ماجراهای تن‌تن همراه با موسیقی است، ولی ما این موسیقی را با گوش‌های‌مان نمی‌شنویم!
هرژه به جای این‌که موسیقی را به‌صورت شنیداری در داستان‌هایش استفاده کند، از توهم گرافیکی آن بهره می‌برد. این به معنای ایجاد تصاویری است که حس شنیدن موسیقی را به خواننده منتقل می‌کند، بدون این‌که صدای واقعی وجود داشته باشد.
این روش سبب می‌شود تا خواننده به شکلی شگفت‌انگیز تجربه‌ای متفاوت از داستان‌ها داشته باشد؛ جایی‌که تصاویر و توهمات بصری باعث تقویت حس و عمل می‌شوند. بنابراین، هرژه با خلق این توهمات بصری، نوعی موسیقی گرافیکی ایجاد کرده که به تقویت احساسات و تاثیرگذاری بیش‌تر در ماجراها کمک می‌کند.
۲۱ ژوئن در تقویم جهانی، روز جهانی موسیقی نام‌گذاری شده است. در این روز، موسیقی به‌عنوان زبانی جهانی که مرزها و فرهنگ‌ها را به هم متصل می‌کند، مورد تجلیل قرار می‌گیرد. هرژه نیز با استفاده از هنر خود، به نوعی این ایده را تحقق بخشیده و موسیقی را به شکل بصری در داستان‌هایش به نمایش گذاشته است.
