هنگامی که تغییر شیوه زندگی به اندازه کافی کمک کننده نباشد، ممکن است درمانگر از شما بخواهد داروهای تجویزی را امتحان کنید. صحبت صریح با درمانگر در مورد خطرات ، عوارض جانبی و فواید هر دارو کمک می کند تصمیم بگیرید که کدام یک از داروها برای شما مناسب است.
داروهای آنتی کولینرژیک
داروهای آنتی کولینرژیک با کمک به شل شدن عضله مثانه، بی اختیاری ادرار را درمان می کنند. اگرچه این داروها به خوبی بر مثانه اثر می کنند، اما عوارض جانبی آزار دهنده بسیاری مانند خشکی دهان، یبوست، تاری دید مرتبط هستند و اخیراً نیز نگرانی هایی برای ایجاد گیجی یا زوال عقل با استفاده طولانی مدت این داروها به وجود آمده است.
به یاد داشته باشید هنگام صحبت با متخصص ارولوژی حتما در مورد هر داروی شل کننده مثانه ای که مصرف کرده اید، صحبت کنید.
درمان هورمونی
در صورت داشتن بی اختیاری ادرار پس از یائسگی در خانم ها، استروژن تراپی موضعی واژن / مجرای ادرار می تواند کمک کننده باشد. جایگزینی استروژن به سلامت دیواره های واژن، گردن مثانه و مجرای ادرار کمک می کند. این مسئله ممکن است علائم مثانه تحریک کننده و بی اختیاری را کاهش دهد.
از طرفی دلایل خاص پزشکی نیز برای استفاده نکردن از هورمون تراپی موضعی وجود دارد، بنابراین مطمئن شوید که در مورد بهترین موارد برای درمان با پزشک خود صحبت کنید.
ادامه دارد...