در دوران اوج تمدن ایران، همون زمانی که رشد علم فرهنگ و هنر و معماری به اوج خودش رسیده بود، خیلی از مردم تاجر بودن. چرا؟ چون شاهراه تجارت دنیا از ایران عبور میکرد و ایران از لحاظ جغرافیایی وسط جاده ابریشم بود. حالا
چین در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد که میخواد جاده ابرشیم رو احیا کنه چون به مراتب سریع تر و کوتاه تر از راه دریایی هست. توی طرح one belt, one road که ارائه کرد، ایران دوباره وسط همون مسیر باستانی قرار میگیره؛ یعنی نبض این شاهراه حمل و نقل به دست ایران میوفته. که این یعنی یه درآمد هنگفت و پایدار برای قرن ها.
این موقعیت برای ایران یه جورایی شبیه اسنپ هست که در یک بازه کوتاه تبدیل شد به ثروت مندترین شرکت در حوزه ی تکنولوژی، و در حالی که یدونه ماشین هم نداره ولی از مدیریت سیستم و دریافت کمیسیون روی هر سفر الان درآمد میلیون دلاری در سال داره. که مشابه اون برای کشورما در ابعاد جهانی یعنی هر کالایی که چین تولید میکنه و توی اروپا میخواد بفروشه، یه کمیسیونی به ایران میرسه.
خب همه چی رواله دیگه، سلام درآمدهای تریلیون دلاری، سلام تمدن، سلام زندگی! نه : )
آمریکا تمایل نداره دوتا رقیبش، چین و ایران باهم شرکای استراتژیک بشوند و از طرفی هم نمیخواد این ثروت برسه به ایران؛ چون ایرانی جماعت ذاتا امپراطوری طلب هست، و از قدیم گفتند که "دوپادشاه در یک ملک نمی گنجد". پادشاه دوم کیه؟ اسرائیل. فرزند ناخلف آمریکا در منطقه.
در این راستا غربی‌ها طرح IMEC رو ارائه کردند. یک مسیر جایگزین هست که دور ایران میچرخه و از عربستان سعودی و اسرائیل عبور میکنه تا میرسه به بندر پیرائوس یونان. آمریکا با این ثروت هنگفت اقتصاد اسرائیل و عربستان سعودی رو تضمین میکنه وهم چین رو میبره زیر یوق خودش چون کنترل شاهراه میوفته دست هم پیمانان آمریکا.
اما از اونجایی که چین بزرگترین رقیب اقتصادی آمریکا هست، میدونه که اهرم فشار دست آمریکا یا کشورهای هم پیمان اش نده که تحت سلطه اون‌ها قرار بگیره. از اونجایی که ایران هم رقیب آمریکا هست در منطقه، چین تمایل داره که این جاده از ایران عبور کنه ولی؛
آمریکا به این راحتی دست بردار نیست، میخواد همه چیز طبق خواسته خودش پیش بره و همه رو مجبور کنه که از مسیری که خودش تعیین کرده عبور کنند. برای این که این هدف محقق بشه باید راه های رقیب یا جایگزین و با طرح خودش رو از مدار خارج کنه. از طریق درخواست و مذاکره :) نه؛ چه طوری؟ با نابود کردن رقبا.
مهمترین ویژگی یک راه برای کسی که میخواد ازش عبور کنه در درجه اول امنیت هست. طرف از خودش سوال میکنه اصلا بار من به مقصد میرسه یا نه.
پس برای اینکه به بهترین مسیر تجارت زمینی، یعنی همون شاهراه باستانی جاده ابریشم، غیر قابل استفاده بشه، باید مرکزش ناامن بشود. هرجوری شده داخل ایران آشوب، شلوغی، اعتصاب ، جنگ داخلی و ... ایجاد بشود تا چین رو مجبور کنه مسیر پیشنهادی آمریکا رو قبول کنه و از اون مسیر دست برداره.
از اونجایی که مسیر IMEC چند بار بارگیری داره و هی باید از دریا به خشکی منتقل بشود، یه مسیر دیگری نیز از طرف آمریکایی ها پیشنهاد شد که الان با تمام تمرکز دارن روی اون کار میکنند: کریدر تورانی که از آذربایجان و ترکیه میگذره ولی بازم ایران رو دور میزنه.
الان قابل درک هست که هند چرا اینقدر از اسرائیل پشتیانی میکنه.
منافع آدزبایجان و ترکیه و اسرائیل در کجا گره خورد و چرا ترکیه به شمال سوریه حمله کرده.
و قابل درک هست که چرا اینقدر روی حجاب انگولک میکنند و در آتش نژاد پرستی و ستیز با افغانها میدمند.
