انقد بدم میاد از آدم هایی که ندیده یه چیزی رو نقد میکنن؛ مثلا میگی این آهنگو شنیدی نشنیده میگه ردش کن یا میگی این فیلمو دیدی باز ندیده فقط بخاطر بازیگرش میگن نمیبینم.
من تقریبا همه سبک های موزیک رو دوست دارمو گوش میکنم از رپ و راک و متال گرفته تا سنتی خودمون. هر سبک موزیکی سعی میکنم گوش کنم حتی اگه باب سلیقم نباشه سعی میکنم این شانس رو به خواننده بدم تا من رو برای یک بار تحت تاثیر بزاره اگه تونست باز هم گوشش میکنم اگه نه باهاش خداحافظی میکنم.
در مورد سبک های فیلم هم همینطورم به فیلم اجازه میدم تا چند دقیقه با من کلنجار بره اگه تونست قانعم کنه تا تهش میرم.
این هارو گفتم تا بگم خیلی خوبه بعضی وقت ها گاردمون رو بیاریم پایین و اجازه بدیم هنر ما رو تحت تاثیر قرار بده چون ذات هنر اینه بنظرم؛ هرکسی یک برداشت شخصی از اون اثر میکنه. یکی عاشق یه فیلم میشه و یکی دیگه متنفر؛ فارق از بحث های اینکه منتقدین یا مردم دوست داشته باشن اون فیلمو.
فیلم تیک تیک بوم با اینکه موزیکاله اما یکی از اون فیلم هایی که دیدنش واجبه!
اصولا موزیکال سبک محبوبی نیست و از طرفی هم خیلی سخته برای همینم کم میرن سراغش و کم هم میسازن شاید سالی 2 تا؛ اما من سعی میکنم سالی 1 فیلم موزیکال خوب اگه اومده باشه یا از قدیمیا ببینم.
البته امسال فرق میکرد دو تا از بهترین موزیکالای زندگیم رو دیدم؛ نه نه نه در مورد لالالند صحبت نمیکنم!
در مورد همیلتون و تیک تیک بوم صحبت میکنم
اگه نمایش همیلتونو ندیدید همین الان بعد از اینکه پست رو خوندید برید ببینید خداروشکر ترجمه هم شده تا با زیرنویس ببینید.
نکته جالب فیلم تیک تیک بوم اینه که کارگردانش بازیگر نقش همیلتون در نمایش همیلتون "Lin-Manuel Miranda" هست پس ما با یه کاربلد طرفیم.
اما برسیم به تیک تیک بوم فیلمی که اصلا خبر نداشتم موزیکاله و حقیقتش بخاطر اندرو گارفیلد دانلودش کردم.
اندرو گارفیلد رو بخاطر چند تا فیلم خوبش(منهای سری اسپایدرمن که اصلا بنظرم در حد این بازیگر توانا نبود) دنبال میکنم؛ به علاوه تیموتی شالامی بنظرم این دوتا خیلی انتخابای خوبی تو نقشاشون دارن و خیز برداشتن برای اسکار و کلا بقا در سینما.
حقیقتش فکر میکردم با فیلمی شبیه شلاق | Whiplash طرفم فیلمی که درون مایه موسیقی داره اما از همون اولش فهمیدم نه مایه کلی فیلم موسیقیه.
شاید یکی از دلایلی که موزیکالارو زیاد جدی نمیگیرن این هست که موضوعاتشون تقریبا یکسانه مثلا منهای دو تا کاری که معرفی کردم همشون موضوع عشق و درام دارن و کمتر موزیکالی بوده که در مورد تاریخ(همیلتون) یا امید باشه.
بله تیک، تیک...بوم! در مورد امید هست البته این فیلم بر اساس واقعی هست به همین دلیل فک میکنم یکی از دلایل خوب بودنش همینه.
اصولا به موضوع امید خیلی علاقه مندم و بنظرم قدم اول هرکاری که میخوایم شروع کنیم امید هست البته امید واقعی.
پیشنهاد میکنم پست تد لسو منو اگه نخوندید حتما بخونید?
در تیک تیک بوم با آدمی طرفیم که هدفش(زنده کردن تئاتر موزیکال) از هر چیزی براش مهم تره از دوست دخترش و حتی از دوستش که رو تخت بیمارستانه. وقتی که فیلمو میدیدم متوجه شدم آدمی واقعا باید برای هدفش از همه چیز و همه کس بزنه تا برسه به اون چیزی که میخواد.
اینکه ما داریم سرگذشت این آدم رو در بخش های مختلف نمایش بصورت موزیکال میبنیم هم جالب شده به علاوه اینکه خود آهنگا و شعرا هم قشنگن.
اندرو گارفیلد، خیلی بازیشو اینجا دوست داشتم کلا حسی که به من القا شد بیشتر شبیه تئاتر بود تا فیلم ولی بازی گارفیلد بخصوص زبان بدنش خیلی برام جذاب بود. خوندنش هم خیلی خوب بود.
جالبه بدونید زمانی که میراندا، اندروگارفیلد مد نظرش بوده از ماساژورش که دوست گارفیلد بوده میپرسه گارفیلد میتونه بخونه؟ و اون پاسخ میده گارفیلد صدای فوق العاده ای داره؛ بعد از اینکه میراندا(کارگردان) میره ماساژور زنگ میزنه و از گارفیلد میپرسه ببینم تو بلدی بخونی!
البته گارفیلد حدود یک سال کلاس آواز میره.
مطمئنا شاید این فیلم سلیقه خیلیا نباشه ولی پیشنهاد میکنم دلیلتون حداقل موزیکال بودن فیلم نباشه.
قطعا فیلم نواقصی داره ولی بنظرم نکته های مثبتش انقدر زیاده که روی بداش رو میگیره.
دغدغه جاناتان لارسون سن هستش اینکه داره 30 سالش میشه و هنوز هیچ کاری نکرده ولی دوستش بهش میگه مهم نیست مهم اینه که تو داری رویاتو دنبال میکنی چون از تو فقط یدونه هست.
در آخر با یه تیکه از آخرین شعری که تو فیلم خونده میشه پست رو تموم میکنم:
قفس یا بال؛ کدوم رو ترجیح میدی؟ از پرنده ها بپرس
حتما نظراتتون رو برام بنویسید خوشحال میشم اگه چیزی از قلم انداختم بگید
