در این مقاله به بررسی کتاب بازیکن تیمی ایده‌آل از پاتریک لنچونی می‌پردازیم. این کتاب شامل دو بخش اصلی می‌شود؛ بخش اول درباره داستان سه مدیری صحبت می‌کند که مدیر یک شرکت ساختمانی بزرگ هستند. صاحب اصلی شرکت به علت بیماری، مدیریت را به برادرزاده خود که مدیر توانمندی است می‌سپارد. داستان حول محور به اتمام رساندن دو پروژه مهم و استخدام افراد مناسب ( اصطلاحا بازیکن تیمی ایده‌آل) ادامه دارد. بخش دوم کتاب به بیان سه ویژگی مهم در افراد می‌پردازد که در نتیجه دارا بودن آنها، اشخاص مناسبی برای تیم و کار تیمی هستند.
آن سه ویژگی شامل موارد زیر است:
بازیکنان ایده آل تیم فروتن هستند. آنها فاقد منیت بیش از حد هستند و در مورد جایگاهشان نگرانی ندارند. افراد فروتن زود با دیگران مشارکت می‌کنند و به دنبال جلب توجه تنها به سمت خودشان نیستند. آنها اعتبارشان را به اشتراک می‌گذارند، بر تیم بیش از حد تأکید دارند و موفقیت را به جای انفرادی، به صورت جمعی تعریف می‌کنند.
بازیکنان ایده آل تیم، پر ولع هستند. آنها همیشه به دنبال چیزهای بیشتر هستند. کارهای بیشتری برای انجام دادن، چیزهای بیشتر برای یادگرفتن و مسئولیت بیشتر برای به عهده گرفتن. افراد پر ولع تقریباً هرگز مجبور نمی‌شوند به وسیله یک مدیر تحت فشار قرار بگیرند تا بیشتر کار کنند؛ زیرا خودشان با انگیزه و کوشا هستند. آنها دائماً به مرحله بعدی و فرصت بعدی فکر می‌کنند.
بازیکنان تیم ایده آل باهوش هستند. آنها حس مشترکی در مورد مردم دارند. افراد باهوش تمایل دارند بدانند که در یک شرایط گروهی چه اتفاقی می‌افتد و چگونه به موثرترین روش با دیگران رفتار کنند. آنها دارای قضاوت و شهود خوبی درمورد ظرافتهای پویایی گروه و تأثیر گفتار و کردارشان هستند.
این سه فضیلت ذکر شده، کاملاً ساده به نظر می رسند، اما نیاز به توضیح و بررسی دقیق دارند. حال به بررسی دقیق تر هر یک می‌پردازیم.پ
تواضع
اولین و مهمترین فضلیت بازیکن ایده آل یک تیم، تواضع و فروتنی است. یک کارمند فروتن کسی است که بیشتر به فکر موفقیت در تیم است تا گرفتن اعتبار به خاطر کمک‌هایی که کرده است. افرادی که به طرز قابل توجهی تواضع و فروتنی ندارند، کسانی که خواستار توجه نامتناسب هستند، برای یک تیم خطرناک هستند. با گفتن این نکته، بازیکنان فروتن تیم از اعتراف صادقانه به مهارت‌ها و استعدادهایی که به تیم می‌آورند، هرگز هراسی ندارند که به صورت غرورآمیز به آنها اعتراف کرده باشند.
پر ولع بودن
فضیلت بعدی یک بازیکن ایده آل تیم، پر ولعی، میل به کار سخت و انجام هر کاری است که برای موفقیت تیم، ضروری محسوب می‌شود. کارمندان پر ولع، برای بیشتر کار کردن، تقریباً هرگز به وسیله یک مدیر تحت فشار قرار نمی‌گیرند زیرا آنها خودشان با انگیزه و کوشا هستند. آنها داوطلبانه جبران خلأها و مسئولیت‌های بیشتری را به عهده می‌گیرند و مشتاقانه در گوشه و کنار به دنبال یافتن راه‌های جدید برای کمک به تیم هستند.
هوشمندی
اخرین فضیلت بازیکن یک تیم، باهوش بودن نیست. بلکه عاقلانه رفتار کردن در برخورد با مردم است. کارمندان باهوش تفاوتهای ظریف تیم را درک می‌کنند و می‌دانند که چگونه گفتار و عملکرد آنها بر دیگران تأثیر می‌گذارد. حسن قضاوت و شهودشان به آنها کمک می‌کند تا با دیگران به موثرترین روش برخورد کنند.
سه فضیلت (تواضع، ولع بالا، هوشمندی)
این سه مفهوم در عین حال که می‌توانند بسیار ساده باشند اما ترکیب منحصر به فرد هر سه فضیلت است که از یک شخص، یک بازیکن تیمی ایده آل می‌سازد. متأسفانه وقتی حتی فاقد یکی از این ویژگی‌ها باشیم، چالش هایی پیش می‌‌آید. به عنوان مثال یک کارمند متواضع و به اصطلاح پر ولع که در بین عموم به عنوان فردی باهوش شناخته نمی‌شود، ممکن است کارهای زیادی انجام دهد اما غالباً رد تخریب بین فردی را پشت سر خود خواهد گذاشت. شخصی باهوش و متواضع اما فاقد ولع، اعضای تیم را فقط با انجام آنچه تنها لازم است، عاجز و ناامید می‌کند و مجبور می‌شود دائماً کارهای بیشتری انجام دهد. سرانجام، یک عضو تیم که پر ولع و باهوش اما فاقد فروتنی است، می‌تواند تأثیرات مخربی روی یک تیم بگذارد. این فرد می‌داند که چگونه خودش را به عنوان یک همکار خوش فکر معرفی کند در حالی که مدام در جستجوی نیازهای خود است؛ تا زمانی که اعضای تیم این موضوع را بفهمند، آسیب‌های بدی دیده‌اند.
بنابراین داشتن هر سه ویژگی با هم، می‌تواند فرد را به بازیکن تیمی ایده‌آل تبدیل کند.
با داشتن وقت، صبر و توجه کافی از سوی یک مدیر خوب، تقریباً همه می‌توانند بازیکن شدن در تیم را یاد بگیرند اما باید گفت که برخی از افراد در کار تیمی بهتر از دیگران هستند. اینها افرادی هستند که به محیط تیمی ارزشی سریع می‌بخشند و برای کمک کردن به شکلی معنادار، به مربیگری و مدیریت بسیار کمتری نیاز دارند.
