محمدصادق عباسی
موافقان فتف (FATF)، معتقدند یکی از اهداف اصلی الحاق ایران به کنوانسیون پالرمو و cft، خروج ایران از لیست (فهرست) سیاه و بهبود روابط بانکی با بانک های بین المللی است و در صورت عدم الحاق، مشکلات بانکی و انتقال پول و پابرجا خواهند ماند. آنها بر این باورند در صورت عدم عضویت ایران در این معاهده شرایط بدتر شده و تحریمهای بیشتری علیه ایران وضع میشود.
رؤیای خام: خروج از لیست سیاه
لیست سیاه یعنی چه؟ گروه اقدام مالی افایتیاف، ۹ کشور را به دلیل عدم پایبندی به استانداردهای جهانی مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریست در لیست سیاه قرار داد. کشوری که وارد این فهرست بشود شانس ادغام در نظام مالی و بانکی جهانی را از دست داده و با کاهش مبادلات تجاری بینالمللی و تحریمهای اقتصادی از سوی صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و سایر کشورها روبرو خواهد شد.
به قول میثم ظهوریان نماینده مجلس، حتی اگر ما به این کنوانسیونها بپیوندیم مسیر مشخصی برای بیرون آمدن ایران وجود ندارد و هیچ تضمین کتبی و حتی قول شفاهی در کار نیست. از طرفی اگر هم [خروج] شدنی باشد بیرون آمدن ایران، جذب سرمایه و تأمین سرمایه خارجی به دنبال نخواهد داشت. چراکه طبق تحریمهای ظالمانهی آمریکا هیچ شرکتی اجازه سرمایهگذاری بیشاز ۲۰ میلیون دلار در ایران را ندارد.
آشپزخانه آمریکایی
صرف نظر از نکات گفته شده، خوب است بدانیم عمده کنوانسیونهای بین المللی محصول اتاق فکرهای دشمن و قلدران دنیا است. کارویژه اتاق فکرها، یافتن ایدههایی برای تسلط هرچه بیشتر بر کشورهای جهان، تداوم این سلطه، کاهش هزینهها و جلوگیری از هرگونه مقاومت است. گروه اقدام مالی FATF از جمله این گروههاست که منافع ایالات متحده آمریکا، صهیونیستها و برخی دولتهای غربی را تأمین میکند. کشورهای جهان در راهاندازی و روند کار آن نقشی ندارند. افای تیاف (فتف) تعدادی توصیه و دستور برای کشورها دارد و کشورها ملزم به اجرای آنها هستند. از جمله برای ایران که ۴۱ تا توصیه است و دولت روحانی به ۳۹ تایش جامه عمل پوشانید بدون اینکه با مجلس مطرح کند یا حتی آن را مطلع سازد. ۲ توصیهی آخر نیازمند تغییر قوانین داخلی بود. برای همین دست به دامان مجلسیان شد تا این دو توصیه را هم تصویب کند.
بعضی از این معاهدات هم قطعا موادّ مفیدی دارند. کار درست این است که مجلس مستقلّاً خودش قانون بگذراند مثلا در موضوع مبارزهی با تروریسم یا با پولشویی. شرایط زیادیای هم ندارد و همان کاری را که این معاهدات قرار است پیش ببرند، در این قانون مندرج است. هیچ لزومی ندارد که ما برویم چیزهایی را که نمیدانیم تَه آن چیست یا حتّی میدانیم که مشکلاتی هم دارد، بهخاطر آن جهاتِ مثبت و جنبههای مثبت، قبول بکنیم.
بیطرف یا وابسته؟!
شواهد و مدارک زیادی درمورد وابستگی نهاد فتف به آمریکا و سیاسی بودن تصمیماتش وجود دارد اما رئیس فتف این حقیقت را انکار کرده و مدعی است «هیچ عضو FATF و رئیس مشترک قادر به تصمیمگیری برای ICRG(گروه بررسی همکاریهای بینالمللی) یا FATF نیست.»
تجربههای گذشته خط بطلانی بر بیطرف بودن این نهاد است. آمریکا نفوذ و دخالت بسیار زیادی در ICRG دارد و پیش از این نیز در سال ۹۵ جلوی خروج ایران از لیست (فهرست) سیاه FATF را به بهانهٔ اینکه ایران تعهداتش را عملی نکرده، گرفت. از طرفی دولت آمریکا در تأمین مالی تروریسم در جهان گوی سبقت را از همه ربوده و مقام اول را کسب کرده است. چرا نهاد به اصطلاح مستقل فتف فقط زورش به ایران و جبهه مقاومت رسیده و جاده صاف کن رژیم صهیونیستی شده است؟ نه اینکه فتف همان دستکش چدنی آمریکا است.
کره شمالی: یک قربانی
در مجموع، آدم عاقل دوبار از یک سوراخ گزیده نمیشود. چراکه کره شمالی راهی را که ما میخواهیم طی کنیم رفته است. در ۲۰۱۳ میلادی عضو cft و در ۲۰۱۶ رسما عضو پالرمو شد اما تا الان در لیست سیاه قرار دارد.
مخلص کلام اینکه این راهی که میروید به ترکستان است. نکتهی آخر اینکه FATF طبیعتا دارای مزایا و محسناتی است ولی نه برای یک کشوری که گرفتار تحریمهای کمرشکن بوده و اقتصادش با دور زدن تحریمها میچرخد. حال اگر بیایم در همین اوضاع، تمام اطلاعات را بریزیم روی دایره و به قولی گوشت را به دست گربه (تحریمکننده) بدهیم آیا از مملکت چیزی خواهد ماند؟
قضاوت باشما.
