10 فیلم برتر پایان باز
پایان باز تکنیکی است که مخاطب را در مورد پایان داستان در ابهام قرار می‌دهد. پایان‌های باز معنای واضحی ندارند، اما می‌توان پایان را به گونه‌ای تفسیر کرد که برای شما خوشایند باشد. به عبارت دیگر، تماشای یک پایان باز سلیقه‌ای است و پایان آن می‌تواند هر کدام که دوست دارید باشد.
فیلم «روانی آمریکایی»، همانطور که در عنوان می‌بینید، درباره یک روان‌پریش است. نه لزوما، یک روان‌پریش بی رحم و وحشی که در فیلم «No Country for Old Man» دیده‌اید. اما بیشتر فیلمی درباره روانی طنزآمیز است که با تماشای رفتارش و درونیات ذهنش شما را می‌ترساند.
«قوی سیاه» یک فیلم روانشناختی است که به وسواس و اعتیاد می‌پردازد و اینکه چگونه این موارد می‌توانند بر جنبه ذهنی انسان تأثیر بگذارند. وقتی درباره قو سیاه صحبت می‌کنیم، بی‌احترامی خواهد بود اگر عملکرد شگفت‌انگیز ناتالی پورتمن را تصدیق نکنبم. در طول فیلم، او یک دارایی مهم و چشم نواز بود. نینا، یک بالرین است که فرصت بازی در نقش قو سفید، شاهزاده را پیدا می‌کند.
فیلم «یادگاری» نامتعارف ترین و متمایزترین فیلمی است که تا به حال در تاریخ سینما ساخته شده است. باید بدانید این فیلم روایت غیرخطی دارد که شما را در درک جزئیات به چالش می‌کشد و آن را به یکی از هیجان‌انگیز‌ترین چالش‌های ساخته شده در یک روایت سینمایی تبدیل می‌کند.
داستان این گونه است که مارشال ایالات متحده و شریکش که وظیفه دارند جنایتکاری را که اخیراً از آسایشگاه روانی به جزیره‌ای دور افتاده فرار کرده است، ردیابی کنند.
«دختر گمشده» بدون شک یکی از بهترین فیلم‌های مرموز با معمایی جالب است که توسط یکی از محبوب ترین کارگردان‌های حال حاضر سینما، یعنی شخص دیوید فینچر کارگردانی شده است. اگر فیلم‌شناسی او، و آثاری چون Fight Club و Seven را دیده باشید، باید حدس بزنید که چگونه «دختر گمشده» با درام آهسته‌اش شما را مجذوب خود می‌کند.
فیلم کره‌ای «Oldboy» نوعی فیلم است که شما را تا آخر بر لبه صندلی خود قرار می‌دهد. اما، آنچه در پایان می‌آید احتمالاً یکی از آن پایان‌های عمیقاً تکان دهنده و شاید یکی از تاریک‌ترین پایان‌های تاریخ سینما باشد. همانطور که در پوستر می‌بینید، حتما حدس زده‌اید، این پوستر خام خود گویای همه چیز است.
فیلم «زندانیان» نمادی از اساطیر مسیحیت است. انبوهی از نمادها و تمثیل‌های فیگوراتیو در زندانیان وجود دارد که ممکن است در اولین تماشای آن متوجه نشوید، اما استعاره‌ها دیر یا زود با تماشای دوباره فیلم شما را شگفت زده خواهند کرد.
«انگل» برنده اسکار بهترین فیلم در سال 2019 است. این فقط یک فیلم هیجان انگیز نوآر نیست، بلکه یک فیلم با تفسیر اجتماعی پیرامون طبقه کارگر است که از طریق یک دسته استعاره داستانش را برای مخاطب روایت می‌کند.
یکی از شاخص‌ترین پایان‌های باز تاریخ سینما، از دل یکی از بهترین آثار نولان می‌آید. فیلم Inception شخصاً یکی از آثار با پایان باز مورد علاقه من است که کارگردان مورد علاقه شخصی من یعنی کریستوفر نولان پشت آن حضور دارد.
وقتی درباره پایان‌های مبهم صحبت می‌کنیم، «۲۰۰۱: ادیسه فضایی» باید اولین فیلمی باشد که به ذهن ما خطور می‌کند. این در واقع عجیب ترین و سورئال ترین فیلم تمام دوران است.
در حالی که پایان‌های مبهم می‌توانند بینندگان را ناامید، سردرگم و ناراضی کنند، اما زمانی که به خوبی انجام شوند، می‌تواند راهی بسیار متفکرانه برای پایان دادن به داستان باشد. تکنیک‌های داستان نویسی کلاسیک یک «شوک» ایجاد کرده و آن شوک همان پایان باز است که در اثری چون «درخشش» خودنمایی می‌کند. یک شاهکار ترسناک، این فیلم مطمئناً ستون فقرات شما را بارها و بارها به رعشه انداخته است.
