدید.
نکته ای که برای من خیلی جذاب بود شرتکات های خوب و مناسبی هست که این توضیع برای عملیات های مختلف در نظر گرفته و به نظر من کاربردی تر از مدل اوبونتو هست.
از لحاظ زیبایی هم من امتیاز بیشتر رو به POP OS میدم.
خلاصه اگر شما هم قلقلک شدید که تستش کنید به نظرم ارزشش رو داره و شاید مهمون همیشگی کامپیتوترتون بشه.
لطفا نظرتون رو در رابطه با این توضیع ها یا توضیع مورد علاقه خودتون رو برام کامنت کنید. ممنون که وقت گذاشتید و این مطلب رو مطالعه کردید.
